هدف روحانی از این همه تعارض با رهبری چیست؟!

حدود ۲۷ ماه از عملکرد جناب روحانی به عنوان رئیس جمهور گذشته است و در موارد متعددی شاهد مواضع متضاد از سوی ایشان با مواضع رهبری بودیم به نحوی که برخی از این تعارضات با ادبیات کنایه آمیز و توهین آمیز نسبت به مواضع رهبری بیان گردید و هرچه از سن دولت گذشت هم این مواضع بیشتر و هم تندتر گردید که نمونه هایش را در خصوص مذاکره و تعامل با آمریکا، انتشار فکت شیت، اسلامی کردن علوم دروس دانشگاهی، تکالیف پلیس، پیاده روی ظریف با کری، نقش حکومت در دینداری و بهشتی شدن مردم، در مواجهه با منتقدان، در نحوه اجرای برجام، در خصوص میزان توان موشکی و دفاعی، در خصوص خط قرمز بودن فتنه و فتنه گران، در مورد رخنه و نفوذ، در مورد انقلابی گیری، پیرامون جایگاه شورای نگهبان، درباره جهت دهی های فرهنگی در دانشگاه ها، در خصوص دلواپسان، پیرامون اجرای اقتصاد مقاومتی، پیرامون رفراندوم، در خصوص فرهنگ عاشورا، در رابطه با نقش تحریمها، در مورد شعار “مرگ بر آمریکا” و … می توانیم به خاطر بیاوریم.

شاید در ابتدا گمان می شد که روحانی برای پیشبرد برنامه ها و نظراتش ایچنین در برابر مواضع رهبری موضع می گیرد و صرفاً می خواهد برنامه هایش را به هر قیمتی اجرایی کند، لیکن با گذشت زمان، این تصور رنگ باخته است و اکنون مطمئن هستم که این گفتار، لحن و رفتار دقیقاً در جهت تضعیف جایگاه رهبری صورت می گیرد، روحانی رسماً تلاش می کند به هر بهانه ای یک تعارض با رهبری را به نمایش بگذارد، علناً سعی میکند تا قبح عدم تبعیت از ولی فقیه را بریزد، تلاش میکند تا رهبری را در حد یک جایگاه فرمالیته که فقط حق دارد از کارهای دولت تقدیر و تمجید کند تنزل دهد، به جد می کوشد تا اوامر و دستورات رهبری را در حد توصیه های قابل اغماض حقیر کند. البته روحانی در این مسیر تنها نیست، هاشمی هم او را جسورانه همراهی و بعضاً راهنمایی می کند که البته این رفتارها و گفتارها مطمئناً از نگاه مردم انقلابی ایران مغفول نمانده است.

یقیناً از دلایل مهم ریزش شدید محبوبیت روحانی، همین رفتارها و گفتارهای کنایه آمیز و بعضاً بی ادبانه است به حدی که استقبال او در استانهای مختلف به خصوص مازندران که بیشترین رأی را به او داده بود به وضعیتی رقت انگیز رسیده است و بسیاری از کارشناسان و فعالان سیاسی از ماه ها پیش، روحانی را به عنوان اولین رئیس جمهور تک مرحله ای کشور معرفی و ارزیابی کرده اند، البته اگر با رأی عدم کفایت سیاسی مجلس مواجه نشود و بتواند همین ۴ سال را به انتها برساند.

انتهای پیام/