درآمدزایی کثیف با لایک های ما!

امام موسی کاظم علیه السلام می فرمایند: داخل شدن در کارهای سلاطین جور و یاری کردن آنها و سعی کردن در انجام مقاصدشان هم پایه کفر است و نگاه کردن به آنها از روی عمد از گناهان کبیره ای است که سزاوار آتش می شود. (وسائل الشیعه، کتاب تجارت، باب 45)

آیا با خود فکر کرده اید، شبکه های اجتماعی که اکثر امکانات آنها رایگان است چگونه با میلیاردها دلار سهام در بورس خرید و فروش می شوند؟ در این مقاله قصد داریم به نحوه درآمدزایی شبکه های به اصطلاح اجتماعی و نحوه ی مقابله با آنها بپردازیم. ابتدا به توضیحاتی مختصر در مورد مدل های درآمدی این نجس افزارها توجه فرمایید:

بسیاری از این نرم افزارها، در سال های آغاز به کار خود، مدل درآمدزایی بسیار ابتدایی و در حد تبلیغات دارند؛ تا رفته رفته بتوانند کاربران را به استفاده از سرویس های خود، ترغیب کرده، و پس از جذب کاربر، شروع به ابداع مدل های هوشمندانه و پیچیده نمایند. به طور مثال در  FAQ نرم افزار صهیونیستی تلگرام آمده است که سازندگان این اپلیکیشن، برنامه را برای مردم ساخته اند و قصد کسب درآمد از آن را ندارند. آنها همچنین می گویند هیچ گونه آگهی و تبلیغ تجاری نمی‌پذیرند و قصد فروش برنامه را نیز ندارند. حتی می‌گویند قصد فروش سهام هم ندارند و پول به اندازه راه‌اندازی تلگرام را داشته‌اند و اگر نیازمند پول شوند از کاربران می‌خواهند تا به صورت غیراجباری به آنها اهدا کنند. سوددهی، هیچگاه برای تلگرام یک هدف نبوده است. البته می دانیم که تلگرام در ابتدای راه است و تا چند سال آینده معلوم نیست بر سر حرف خود بماند، ولی عموما می دانیم که هیچ گربه ای محض رضای خدا موش نمی گیرد.

• آبونمان، یکی از قدیمی ترین راه های کسب درآمد می باشد که در ازای خدمات از کاربران دریافت می گردد. واتس اپ، با توجه به در اختیار داشتن تعداد بسیار زیادی کاربر (در حدود 800 میلیون کاربر فعال) توانسته است خدماتی کاملا رایگان در سال اول ارائه دهد و پس از آن، سالانه یک دلار به عنوان آبونمان دریافت نماید.
•  
• تخصیص حساب های کاربری رسمی به برندها، افراد مشهور و فروشندگان کالا و خدمات، یکی دیگر از روش های درآمدزایی است. افرادی که دارای حساب کاربری هستند این امکان را دارند که به صورت مستقیم، با کاربران خود در ارتباط باشند و از این طریق سهام داران این گونه نرم افزارها، مبالغی را از صاحبان حساب ها دریافت می نمایند.
•  
• فروش برچسب (Sticker) های دیجیتالی رنگی، جذاب و جالب توجه در نجس افزارها نیز یکی از روش های کسب درآمد در این شبکه هاست که کاربران می‏توانند با پرداخت حدود 1 دلار آن ها را خریده و برای یکدیگر ارسال کنند. نرم افزارهای صهیونیستی همچون وایبر و لاین از این روش بهره های زیادی می برند.
•  
• فروش بازی های درون شبکه ای و آنلاین، در برنامه ی لاین نیز از روش های دیگر درآمدزایی است.
•  
• فروش نمای فیلم، محصولات تجاری و...، از شگردهای درآمدزایی محسوب می شوند که در فیسبوک از آن بسیار استفاده می شود.

 روش هایی که به آنها اشاره کردیم روش های مستقیم کسب درآمد محسوب می شوند و پر واضح است که تنها منابع درآمدی برای سرمایه داران نیستند؛ لیکن روش های دیگری را نیز، به طور غیر مستقیم، برای تامین مخارج خود اتخاذ می کنند.

• فروش اطلاعات کاربران: یکی از روش های بسیار متداول میان شبکه های ضد اجتماعی صهیونیستی، فروش اطلاعات خصوصی کاربران است. به طور مثال فیس بوک به خود این اجازه را می دهد که از عکس و فیلم خصوصی کاربران برای تبلیغات تجاری استفاده کند. اگر یک شرکت تولید کننده مواد غذایی عکس کاربری چاق را بپسندد می تواند آن را برای انجام امور تبلیغاتی از فیس بوک خریداری نماید. کمپانی های صهیونیستی همچون  وایبر، همکاری های بسیار گسترده با سازمان ها و نهادهای دولتی و نظامی انجام می دهند و نیز فروش فیلدهای اطلاعاتی که می تواند در یک منطقه خاص مشخص کند که مخاطبینش بیشتر از چه کلمه ای استفاده کرده اند!؟ یا تماس های خروجی از یک کشور، بیشتر به کدام کشور بوده است !؟ فروش این گونه اطلاعات شهروندان، به سرویس های جاسوسی، درآمد بسیار خوبی برای شبکه های ضد اجتماعی مذکور، محسوب می شود، به همین دلیل است که می بینیم وایبر اکنون به یکی از پنج برند برتر تجاری رژیم صهیونیستی تبدیل شده است و توانسته علاوه بر ایجاد یک شبکه اقتصادی قوی برای تل آویو، یک بانک اطلاعاتی قدرتمند جهانی نیز برای این رژیم فراهم کند. در نتیجه در می یابیم که این نجس افزارها نه به رایگان، بلکه به قیمت نقض حریم شخصی ما در اختیارمان  قرار گرفته اند.
•  

در حقیقت نه تنها این شبکه های به ظاهر اجتماعی، طراحی شده و ساخته دشمنان است بلکه تقریبا می توان گفت 99% برنامه ها و شبکه های اینترنتی که در دست ماست، وابسته به صهیونیست هاست؛ که متعاقبا این امر موجب تقویت بیش از پیش آنها می گردد، به طوری که تا قبل از روی کار آمدن وایبر، منابع صهیونیستی به ضعف شدید خود معترف بودند و سرکرده های آنها، با تقدیر ویژه از سازنده وایبر، او را ناجی و برادر خود می خوانند! لازم به ذکر است با معضلات ذکر شده باید توجه داشت که این شبکه ها موجب ایجاد بستر مناسب برای خروج غیرقانونی و بی شاعبه ی ارز از کشور شده اند و این مساله ای است که امام خامنه ای دامت برکاته همواره به آسیب های جدی آن متذکر شده اند. در صورتی که جایگزین شدن شبکه ی ملی اطلاعات، به جای اینترنت فعلی نه تنها موجب حفاظت از اطلاعات مردم می شود بلکه و نیز می تواند درآمدزایی برای طراحان شبکه های اجتماعی و برنامه های اینترنتی سالم تر را در پی خواهد داشت.

با توجه به توضیحات ارائه شده علامت سوال بزرگی در ذهن ها ایجاد می شود؛ با اینکه ما کشوری هستیم با حکومت اسلامی و همواره به یاری رساندن معاندین اسلام و مسلمین به مخالفت پرداخته ایم و بر مدد رساندن مظلوم تاکید داریم، پس چرا با عضویت در این گونه نجس افزار ها باعت تقویت دشمنان قسم خورده اسلام و انقلاب اسلامی می شویم؟؟؟ چه کسی و یا چه کسانی مسئول وارد شدن و راه اندازی این گونه نرم افزارهای به ظاهر رایگان، در کشور هستند؟؟؟ آیا وقت آن نرسیده که شعارها را کنار گذاشته و عملا وارد میدان شویم تا بیش از این موجب قوی تر شدن صهیونیسم نباشیم؟؟؟ آیا وقت آن نرسیده است که کمر همت برای ایجاد راه اندازی شبکه ملی اطلاعات ببندید؟ مگر برای راه اندازی شبکه ملی اطلاعات چقدر بودجه باید صرف کرد؟ بیشتر از خسارات وارد شده به روح و جسم جوانان؟؟؟ تحریم سرویس های خارجی در ایران منفعت چه کسانی را تهدیدمی کند؟؟؟ تا به کی باید شاهد جاسوسی از اطلاعات کاربران باشیم؟؟؟ آیا طراحان داخلی قادر به ساخت شبکه های مجازی داخلی نیستند؟؟؟آیا وقت آن نرسیده است که از تولیدات  نخبگان داخلی حمایت کنید؟؟؟

از مسئولین خواهشمندیم که فعل خواستن را صرف کنند و شعار مرگ بر اسرائیل را به عمل نزدیک تر کنند و حقوق پایمال شده ی کاربران در این فضاهای نجس را باز پس گیرید.