وبلاگ "به کجا چنین شتابان" نوشت:

انم ها در پیاده رو وقتی عرض معبر کم باشد هیچ گاه کنار نمی روند و حق مسلم خود می دانند که مردها با کنار کشیدن برای آنها راه باز کنند. اگر احتمالا شما به آنها راه ندهید به مزاحمت محکومید. عموم جامعه نیز بدون کسب ادله کافی مردان را محکوم می کنند و عامل مزاحمت می دانند.

پارانویای زنانه آزار جنسی

به گزارش گلستان24،​ امروز در تاکسی که نشسته بودم به خاطر کمبود فضایی که در صندلی عقب وجود داشت خودم را به سختی به شیشه چسبانده بودم تا نفر بغلی که خانم میانسالی بود معذب نباشد. چون دو سرنشین دیگر کمی فربه بودند تقریبا یک پنجم فضای عقب به من اختصاص پیدا کرده بود. در کمال ناباوری و علیرغم اینکه هیچ تماسی بین ما برقرار نشده بود در میانه راه خانم بغل دستی به من گفت: «آقا کمی جمع تر بشین! ». این ماجرا بارها در تاکسی ها برای من پیش آمده است. در وبلاگ ها یا صفحات فیس بوک هم زیاد دیده ام که خانم ها از اینکه مردها در تاکسی با راحت نشستنشان مزاحم آنها می شوند شکایت دارند.

مثال های مشابه دیگری نیز وجود دارد. مثلا خانم ها در پیاده رو وقتی عرض معبر کم باشد هیچ گاه کنار نمی روند و حق مسلم خود می دانند که مردها با کنار کشیدن برای آنها راه باز کنند. اگر احتمالا شما به آنها راه ندهید به مزاحمت محکومید. عموم جامعه نیز بدون کسب ادله کافی مردان را محکوم می کنند و عامل مزاحمت می دانند.  یا در هنگام بارش  شدید باران وقتی  به دو خانم میانسال تعارف کردم تا به اتومبیلم سوار شوند  با برخورد تند ایشان مواجه شدم. خود من وقتی شاهد درگیری زنی معترض به مردی متهم به مزاحمت باشم ناخودآگاه مرد را مقصر می پندارم و عامل مزاحمت. اما تجربه شخصی من نشان داده است در بسیاری موارد که خانم ها مدعی مزاحمت آقایان هستند این صرفا یک توهم از سمت خانم بوده و مرد در ماجرا هیچ گونه قصدی نداشته است.

قصد ندارم وجود عده ای آدم های مریض را درجامعه کتمان کنم یا بگویم مزاحمت و آزار جنسی خیابانی وجود ندارد اما می خواهم مدعی شوم درصد بالایی از معترضین دچار توهم مزاحمت شده اند. به عبارتی علمی تر زن ها بازی در نقش ابزار جنسی را برای خود به رسمیت شناخته اند و ناخودآگاه به طور اغراق آمیزی مردان را  متجاوزین جنسی بالقوه می پندارند.

معتقدم این پارانویای زنانه به دلایل مختلفی روز به روز تشدید می شود.  برخی دلایل این پدیده را می توان مشاهده مواردی از آزار جنسی در جامعه، بزرگنمایی رسانه ها در خصوص تجاوز و آزار جنسی، تغییر سبک زندگی و شکسته شدن دیوار تفکیک های جنسیتی، اصالت یافتن فردگرایی و استفاده از پوشش و آرایش محرک که سبب بالا رفتن ریسک ذهنی مخاطره آزار جنسی می شود، نام برد.

نظر شما چیست؟ آیا مشاهدات مشابهی از این نوع داشته اید؟ دلایل این پدیده را چه می دانید؟

 

انتهای پیام/

 

ارسال نظر

آخرین اخبار