تأملی بر سخنان رئیس جمهور در روز 22 بهمن

سخنرانی رئیس جمهور در روز 22 بهمن برای اهداف انقلاب اسلامی نبود بلکه برای تعریف اعتدال و دعوت به رأی دادن برای این جریان بود.
سخنان انتخاباتی دکتر روحانی در جمع ده‌ها میلیونی راهپیمایان 22 بهمن و جشن به ثمر رسیدن انقلاب اسلامی به برکت ولایت مطلقه فقیه و تعریف و تمجید های عجیب و غریب ایشان از برجام و آنچه که او را عقلانیت و منطق می نامید و سخن از نیاز به برجام2، دلسوزان انقلاب را نگران می‌کند.
طی سال‌های گذشته در ایران اسلامی رسم بر این بوده است که رئیسان جمهور در راهپیمایی عظیم ملت ایران به مناسبت 22 بهمن سخنرانی کنند و در این اجتماع میلیونی که همواره مدنظر دولت‌های مستکبر جهان از نظر کمی و کیفی بوده است و ملت های مستضعف و رنج کشیده از استکبار برآنند تا از این انقلاب الگو برداری کنند،  از دستاوردهای مهم انقلاب اسلامی و خصوصا رمز پیروزی آنان صحبت به میان آورند و راه و روش مقابله با زورگویان عالم که مصداق اتم و اکمل آن آمریکاست را برای جهانیان بازگو کنند.
اما برخلاف سالهای قبل دکتر روحانی به عنوان رئیس دولت یازدهم تعابیر عجیب و غریبی را وارد واژگان ادبیاتی سخنرانی حماسی در 22 بهمن نمود که جای تأمل دارد.
به طور مثال در جایی این بیان را دارد که «انقلابی امروز می‌خواهد چهره رحمانی و انسانی اسلام را به جهانیان معرفی کند».
موضوع اسلام رحمانی، موضوع جدیدی نیست که امروز بیان شده است اما بعد از برجام و در حین مذاکرات این نوع برداشت از اسلام در مقابل اسلام تکفیری و داعشی به عرصه گفتگو ها آمد که البته هر دو مدل آن غلط است.
اسلام تکفیری غلط است چون برگرفته از یک سری اوهامات و برداشت‌های سطحی از اسلام برای مقابله با اسلام ناب و معرفی چهره‌ای خشن از اسلام در میان ملل جهان ظهور و بروز کرده است به طور مثال در مورد پدیدار شدن داعش، وسلی کلارک فرمانده اسبق ناتو می گوید«د اعش با منابع مالی و دوستان و متحدان ما شکل گرفت» که کاملا مشخص است هدف از تشکیل و تقویت آن، معرفی اسلام به عنوان دین خشونت در جهان می‌باشد.
اما چرا اسلام رحمانی غلط است و نباید این گفتمان در جامعه حاکم شود؟
حضرت آیت الله العظمی امام خامنه ای(مدظله العالی) در دیدار با دانشجویان (20/4/94) می فرمایند: «اسلام رحمانیِ نشأت گرفته از لیبرالیزم نه اسلامی است و نه رحمانی/ اگر منظور از اسلام رحمانی این است که ما به همه موجودات عالم به چشم رحمت نگاه کنیم، با چشم مودت نگاه کنیم، این هم درست نیست، این هم خلاف صریح قرآن است».
پس طرح اسلام رحمانی یکی از مواردی است که می خواهد با اغراض خاص سیاسی در جهت مخالفت با اسلام ناب و آرمان های انقلاب مطرح شود و به طبع نفوذ در گفتار انقلاب، گفتمان انقلاب اسلامی را تغییر دهد.
در ادامه حضرت آقا(حفظه الله) اینطور بیان می فرمایند که: «اسلام رحمانی معتقد است که تمام  عناصرموجود در جهان عناصری همسو با یکدیگرند و هیچ تضاد و تزاحمی در عالم نیست. یعنی جهان مانند بهشت است و نیازی به بغض و خط کشی خودی و غیر خودی نیست» منبع همان.
لذا این تعریف از اسلام که به نوعی برگرفته از اومانیسم یعنی (من طبیعی) است و خدا را به هیچ می انگارد، وقتی از حقوق انسان سخن می گوید، منظورش فقط در حقوق طبیعی مثل حق زندگی و حیات، آزادی و مالکیت بر اشیاء است و اصالت انسان را در برابر اصالت خداوند و اصالت رأی انسان را در برابر اصالت رأی خداوند قرار می دهد که این طرز تفکر در نهایت به پوچگرایی ختم خواهد شد و خبری از آن در رشد و تعالی انسان به سرمنزل هستی دیده نمی‌شود.
حالا باید دید که منظور رئیس جمهور محترم از طرح اسلام رحمانی چیست؟!!!
در ادامه دکتر روحانی اینطور عنوان می کنند که «هرکس امروز خطری را از کشور دور کند و برای وحدت و پیشرفت کشور قدمی بردارد و تلاش کند، او انقلابی است».
قطعا باید گفت بزرگترین خطر برای انقلاب اسلامی وجود فتنه‌گران و حامیان فتنه در بدنه دولت است، همان هایی که در سالهای 78 و 88 در فتنه فعالیت گسترده داشته اند و هیچگاه از عمل خود پشیمان نشده و اکنون در این دولت یا پست دولتی دارند و یا به عنوان مشاور به کارگیری شده اند. همان کسانی که پرونده‌های فساد نفتی دارند و امروز قرارداد محرمانه با دشمن می‌بندند.
خطری برای انقلاب اسلامی بزرگتر از تفکرات منحط و سیاه و باطلی همچون حذف شورای نگهبان و نظارت آن برای انقلاب نیست.
خطری بزرگتر از تحریف شخصیت امام عزیز و گفتمان ایشان نیست.
خطری که انقلاب اسلامی را تهدید می‌کند، داشتن روحیه‌ای منفعل در مقابل زورگویان است، اعتقاد به بی فایده بودن مبارزه با استکبار و الگوبرداری از مجلس سیاه ششم برای مقابله با جمهوری اسلامی است که رئیس جمهور محترم باید نگران این نوع خطر ها باشد یعنی خطر نفوذ، و الا مبارزه با دشمن خارجی به مراتب آسانتر از نفوذ منافق در بدنه نظام اسلامی است. نمونه‌اش کاری بود که شیرمردان سپاه اسلام بر سر ملوانان آمریکایی آوردند پس بزرگنمایی در اینجا معنا ندارد.
اینکه آقای رئیس جمهور کلامی را بکار می برد و همه را با یک چشم می بیند  هم از منظر اسلام غلط است و هم از نظر مشی اعتدالی. زیرا فرق نگذاشتن بین اصلاح طلب تندرو و معاند، با اصولگرای انقلابی و کسی که صادقانه دنبال پیشرفت و عدالت اسلامی در جامعه است کار درستی نیست اما کرارا در ادبیات ایشان دیده می‌شود.
لذا از صحبت های ایشان در این روز بزرگ بوی بهره برداری انتخاباتی به مشام رسید که در شأن یک رئیس جمهور در جشن ملی نیست که از یک جریان خاص حمایت کند و به نوعی منتقدان خود را به تند رو بودن و یا جنگ طلب بودن متهم کند. این خلاف اخلاق اسلامی بود که از آن مرتب یاد می‌کرد.
به طور مثال دعوت به مشارکت حداکثری برای انتخابات کار بسیار خوب و درخور تحسین است اما اینکه توصیه کند که رأی هفتم اسفند ملت، رأی به ساختن ایران عزیز  بر پایه گفتگو و اعتماد است و اعتماد را مشخص نکند که به چه کس یا چه کسانی باید اعتماد کرد و کلی گویی می‌کند این نوع سخن گفتن درست نیست.
بنابر این برداشت بنده از این سخنان این بود که ایشان می‌خواستند دولت تدبیر و امید را و کلمه اعتدال را برای مردم به عنوان یک گفتمان معرفی کنند کما اینکه پیشتر نیز این کار را کرده بودند: در همایش زنان، اعتدال و توسعه می گوید «اعتدال تنها یک روش، منش و شعار نیست، بلکه یک بینش، و مسیر تفکر و گفتمان است و امروز باید این گفتمان را احیا کنیم».(همایش17 بهمن94)
بنابر این می‌بایست در نوع صحبت ها و اینکه هر نکته را باید کجا بیان کرد دقت کافی را به خرج داد چون سخنان ایشان را فقط مردم تهران نمی‌شنوند بلکه همه مردم ایران مخاطب سخنان ایشان هستند که صحبت کردن از یک روش که حتی در بین خودشان نیز بخاطر اینکه آیا اعتدال یک تفکر است یا یک شعار، اختلافات عجیبی وجود دارد، نمی تواند یک گفتمان همگانی به حساب بیاید و  باید ایشان تمام سلایق را در این روز مد نظر قرار می‌دادند.
تناقضات بسیار است و نمی توان در این خلاصه بیان کرد زیرا سخن از دولت اخلاقی کردن و برمدار اخلاق بودن خوب است اما در عمل منتقدان را به باد شدیدترین بی‌احترامی‌ها مثل بی سواد و لبو فروش و عصر حجری و بی شناسنامه و...... قلمداد کردن خلاف صریح اسلام و آموزه های اخلاقی آن است.
ما هم امیدواریم که همه مردم همچون گذشته بادرایت و بصیرت تمام پای صندوق‌های رأی رفته و گفتمانی را انتخاب کنند که با مقاومت توانست استکبار را پشت میز مذاکره بکشاند و او را در منطقه و جهان خوار و خفیف گرداند که ما هرآنچه پیشرفت داشته‌ایم در گرو مقاومت و مجاهدت مردان خدا بوده است.
نویسنده :یوسف کریمی