«من و تو» و «ما و منا»

«رسانه» را از این جهت رسانه می گویند که هدف از آن رساندن چیزی به مخاطب است. در روزگاری، جبهۀ شیطان از شعر و سحر در جهت رساندن پیام خود استفاده می کرد و در زمان دیگر از ابزار دیگر. در روزگار کنونی رسانه های حزب شیطان و جبهۀ ابلیس به مراتب پیشرفته تر و از حیث کمّیت به مراتب بیشتر از رسانه های حزب خداست. از این رو با این میزان نابرابری، اگر سخن حق دیر منتشر شود، یک امر طبیعی است. اما مضحک وقتی است که رسانه هایی که ادعای آزادی بیان داشته و به زعم خود حقیقت را منتشر می کنند و همین رسانه ها در وقایعی که دوست و دشمن در آن هم داستان هستند، جانب بی انصافی و بی حقیقتی را می گیرند.

شبکۀ «من و تو» که عمدتا در پی پخش برنامه های سرگرمی و تفریحی است، یک شبکۀ فراملی و مثلا متعلق به یک زوج ایرانی است و در لندن مستقر است. این شبکه، حامیان مالی پنهانی داشته و البته بنابر رویکرد و عملکردش می توان حدس زد که از چه آبشخوری سیراب و تغذیه می شود.

حادثۀ منا را که هنوز به یاد دارید؟ اصلا این چه سوالی است. مگر می شود یک انسان که از انسانیت اندکی بو برده باشد، آن حادثۀ دردناک و فاجعۀ غمبار را فراموش کند. اگر چه هنوز تحقیقات پیرامون علت اصلی حادثه مشخص نشده، اما یک چیز روشن است و آن مقصر بودن دولت و حکومت عربستان در این قضیه است. تقصیری که آنها به کمال بی شرمی بر گردن گروهی از زوار ایرانی انداختند و ادعای آنها نه تنها در ایران که در جهان غرب هم، با دیدۀ قبول پذیرفته نشد. البته برخی نوچه های وهابیت، مثل علیزاده نوری زاده، طبیعتا موافق آن تحلیل بوده و هستند و شبکۀ من و تو که مدعی ایرانی بودن است نیز همان کلام بی ربط و دروغین عربستانی های وهابی را بازگو می کند. قطعه فیلم زیر را تماشا کنید:

واقعا آدم می ماند چه بگوید؟ و آیا نباید از این دست غرض ورزی های اینان به این نکته واقف شد که خباثت و مکر در ذات اینهاد نهادینه و در سرشتشان تنیده شده؟ و آیا به راستی نمی خواهیم باور کنیم که برنامه های مثلا تفریحی و سرگرمی اینها هم در حقیقت برای تغییر مشرب حقیقت جویی و سبک زندگی الهی مسلمانها و به ویژه شیعیان ایرانی است؟ حامد عسگری(یا به تعبیر دقیق: عسکری) شعری سروده که چند بیتش این است:

وضو گرفتـه ام از بهت ماجـرا بنویسم/قلم به خون زده ام تا که از منا بنویسم

به استخـاره نشستم که ابتدای غزل را/ز مانده ها بسرایم؟ ز رفته ها بنویسم؟

نه عمر نوح نه برگ درختهای جهان هست/بگو که داغ دلم را کی و کجا بنویسم؟

مصیبت «عطش»و «میهمان ‌ کشی» و «ستم»را/سه مرثیه‌ست که باید جدا جدا بنویسم

وقتی این بیت آخر را خواندم، به یاد گزارش منای شبکۀ من و تو افتادم و مصیبتی که از آثار و نتایج پرستش این شبکه و امثال آن[۲] و تغذیۀ روز و شب ذهن و قلب ما از دانستنی ها و آموختنی ها آنان که روزی ما می شود.[۳] درست است که صدا و سیمای ما خالی از اشکال نیست، ولی مجموعا بر این دست شبکه ها ترجیح دارد و حداقل، ضررش کمتر از این شبکه هاست و این را بیش از همه کسی می فهمد که با این شبکه ها انس داشته و به مرور زمان تغییر ملموس و محسوس در رفتار و اعتقاداتش را ببیند و العاقبه للمتقین.

ــــــــــــــــــ

[۱] . بیت از: جمال الدین عبدالرزاق اصفهانی. شعر را خطاب به من و تو نوشته ایم.

[۲] . امام جواد علیه‌السلام فرمودند: هر کس به سخن سخنرانى گوش دهد، او را پرستش کرده است. پس اگر او از خدا سخن بگوید خدا را پرستیده است، و اگر از زبان ابلیس سخن بگوید ابلیس را عبادت کرده است.(مَنْ أَصْغی إِلی ناطِق فَقَدْ عَبَدَهُ، فَإِنْ کانَ النّاطِقُ عَنِ اللّهِ فَقَدْ عَبَدَ اللّهَ وَ إِنْ کانَ النّاطِقُ یَنْطِقُ عَنْ لِسانِ إِبْلیسَ فَقَدْ عَبَدَ إِبْلیسَ؛ تحف العقول، حسن بن شعبه حرّانى‏، ص ۴۵۶؛ بحارالأنوار، علامه مجلسی، ج ۲، ص ۹۴.)

[۳] . فِی قَوْلِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ «َلْیَنْظُرِ اَلْإِنْسَانُ إِلى طَعَامِهِ»‏ قَالَ قُلْتُ: مَا طَعَامُهُ؟ قَالَ: «عِلْمُهُ‏ اَلَّذِی یَأْخُذُهُ عَمَّنْ یَأْخُذُهُ‏»؛ زید شحام از امام باقر (ع) در تفسیر گفته خداى عز و جل (۲۴ سوره ۸۰): «باید آدمى به خوراک خود نگاه کند» گوید: گفتم: مقصود از این خوراک چیست؟ فرمود: علمى که اخذ مى‏کند بنگرد از چه کسى اخذ مى‏کند (چون علم خوراک روح انسانى است). اصول کافی ترجمه میرزا خلیل کمره ای، جلد۱، صفحه ۱۴۳.