توهین مجدد رونامه اصلاح طلب به مداحان ارزشی
انتقام از مردم بخاطر استقبال از عزاداری سیدالشهداء(ع)!؟+تصاویر
روزنامه‌های زنجیره‌ای دخالت در امور سیاسی توسط مداحان را توجیهی برای حمله به آنان می‌دانند که به نوبه‌ی خود عذری بدتر از گناه محسوب می‌شود! جای سوال دارد که مگر قرار بوده است که جامعه هیات‌ها و مداحان در مسائل سیاسی وارد نشوند؟ آن‌چه که بحث برانگیز است عدم دخالت مداحان در امور سیاسی و بصیرت‌افزایی در سطح جامعه است نه ورود آنها به این مسائل پراهمیت!
فرا رسیدن محرم‌الحرام ۱۴۳۷ هجری قمری منجر به آن شده که هیات‌های مذهبی و مساجد سطح کشور رونق بیشتری پیدا کند؛ حضور پررنگ مردم در این محافل دلیلی بر پیوند عمیق مردم با حادثه‌ی کربلا و آرمان عاشورا محسوب می‌شود.
به گزارش گلستان24 اما در این میان موضوعی که بیش از پیش خودنمایی می‌کند حمله‌ی مدعیان اصلاحات و آزادی بیان به هیات‌های مذهبی و به خصوص مداحان است که هر ساله با فرارسیدن ماه محرم به شیوه‌های گوناگون شاهد آن هستیم. در همین راستا روزنامه‌ی آرمان در یادداشت دیروز خود با عنوان "بازار داغ مداحان جناحی" با حمله با مداحان نوشت : «هرچند که بیان اظهارات سیاسی از تریبون‌های خاص مسبوق به سابقه است و مداحانی مانند حاج منصور ارضی و سعید حدادیان و دیگرانی با گفته‌های سیاسی باعث در گرفتن اظهارات و مباحثی شده‌اند، اما شاید حکایت امسال با همیشه کمی‌متفاوت باشد.»
همچنین این روزنامه در ادامه با توهین به مداحانی که به مسائل سیاسی می‌پردازند می‌نویسد:
« آنها برای رونق منابرشان شخصیت‌های سیاسی را چاشنی می‌کنند و محبوبیت هر یک از آنها در میزان به کار بردن نامشان دارای اهمیت است مثلا اکنون که ظریف در مرکز توجه است می‌توان از او انتقاد کرد.»
اما موارد مذکور انتهای ماجرا نیست. روزنامه‌ی بهار که نزدیک به اصلاح طلبان محسوب می‌شود در مطلبی با عنوان " انحراف از شب اول" با در توهینی آشکار به حاج منصور ارضی می‌نویسد :« حال چند سالی می‌شود هرجا صحبت از سیاسی کاری، دخالت در امور سیاسی و توهین و افترا به افرادی است که در جناح مقابل قرار دارند، نام حاج منصور ارضی و حسینیه صنف لباس‌فروشان می‌درخشد»
اما آن‌چه که این موضوع را جالب‌تر می‌سازد این است که روزنامه‌های زنجیره‌ای دخالت در امور سیاسی توسط مداحان را توجیهی برای حمله به آنان می‌دانند که به نوبه‌ی خود عذری بدتر از گناه محسوب می‌شود! جای سوال دارد که مگر قرار بوده است که جامعه هیات‌ها و مداحان در مسائل سیاسی وارد نشوند؟ مگر قرار بوده که هیات‌ها سکولار شوند؟ در واقع آن‌چه که بحث برانگیز است عدم دخالت مداحان در امور سیاسی و بصیرت‌افزایی در سطح جامعه است نه ورود آنها به این مسائل پراهمیت! امری که در اندیشه‌ی بسیاری از علما به آن تاکید شده است. برای نمونه حضرت امام خمینی(ره) در این رابطه می‌فرمایند:
«انقلاب کردیم که شعائر اسلام را زنده کنیم، نه انقلاب کردیم که شعایر اسلام را بمیرانیم. زنده نگه داشتن عاشورا یک مساله بسیار مهم سیاسى- عبادى است. عزادارى کردن براى شهیدى که همه چیز را در راه اسلام داد[ه]، یک مساله سیاسى است؛ یک مسالهاى است که در پیشبرد انقلاب اثر بسزا دارد.
ما از این اجتماعات استفاده مىکنیم. ما از آن «اللَّه اکبر» ها، ملت ما از آن «اللَّه اکبر» ها استفاده کرد. آن «اللَّه اکبر» ها را باید حفظ بکنیم. این مظاهر و شعائر و امورى که در اسلام در آن سفارش شده باید فکر کنید که اینها یک مساله سطحى نبوده است که مىخواستند جمع بشوند و گریه کنند، خیر .ما ملت گریه سیاسى هستیم، ما ملتى هستیم که با همین اشکها سیل جریان مىدهیم و خرد مىکنیم سدهایى را که در مقابل اسلام ایستاده است»
همچنین رهبر انقلاب نیز با بیان این نکته که هیات‌ها نمیتوانند سکولار باشند می‌گوید :
« هیئت ها نمیتوانند سکولار باشند؛ هیئتِ امام حسینِ سکولار ما نداریم! هرکس علاقه‌‌مند به امام حسین است، یعنی علاقه‌‌مند به اسلام سیاسی است، اسلام مجاهد است، اسلام مقاتله است، اسلام خون دادن است، اسلام جان دادن است؛ معنای اعتقاد به امام حسین این است. اینکه آدم در یک مجلس روضه یا هیئت عزاداری مراقب باشد که نبادا وارد مباحث اسلام سیاسی بشود، این غلط است.»
البته باید علت هجمه‌های اخیر جریان روشنفکری و روزنامه‌های زنجیره‌ای به مداحان ارزشی را در جای دیگر جست‌وجو کرد. عملکرد این جریان در هشت سال اصلاحات به شکلی بوده که اعتبار خود را در میان جامعه‌ی ارزشی کشور از دست داده‌اند و با واکنش شدید مردم مواجه شده‌اند و قطعاً نه دی را می‌توان از مهم‌ترین این واکنش‌‌ها دانست. نگاه کوتاهی به گذشته مشخص می‌سازد که روشنفکران و زنجیره‌ای ها نه با ورود به مداحان به مسائل سیاسی بلکه با اصل عاشورا و فرهنگ شهادت طلبی فاصله دارند. به طوری که در دوران سیاه اصلاحات و دوم خرداد را که تحت حمایت رییس جمهور وقت و وزیر ارشادش که امروز در لندن ساکن است، در روزنامه هایشان نوشتند:
عبدالکریم سروش، روزنامه جمهوری اسلامی، ۱۳ / ۲ / ۷۹:
فرهنگ شهادت، خشونت آفرین است اگر کشته شدن آسان شد، کشتن هم آسان می شود.
محمد کاظم محمدی اصفهانی، روزنامه ایران ۲۴ / ۴ / ۷۹:
مردم حق دارند همه مسئولین را به سوال کشیده و از آنها انتقاد کنند حتی اگر آن مسئوول ، پیامبر و امام معصوم باشد ، بلکه به خود خدا هم می توان اعتراض کرد و او را فتنه گر نامید.
عطاءالله مهاجرانی، آریا، ۱۶/ ۱/ ۷۹:
نظریه غیرت دینی ویران کننده اندیشه و فرهنگ و تمدن است.
علیرضا علوی تبار، یالثارات، ۴/۳/۷۹:
جامعه ایران فاز سنتی خود را پشت سر گذاشته و میخواهد مدرن و صنعتی شود. اما در این جامعه هنوز خدا نمرده است. بنابراین ما چگونه می توانیم به این وضعیت چیره شویم.
مهرانگیز کار ، کیان، ش ۴۵، بهمن ۷۷:
احکام کیفری اسلام کارآیی ندارد و موجب رواج خشونت می گردد .
حسین باقر زاده، نشاط، ۲ / ۶ / ۷۸:
خشونت در هر شکل آن باید از ایران محو شود و اعدام برجسته ترین نوع خشونت قانونی است .
عماد الدین باقی، جمهوری اسلامی، ۱۳/ ۲/ ۷۹ :
معتقدم اعدام و قصاص جزء ضروریات دین نیست.
عبدالکریم سروش، روزنامه صبح امروز، ۱۶/۶/۷۸:
در تعارض تکالیف دینی و حقوق بشر، حقوق بشر مقدم است؛ متأسفانه فقهای ما اطلاعات برون دینی ندارند و متوجه این نکات نیستند.
غلامرضا سالار بهزادی، روزنامه صبح امروز ، ۲۳ / ۸ / ۷۸:
تفکر شیعه گری موجب انحطاط مملکت ما و مانعی برای دموکراسی است .
عزت الله سحابی، روزنامه عصر آزادگان، ۱۶/۱۰/۷۸:
حتی معصومین(ع) خود به خود بدون نظارت مردم و به طور اصولی در معرض انحراف هستند.
و...
ارسال نظر