نفوذ فرهنگی، آخرین حربه غرب در پروژه نفوذ

 

تا پیش از آن رژم شاهنشاهی به عنوان ژاندارم منطقه و فرمانبردار آمریکا، بدون کم و کاست دستورات اربابان خود را اجرا می کرد و منافع سیاسی و اقتصادی آنها را تامین می نمود. 

 

منطقه ای امن برای صیهونیست ها و رژیم اسرائیل، نفت ارزان قیمت، مقابله با شوروی و کمونیسم، غارت منابع داخلی و ... تنها بخشی از خدمات محمد رضا شاه به آمریکا و غرب بود که با انقلاب اسلامی تمام آنها نقش بر آب شد.

 

پس از پیروزی انقلاب اسلامی، آمریکا تصور می کرد که این انقلاب به واسطه مشکلات متعدد اقتصادی و سیاسی  به سرعت سقوط کند و به همین جهت دست به دامن منافقین و عوامل فریب خورده و خود فروخته در ایران شد. 

 

در واقع پروژه نفود در ایران از اولین روز پیروزی انقلاب اسلامی کلید خود و از زمانی که کودتای نوژه با شکست رو به رو شد، پروژه ی فتنه منافقین و سپس بنی صدر و جنگ تحمیلی و ... از مجموعه اقدامات گسترده غرب برای نفوذ و شکست انقلاب اسلامی به شمار می رفت.

 

گفتمان جمهوری اسلامی به عنوان یک الگوی هویتی و ارزشی متفاوت، همواره در مقابل گفتمان نظام سلطه قرار داشته و حضرت امام خمینی (ره) هرگز حاضر نشدند که در برابر تطمیع و تهدید غرب قدمی عقب نشینی کنند. 

 

اما در کنار همه منافع اقتصادی و سیاسی،  یک موضوع مهم برای غرب غیر قابل تحمل بوده و هست و آن ماهیت نظام جمهوری اسلامی ایران می باشد. ایران هرگز در برابر نظام سلطه سر خم نخواهد کرد، این همان چیزی است که بار ها از سوی امام خمینی(ره) و حضرت آیت الله خامنه ای، مقام معظم رهبری بر آن تاکید شده و استراتژی و گفتمان نظام را تشکیل می دهد.

 

غرب همواره تلاش می کند تا نظام لیبرال دموکراسی را بر جهان حاکم کند و این ادعا را دارد که این سیستم حکومتی بهترین و کامل ترین نوع حکومت است، در این بین در سراسر جهان فقط یک حکومت به نام جمهوری اسلامی ایران، به طور جدی و حساب شده در برابر نظام سلطه قرارگرفته و حاضر به باج دادن به قدرت های امپریالیستی نیست.      

 

اگر امروز می بینیم که رهبر معظم انقلاب در مذاکرات هسته ای به غرب بدبین هستند و تاکید دارند که دشمنی غرب با ایران کم نخواهد شد، به همین نکته باز می گردد که غرب حاضر به پذیرش حکومتی مقابل خود در جهان نیست. 

 

قدرت طلبی آمریکا و غرب در خاورمیانه به دلایل گوناگون بیش از پیش نمود دارد که مهم ترین دلایل آن منایع سرشار طبیعی و وجود رژیم صیهونیستی در این منطقه است.

 

دولت آمریکا، ایران را تنها مزاحم خود در دستیابی به اهدافش در منطقه می داند چرا که نظام ایران بر خلاف کشور های دیگر در منطقه از پشتوانه مستحکم مردمی برخوردار بوده و جامعه ای توسعه یافته دارد.

 

از ابتدای انقلاب تا کنون، آمریکا راهکار های همه جانبه ی فراوانی را برای نفوذ و نابودی  جمهوری اسلامی ایران به کار بسته که هر کدام خود سر درازی دارد اما به نظر می رسد که برخی از سیاست مدارن این کشور(دموکرات ها و دولت اوباما) در حال حاضر سیاست جدیدی در پیش گرفته اند.

 

آمریکا که پروژه های منافقین، بنی صدر، هشت سال جنگ تحمیلی، ماجرای کوی دانشگاه 1378، فتنه انتخابات 1388 و ... را ناکام می بینید، امروز بهترین راه سلطه بر ایران را نفوذ فرهنگی و اجتماعی دانسته و صدها میلیون دلار برای تغییر هویت اجتماعی در ایران به خصوص نسل جوان هزینه می کند.

 

دولت اوباما سعی می کند تا ظاهری منطقی و مظلومانه به خود بگیرد و خود را حامی صلح در جهان معرفی کند هر چند که ظهور گروه تروریستی داعش و حمایت از تروریست های سوریه، ذات جنگ طلبانه آمریکا را بر ملا می سازد. آمریکا امروز مدعی است که می خواهد بر سر مسایل هسته ای با ایران توافقی برد- برد داشته باشد و در رسانه های غربی مدام با چهره ای مظلومانه، ایران را حامی تروریسم و ناقض حقوق بشر می خواند.

 

این مظلوم نمایی ها بخش دیگری از پروژه نفوذ فرهنگی در کشور به حساب می آید  و اوباما می خواهد تا با استفاده از ابزار سیاسی به مردم ایران به خصوص نسل جوانی که انقلاب و دفاع مقدس را ندیده اند این طور القا کند که حاکمان شما مقصر همه وقایع شوم در منطقه هستند که البته با درایت رهبر انقلاب این توطئه هم خنثی شد.

 

از سوی دیگر گسترش تکنولوژی و افزایش اقبال مردم به شبکه های مجازی، به کمک اهداف سیاسی و رسانه ای غرب آمده و کار را برای آن ها سهل تر نموده است.

 

این تهدیدات نرم افزاری که رهبر انقلاب از آن ها تحت عنوان «ناتوی فرهنگی» نام برده اند، برای کسب قدرت سیاسی با ابزار تخریب اخلاق، مصرف گرایی، بی اعتنایی به هویت ملی، دلبستگی به ارزش های آمریکایی و... اعمال می شوند. این شکل از تهدیدات در کوتاه مدت در قالب مسائلی چون مهاجرت نخبگان و تنش های سیاسی به شکل اغتشاش در مشروعیت، انسجام و ظرفیت نظام های سیاسی به عنوان مؤلفه های نرم امنیتی، بروز می کند، ولیکن در بلندمدت با تغییر در ذائقه ی عمومی جامعه، به تزلزل اساسی در آن مؤلفه های نرم امنیتی و تغییر در جهت گیری های کلان یک جامعه می انجامد.

 

اگر می بینیم که مقام معظم رهبری در بیانات  خود به موضوع جنگ نرم و نفوذ فرهنگی توجه بسیاری دارند به همین دلیل است که غرب پروژه ای جدی برای تغییر ماهیت و سبک زندگی مردم در پیش گرفته و روشن است  ملتی که هویت خود را از دست بدهد آنگاه در همه حوزه ها از جمله در سیاست، اقتصاد و ... نفوذ پذیر خواهد بود.

 

رهبر انقلاب در دیدار با جمعی از استعداد های برتر  و نخبگان کشور فرمودند: «از آنجا که جمهوری اسلامی ایران قدرت خود را درون زا می‌داند، جوان‌های هوشمند، متعهد و با استعداد، از بزرگترین فرصت و ثروت این کشور محسوب می‌شوند.» در بخش دیگری به جنگ نرم اشاره کرده و بیان داشتند: « هدف اصلی دشمن از جنگ نرم استحاله جمهوری اسلامی و تغییر باورهای مسئولان و مردم است...طراحان جنگ نرم در پیگیری پیچیده اهداف خود، کاملاً جدی و دارای برنامه هستند اما ما در این زمینه عقب هستیم.»

 

بیانات رهبری در خصوص جنگ نرم بسیار است و این نشان از پروژه نفوذ فرهنگی آمریکا دارد تا از این طریق بتواند به آرزوی بیش از سه دهه خود دست یابد و ناکامی های گذشته خود را جبران کند، هر چند که اگر هشدار های رهبری مورد توجه واقع شود، این نیز جز خیالی خام برای آنها نخواهد بود.

 

آنچه که مسئولان اجرایی کشور به خصوص دولت روحانی باید به آن توجه کند، تهدیدات همه جانبه به خصوص در قالب مسایل فرهنگی است و راهکار مقابله با این تهدیدات و پروژه نفوذ، در اجرای صحیح و غیر شعاری هشدار های رهبری خلاصه می شود.

 

آمریکا که امروز نا امید تر از هر زمان دیگری به تغییر نظام اسلامی در ایران می اندیشد، در یافته که قدرت نظامی در مقابله با مردم ایران کاربردی ندارد و هم اینک جنگ نرم را به عنوان ابزار بلند مدت دنبال می کند و این هوشیاری همه ما را می طلبد. 

انتهای پیام/فرهنگ نیوز