آقای روحانی! عذرخواهی کنید و انصراف بدهید و بروید

در مناظره ی دوم، ماجرا فقط باختن روحانی نبود؛ یک جای مناظره دلم برای او سوخت؛ آنجایی که گفت نامزدها این هفته ها فقط از دولت انتقاد می کنند، آیا دولت یک کار خوب هم در این ۴ سال نداشته است؟! او در یک موضع انفعالی و دفاعی محض، لیست پروژه های دولت قبل و نیز لیست پروژه های سپاه را به نام دولت خودش جا می زد و چه چیز قابل ترحم برانگیزتر از اینکه از همان کسانی که منتقد و مخالفشان بودی، دستاورد دزدی کنی و با التماس به مخالفانت بگویی ببینید؛ ما کار خوب هم کرده ایم! و بعد بگویی طرح تحول سلامت؛ و مردم یاد کارانه های چند صد میلیونی پزشکان بیفتند که طبق گفته های نوبخت رییس کمیسیون بهداشت مجلس باید هزینه توسعه شبکه بهداشت و درمان کشور به ویژه در مناطق محروم می شد. آیا این تلاش برای دستاورد تراشی ترحم شما را برنمی انگیزد؟

یاد ۴ سال پیش افتادم و حتی همین الان؛ از خودمان می پرسیدیم یعنی دولت محمود احمدی نژاد حتی یک کار خوب هم نکرده که حسن روحانی و حامیانش بخواهند بیان کنند و در همان بیان بدی هم تا این حد اغراق آمیز صحبت نکنند؟! و تازه کاندیداهای منتقد روحانی منکر زحمات دولت او نشدند و همه چیز را رد نکردند؛ اما دلم برای دست های خالی روحانی و التماس پنهان در کلامش سوخت.

آقای روحانی! یادتان هست رهبری، شهریور ۹۳ همین را به شما یادآور شدند که “همواره دولت‌ها نسبت به دوره‌های گذشته‌ی خود منتقد بوده‌اند که ایرادی هم ندارد، اما این انتقاد نباید حالت اغراق‌آمیز و تخریب و مبالغه آمیز و غیرمنصفانه پیدا کند… اگر در این اظهار نظرها بی‌انصافی شود، قطعاً در آینده نیز نسبت به عملکرد ما بی‌انصافی خواهد شد.”

همین توصیه ی ولی فقیه به محمود احمدی نژاد هم شده بود که همه ی دستاوردهای دولت های گذشته را زیر سوال نبرید. اما او هم همچون شما نخواست به نصیحت رهبر گوش دهد. حالا این نصیحت گوش ندادن، در کنار دست های خالی، دامن گیرتان شده است.

رهبری حتی به شما و کاندیدای دیگر سال ۹۲ توصیه کردند که “من به نامزدهای گوناگون عرض میکنم جوری حرف بزنید که اگر در خرداد سال آینده نوار امروز شما را جلوی خودتان گذاشتند یا پخش کردند، شرمنده نشوید؛ جوری وعده بدهید که اگر چنانچه آن وعده را بعداً به رخ شما کشیدند، مجبور نباشید تقصیر را گردن این و آن بگذارید که نگذاشتند، نشد. کاری را که میتوانید انجام دهید، وعده بدهید.”

حالا بجای مظلوم نمایی و در عین حال حمله به منتقدین، بابت چهار سال عملکرد اشتباه عذرخواهی کنید و انصراف بدهید و بروید. رسم ما نیست افتاده را لگد بزنیم؛ اما چه کنیم با افتاده ای که همچنان لگد می زند؟! دروغ‌گویی این روزهای روحانی گرچه حکم همان لگد را دارد، اما به ما نمی خورد؛ این دست و پا زدن ها فقط چاله ای را که در آن هستید، تبدیل به چاه می کند. به خودتان دیگر لگد نزنید…