موضوعی که باید از آن به‌عنوان بی‌سلیقگی نام ببریم و در سطح اقدام علیه امنیت ملی تحلیل کنیم، اجازه برای بازگشایی سفارتی است که - در فتنه 88 در موضوعات داخلی ایران دخالت کرد - و دقیقاً هفت ماه قبل از انتخابات مهم مجلس شورای اسلامی و خبرگان در سال جاری، با پهن کردن فرش قرمز، به ورود آن‌ها برای ادامه جاسوسی خوش‌آمد گفتیم.

چرا برای بازیگر میدانی فتنه 88 فرش قرمز پهن شد؟
به گزارش گلستان24، کشوری بر اساس یک اقدام سیاسی و برای جلب‌توجه افکار عمومی جهان، کرکره سفارتش را پایین می‌کشد؛ از سوی دیگر، در داخل کشور، گروهی غرب‌زده و وابسته به غرب، در گوش مردم زمزمه می‌کنند فرزندان ما و بسیاری از تجار و دانشجویان برای اخذ ویزا و روادید دچار صعوبت و مشکل شده‌اند و باید هر چه زودتر این سفارت شروع به کار کند.

دولتی روی کار می‌آید که گسترش رابطه با غرب را یکی از اهداف خود می‌داند و بر اساس همین هدف و با توجیه منافع ملی، تابو مذاکره و مکالمه تلفنی با غرب به‌خصوص آمریکا را به ثمن بخس می‌فروشد و کار را به‌جایی می‌رساند که بدون اطلاع به افکار عمومی و همچنین مجلس شورای اسلامی، اجازه بازگشایی خانه روباه را صادر می‌کند و حامیانش برای او هورا می‌کشند.

روزنامه دولتی ایران هم به دنبال سرمستی از بازگشایی سفارت‌خانه مزبور، یادداشت وزیر خارجه انگلیس در صفحه اول را تیتر می‌کند، یادداشتی که پرده از پیچیدگی اهداف استعمارگر پیر برمی‌دارد و نشان می‌دهد مسؤولان سیاست خارجی ، بازهم دست گل به آب دادند و بدون تدبیر، بدون اخذ امتیاز قابل‌توجه و حتی بدون هماهنگی‌های قبلی، فقط واسطه ورود جاسوسان به کشور شدند که این خود داستانی دارد...

"فلیپ هاموند" وزیر امور خارجه ملکه کاخباکینگهام به نکته قابل‌توجهی در توجیه بازگشایی سفارت انگلیس اشاره می‌کند و بعد از منت گذاشتن بر سر جمهوری اسلامی ایران می‌گوید: واقعاً خوشحالم که اولین وزیر خارجه انگلیس هستم که پس از سال 2003 به ایران می‌آید و در ادامه با توجه به حسن ظن دولت روحانی به غرب، می‌گوید: از زمان انتخاب حسن روحانی به‌عنوان رییس‌جمهور در ایران ما شاهد بودیم که جو بهتری برای بهبود روابط در بازگشایی سفارت‌ها داشته‌ایم[1]؛ حال‌آنکه این کشور به‌صورت یک‌طرفه سفارت خود را تعطیل کرد.

هاموند با سو استفاده از حسن ظن دولت تدبیر، پا را فراتر گذاشته و در تریبون دولتی رسماً اعلام می‌کند با بازگشایی سفارت در ایران، قرار نیست اتفاقی بیفتد، حتی این کشور حاضر به تسهیل نمودن اخذ روادید برای مردم، تجار و دانشجویان هم نیست؛ هاموند در روزنامه ایران می‌نویسد:من به‌خوبی از مشکلات اخذ روادید بریتانیا و لزوم سفر متقاضیان به ترکیه یا امارات متحده عربی آگاه هستم. ما فعالیت دوباره سفارت بریتانیا را با حضور مجموعه‌ای کوچک آغاز خواهیم کرد. از همین رو خدمات روادید بلافاصله پس از بازگشایی سفارت ارائه نخواهد شد. بااین‌حال ازسرگیری ارائه خدمات روادید در تهران برای ما در اولویت قرار دارد و امیدواریم طی چند ماه آینده بتوانیم این خدمات را عرضه کنیم.[2]

رییس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی با اشاره به سفر فیلیپ هاموند، برای بازگشایی سفارت این کشور در تهران گفت: با توجه به اینکه انگلیسی‌ها خود سفارت را در تهران تعطیل کردند و رفتند و اکنون تصمیم به بازگشت گرفته‌اند و با توجه به اعداد قابل‌توجه ایرانیان مقیم انگلیس و تردد ایرانیان به این کشور، باز شدن سفارت انگلیس در تهران بدون خدمات کنسولی و صدور روادید ورود به کشور انگلستان به اتباع ایرانی قابل‌قبول نیست؛ بروجردی در ادامه این مطلب تأکید کرد: بنابراین اگر وزارت امور خارجه در یک اقدام متقابل تصمیم به فعال شدن دو سفارتخانه گرفته است حتماً باید در جهت ارائه خدمات کنسولی به اتباع ایران اقدام کند تا حتماً سفارت خدمات کنسولی را به ایرانیان ارائه کند.

به نظر می‌رسد هاموند با اعلام تأخیر در شروع به کار صدور روادید، تنها قسمت کوچکی از هدف جاسوسی این کشور را رسانه‌ای کرده است، بازگشایی خانه روباه مسئله‌ای بود که مدتی قبل سبب جنجال میان دولت ایران و انگلیس شد.

پس از بسته شدن سفارت این کشور طی وقایعی که در هشتم آذر سال 1390 و حمله برخی دانشجویان به این سفارت اتفاق افتاد، مسئله بازگشایی سفارت این کشور مراحل مختلفی را طی کرده است. 
پس‌ازاینکه جک استراو در صدر هیئتی به ایران سفر کرد موضوع بازگشایی دوباره سفارت انگلیس در تهران قوت گرفت. دیدار رئیس‌جمهور کشورمان و نخست‌وزیر انگلیس که پس از سال‌ها در این سطح انجام می‌شد ناظران سیاسی را بیشتر به بهبود روابط دو کشور امیدوار کرد اما پس‌ از آنکه دیوید کامرون سخنان تندی را علیه کشورمان در صحن سازمان ملل ابراز داشت، موضوع بازگشایی سفارت کشورش در تهران بازهم به محاق رفت. باوجود اتخاذ سیاست تنش‌زدایی توسط وزارت خارجه کشورمان هنوز هم روابط دیپلماتیک میان ایران و انگلیس در نازل‌ترین سطح قرار دارد.

هاموند در اوایل آذرماه سال گذشته اعلام کرد که تلاش‌ها برای بازگشایی سفارت این کشور در تهران به دلیل موافقت نکردن دولت ایران با ورود تجهیزات رایانه‌ای موردنیاز سفارت، با مانع روبه‌رو شده است. وی به نمایندگان مجلس عوام گفت: «مشکلات فنی‌ای وجود دارد که به‌سادگی قابل‌حل نیست. ما نیاز داریم که مقدار قابل‌توجهی تجهیزات وارد ایران کنیم، بخش زیادی از تجهیزات عملیاتی سفارت در جریان وقایع نوامبر ۲۰۱۱ (تجمع و ورود عده‌ای به سفارت انگلیس در تهران) از بین رفت. اگر قرار باشد آنجا شروع به کارکنیم، نیاز داریم تجهیزاتمان را به شیوه‌ای امن و مورداطمینان به آنجا منتقل کنیم.»

در این رابطه عباسعلی منصوری رئیس گروه دوستی پارلمانی ایران و انگلیس گفته است: «انتقال تجهیزات مربوط به سفارت‌ها باید بر اساس کنوانسیون وین باشد و کشورها نمی‌توانند هرگونه وسیله و دستگاهی را به کشور دیگری وارد کنند و قطعاً انگلستان برای ایران هیچ تفاوتی با دیگر کشورها ندارد.»

حال باید مسؤولان ایران پاسخ دهند چگونه با انگلیس کنار آمده‌اند و ماجرای ارسال تجهیزات رایانه‌ای یا همان جاسوسی به کجا ختم شد.

موضوع دیگری که باید از آن به‌عنوان بی‌سلیقگی نام ببریم و در سطح اقدام علیه امنیت ملی تحلیل کنیم، اجازه برای بازگشایی سفارتی است که - در فتنه 88 در موضوعات داخلی ایران دخالت کرد - و دقیقاً هفت ماه قبل از انتخابات مهم مجلس شورای اسلامی و خبرگان در سال جاری، با پهن کردن فرش قرمز ، به ورود آن‌ها برای ادامه جاسوسی خوش‌آمد گفتیم.

 

تحلیل گران معتقدند بعد از خروج انگلیس از ایران، آلمان نقش اطلاعاتی برای آمریکا و انگلیس را ایفا می‌کرد و با ورود انگلیس، قاعدتاً پل ارتباطی میان ژرمن‌ها با انگلیس و آمریکا تسهیل شده و احتمالاً عقبه آمریکایی‌ها بعد از ورود به کشور، با بازگشایی سفارت انگلیس، راحت‌تر در جهت نفوذ آمریکایی عمل خواهند کرد.

ارسال نظر

آخرین اخبار