تصمیمی برای ناامیدی شیفتگان امریکا

اولین فرامین صادر شده ترامپ، به خوبی نشان داد که او در اجرای شعارهای انتخاباتی‌اش مصمم است و البته یکی از این دستورات که با اتباع کشور ما مرتبط است در رسانه‌های داخلی و خارجی مورد توجه قرار گرفته است. ایجاد محدودیت برای سفر شهروندان ایرانی و اتباع چند کشور دیگر هرچند چندان غیرمنتظره نبود، اما برخی غرب‌گرایان داخلی را به واکنش و انتقاد واداشت. از مفهوم برخی از این انتقادات چنین برداشت می‌شود که برخی منتقدان تصمیم اخیر امریکا، نوک پیکان انتقادات خود را به سوی رئیس‌جمهور جدید امریکا برده و این تصمیم را جدای از مجموعه اقدامات خصمانه کاخ سفید در سالیان متوالی علیه ایرانیان و دیگر کشورهای مستقل می‌دانند. گواینکه چنین رویکردی در ایالات متحده امریکا بی‌سابقه بوده و هرگز مشابه آن اتفاق نیفتاده است.

حال آنکه نگاهی گذرا به تاریخ سیاست خارجی امریکا نشان می‌دهد رویکرد مشابه تصمیم اخیر بارها در دوره ریاست جمهوری‌های جمهوریخواه و دموکرات امریکا روی داده است که نمونه بارز آن را می‌توان در تصویب و اعمال تحریم‌های ظالمانه علیه ملت ایران در ادوار گوناگون ریاست جمهوری امریکا مشاهده کرد.

جالب اینجاست که در دوره ریاست جمهوری اوباما بود که قانون معروف «ویزا» تصویب شد که برای سفر اتباع غیرامریکایی به ایران شرایط سختی را اعمال می‌کرد و این قانون نهایتاً از سوی رئیس‌جمهور وقت امریکا ابلاغ شد.
شاید اکنون نیاز به ذکر این واقعیت نباشد که این رویکرد خصمانه علیه ملت ایران، دقیقاً در شرایطی رخ داد که چند سالی است که در طرف ایرانی، «راهبرد لبخند» در پیش گرفته شده است. ممکن است بعدها کسانی که شرایط کنونی را درک نکرده‌اند یا مطالعه کافی در تاریخ نداشته‌اند چنین برداشت کنند که اتخاذ چنین رویکردهایی از سوی امریکا، نتیجه اقدامات ایران و جمهوری اسلامی بوده است و به تعبیر اینان «برای خود دشمن تراشیده‌ایم.» به یاد داریم که پیش‌تر هم در دوره موسوم به دوم خرداد که تجدیدنظرطلبان به خیال حل مشکلات با رابطه با امریکا، با شعارهای فریبنده و رنگ و لعاب «گفت‌وگوی تمدن‌ها»، دست دوستی به سمت ایالات متحده امریکا دراز کردند، در مقابل طرف امریکایی با «محور شرارت» خواندن ایران پاسخ سهل‌اندیشی غرب‌گرایان داخلی را داد.
اکنون نیز مشابه همین اتفاق روی داده است. رئیس‌جمهور امریکا مردم ایران را خطرناک معرفی و ورود آنان را به خاک کشورش ممنوع اعلام کرده است و این‌گونه که پیداست روند اقدامات خصمانه دولت امریکا علیه ایران در آینده شدت خواهد گرفت.

امام راحل عظیم‌الشأن سال‌ها پیش با نگاه بصیر خود هشدار داده بودند که «آنان که هنوز بر این باورند و تحلیل می‌کنند که باید در سیاست و اصول و دیپلماسی خود تجدیدنظر نماییم و ما خامی کرده‌ایم و اشتباهات گذشته را نباید تکرار کنیم و معتقدند که شعارهای تند یا جنگ سبب بدبینی غرب و شرق نسبت به ما و نهایتاً انزوای کشور شده است و اگر ما واقع‌گرایانه عمل کنیم، آنان با ما برخورد متقابل انسانی می‌کنند و احترام متقابل به ملت ما و اسلام و مسلمین می‌گذارند. این [واکنش غرب به حکم انقلابی امام درباره سلمان رشدی] یک نمونه است که خدا می‌خواست پس از انتشار کتاب کفرآمیز «آیات شیطانی» در این زمان اتفاق بیفتد و دنیای تفرعن و استکبار و بربریت چهره واقعی خود را در دشمنی دیرینه‌اش با اسلام برملا سازد تا ما از ساده‌اندیشی به در‌ آییم و همه چیز را به حساب اشتباه و سوءمدیریت و بی‌تجربگی نگذاریم و با تمام وجود درک کنیم که مسئله اشتباه ما نیست، بلکه تعمد جهانخواران به نابودی اسلام و مسلمین است.»

اکنون نیز این ترامپ نیست که ملت شریف ایران را خطرناک معرفی می‌کند بلکه این واقعیت سیاست خارجی امریکا است که در این ادبیات و اقدامات خصمانه بروز و ظهور یافته است. اگر رئیس‌جمهور کنونی امریکا چنین می‌کند، اسلاف او نیز کم  و بیش و با تاکتیک‌های مختلف همین گونه عمل می‌کردند.
اینک باید عزتمندانه، واقع‌بینانه، منطقی و عقلایی با اقدامات خصم‌آمیز امریکا برخورد کرد، باید از سهل‌اندیشی، ساده‌انگاری و خوش‌خیالی کاذب که در سه سال گذشته، فرصت‌های پیشرفت کشور را معطل مذاکره، توافق و ... کرده، فاصله گرفته و به جای امیدواری به نقاط خیالی، به توان خویش تکیه کرد. هرچند در سه سال و نیم گذشته فرصت‌های مغتنمی برای پیشرفت کنار نهاده شد، اما چنان که معروف است «جلوی ضرر را هر جا بگیریم، منفعت است.»

انتهای پیام/