آرایش جبهه های سیاسی کشور چند ماه مانده به انتخابات

پس از گذشت 3 سال و نیم از شروع به کار دولت تدبیر و شکست خوردن اصولگرایان با خیل عظیم کاندیدا های تشنه خدمت(!) در سال 92، شاهد آرایش جالبی در فضای سیاسی کشور هستیم.

از یک سو احمدی نژادی ها که با سخنرانی احمدی نژاد،مبنی بر اینکه بنا به توصیه مقام معظم رهبری نه تنها در انتخابات شرکت نمی کند بلکه از هیچ فرد و گروهی نیز حمایت نخواهد کرد، در حال پخش و حل شدن در گروه های دیگر سیاسی بودند و تمام تحلیل هاشان پیروزی قطعی روحانی در سال 96 را نشان میداد. این گروه که به یکباره با تغییر موضع عجیب و 180 درجه ای احمدی نژاد مبنی بر حمایت از بقایی رو به رو شدند فرمان تحلیل هاشان به سمت پیروزی قطعی بقایی(!) چرخید تا جایی که حریفی در مقابل ایشان نمی دیدند!

طیف دیگر اما پایداریون هستند که نظرشان جوری به سعید جلیلی نزدیک است که کلا هر مکانیزمی که از درونش فرد اصلح (سعید جلیلی) بیرون نیاید را نه چندان انقلابی میدانند. البته این مسئله شامل همه ی افراد این گروه نیست بلکه خیلی از اعضای آن بنا بر نظر پدر معنوی جبهه پایداری حضرت آیت الله مصباح (حفظه الله) مبنی بر کنار رفتن اصلح به نفع صالح مقبول به جمع اعضای جبهه جمنا پیوستند (نادر طالب زاده، استاد پناهیان و…)

نظر هواداران این طیف سیاسی بیشتر معطوف به سمت انجام وظیفه است تا پیروزی در انتخابات ولی با این حال برای توجیه تاکتیکی حضور در عرصه انتخابات شانس خود برای کسب اعتماد مردم را نیز بالا نشان می دهند.

طیف بعدی اما هواداران سابق قالیباف و محسن رضایی در انتخابات 92 هستند که دست به خلاقیت تاسیس حزب جدید جمنا/جبهه منا زدند و ادعایشان وحدت همه ی نیروهای انقلابی است تا جایی که در لیست 14 نامزد احتمالیشان از سعید جلیلی و قالیباف و ضرغامی و رضایی تا نیکزاد و رئیسی و بذرپاش و قاسمی و زاکانی دیده می شود. اینکه آیا این گروه موفق به جمع کردن همه ی این طیف های سیاسی انقلابی و راضی کردن بقیه کاندیداها برای کناره گیری از صحنه می شود یا خیر بحث دیگریست ولی ادعای اعضای این جبهه خبر از پیروزی قطعی (با شرط وحدت نیروها) میدهد.

دسته دیگر طرفداران مرحوم هاشمی رفسنجانی هستند که بی برو برگرد طرفدار حسن روحانی بوده و حمایت اصلاح طلبان را نیز در کنار خود می بینند. این گروه نیز پیروزی قطعی حسن روحانی را مخابره می کنند.

اما اصلاح طلبان تنها گروه بزرگ سیاسی کشورند که از داشتن کاندیدای نهایی محرومند. این گروه که با کنار گذاشتن عارف در سال 92 دست به خودکشی سیاسی زدند و هویت خود را برای سهم داشتن در قدرت زیر پا قرار دادند در سال 96 نیز در بهترین حالت ممکن چند کاندیدای “ضربه گیر” برای روحانی خواهند داشت که مجبورند در لحظه آخر به نفع روحانی کنار روند و عملا شانسی برای موفقیت ندارند.

منبع: کانال عماریون البرز