وضعیت شبکه های تلویزیونی در ایران

دراین مطلب،به بررسی ساختار شبکه های تلویزیونی صداوسیما و میزان موفقیت آن ها خواهیم پرداخت.

ساختار شبکه های تلویزیونی در کشور:

واقعیت آن است که بنابر قانون های موجود در کشور،تنها شبکه های متعلق به صداوسیما قادرند به طور رسمی فعالیت کرده و قابلیت دریافت از طریق سیستم های دیجیتال را داشته باشند. هرگاه بخش خصوصی خواهان تاسیس شبکه ای تلویزیونی باشد باید مجوز های لازم را اخذ کرده آنگاه در قالب ماهواره ها به پخش برنامه بپردازد.

اشکال این ساختار چیست؟

با وجود این ساختار،شبکه های خصوصی محدود می شوند و در نتیجه مخاطبانشان کاهش می یابد. بدیهی است که در این صورت چند اتفاق مهم رخ می دهد:

اولا: افرادی که در داخل کشور،قصد تاسیس شبکه تلویزیونی دارند به دلیل کمبود مخاطبین و محدودیت های دیگر،از تصمیم خود منصرف می شوند.

ثانیا: فعالیت های تلویزیونی در داخل، محدود به صدا و سیما می شود. با این وجود صدا و سیما به تنهایی با نیروی انسانی فراوان خود که نیاز به منابع مالی فراوانی دارند،قادر به برطرف کردن تمامی نیاز های مخاطبین نخواهد بود.(صدا و سیما،رسانه ملی ،است پس بایدعلاقه های تمامی جناح های ملی را در نظربگیرد حال آنکه این امر غیر ممکن است، چون سلایق و دیدگاه های مردم با هم متفاوت است.)

ثالثا: صدا و سیما برای آن که به خواسته های مختلف و متفاوت همه مردم جامه عمل بپوشاند،اقدام به تاسیس شبکه های تلویزیونی مختلف و متنوع می نماید که البته این امر از یک جهت مثبت و مفید است اما باعث کاهش کیفیت شبکه ها و در نتیجه روی گرداندن مردم از صدا و سیما به شبکه های ماهواره ای می شود.

رابعا: صدا و سیما حتی اگر شبکه هایی با کیفیت برنامه های بسیار بالا ایجاد نماید،مردم به آن شبکه ها با دید کلی که نسبت به صدا و سیما دارند، خواهند نگریست. اگر مردم به صدا و سیما بدبین باشند، به تمام آن شبکه ها بدبین خواهند بود و بالعکس.

خامسا:آن دسته از افرادی هم که تمایل شدیدی به ایجاد شبکه خصوصی دارند،شبکه هایشان فقط از طریق ماهواره ها قابل دریافت خواهند بود. پس باز هم چنین به نظر خواهد آمد که دولت و حکومت مردم را تشویق می کنند که به سوی ماهواره ها بروند.

راه حل چیست؟

به نظر می آید، راه حل موجود آن می تواند باشد که صدا و سیما با بستن قراردادهایی مالی با شبکه های متعلق به بخش خصوصی و امکان نظارت بر آن ها و در عوض امکان قرارگیری آن ها در سیستم های دیجیتال،می تواند راه را برای فرهنگ سازان مردمی و خصوصی باز کند. تجربه شبکه افق سیما در این میان قابل تقدیر و تامل است.

انتهای پیام