کمی معجزه لطفا ..

کمی معجزه لطفا ..

برایم کمی معجزه در فنجانم بریز..

بگذار معجون عشقت را با معجزه ی " ماندنت " سر بکشم ..

دلم تویی میخواهد 

که از تمام ِ " من " رهایم کند ..

یکی مثل تو باید باشد که مهر " باطل شد " بزند

بر تمام ِ این " تنهایی "..

یکی مثل تو رها , آزاد و بی هیچ پایبندی 

به قوانین ِ غم شناختی ِ دنیا 

جایی باید باشد ؛ درست مثل آغوش تو 

که مامن احساسات دنیاست ,هرچه هست و هرچه نیست 

لحظه ای باید باشد مثل لحظه ی تلاقی نگاهت با نگاهم

که تمام ِ گیتی ِ عاقلانه آتش بگیرد 

در این شور عاشقانه ..

کوانتوم کلامت انقلابی ست در برج ناقوس ِ ذهنم

با تلنگرش مال تو میشود حواسم تمام و کمالم 

حسی باید باشد ؛ از آن حس هایی که 

ماده اش خنده ی توست ..

اصلا تمام ِ بُعدهای شناخته شده کم می آورند در پیش پای کشف کردن تو ..

تو همان هزارتوی بی انتهای ابعادی 

در این گستره ی دوست داشتن

من تو را برای ما شدن میخواهم..