بالاگرفتن اختلاف اصلاح‌طلبان و روحانی در آستانه انتخابات:
وقتی ترس حامیان روحانی از عبور اصلاح طلبان از دولت به تیتر یک روزنامه های زنجیره ای تبدیل می شود
یکی از نقاط افتراق نظر دولتی ها و جریان های هم طیف با آن و اصلاحات، شخص لاریجانی و چگونگی تعامل آتی با وی در انتخابات است. در حالی که دهقان و حزب اعتدال و توسعه به عنوان نزدیک ترین حزب به حسن روحانی در تلاش اند تا با طیف موسوم به اصولگرایان معتدل و شخص لاریجانی تعامل نمایند اصلاح طلبان به رغم پالس های مثبت لاریجانی به آنها و تلاش همه جانبه وی در تصویب برجام حاضر به تعامل با وی نیستند . مصاحبه موسوی لاری در خصوص لاریجانی و تاکید بر رقابت اصلاح طلبان با وی موید این مدعاست.
به گزارش گلستان24، در حالی که بیش از سه ماه به انتخابات اسفندماه مجلس باقی مانده است، به نظر میرسد که اختلاف میان اصلاح‌طلبان و طیف نزدیک به دولت به مرحله تقابل و رویارویی غیر قابل بازگشتی برای طرفین رسیده است.
درگیری محور اصلاحات – اعتدال آنچنان بالا گرفته است که حتی روزنامه‌های زنجیره ای طرفین نیز به ناچار به این اختلافات اذعان نموده اند و حال در تلاش‌اند تا با سلب مسئولیت از خود، مسئولیت این درگیری و عواقب احتمالی آن را به گردن دیگری بیاندازند.
پرده اول: روزنامه آرمان عبور اصلاح طلبان از روحانی را افشا می کند
روزنامه آرمان –رسانه منتسب به خاندان هاشمی– با علنی کردن این اختلافات، اصلاح طلبان را متهم به عبور از روحانی با پوشش اعتدال کرد.
این روزنامه روز دوشنبه ۲۵ آبان ماه ۹۴ در مطلبی با عنوان «عبور از روحانی با رمز اعتدال»، اصلاح طلبان را مورد حمله ی شدید قرار داد و آنان را متهم به عبور چراغ خاموش از روحانی نمود و نوشت: «اصلاح‌طلبان به‌خوبی واقف هستند که رقیب پیش از دولت یازدهم اجازه فعالیت سیاسی به آنها نمی‌داد و از هر راهی سعی در کنار زدن آنها داشت اما شعار روحانی که همان اعتدال بود آنها را با قدرت به عرصه سیاست بازگرداند؛ به عبارتی «اعتدال» رمز بازگشت اصلاحات بود و حامیان روحانی هم در دوران قبل از انتخابات همراه با اصلاح‌طلبان برای پیروزی او تلاش کردند بنابراین تفاوتی میان آنها با اصلاح‌طلبان در این پیروزی نیست اما اکنون آنچه از اخبار اصلاح‌طلبان برداشت می‌شود نشانی از این طیف همراه آنها در سال۹۲ نیست و اصلاح‌طلبان تنها از جناح خودشان که در سال‌های سال با هم همپیمان بودند سخن می‌گویند و لاغیر. همراهی نکردن برخی اصلاح‌طلبان با اعتدال‌طلبان تداعی معنای عبور از روحانی را به اذهان متبادر می‌سازد که به‌ظاهر رمز آن «اعتدال» خواهد بود که شایسته این گروه از فعالان سیاسی نیست.»
«آرمان» همچنین تلاش نمود تا اهمیت تعامل دولت با اصلاحات و امکان عدم راهیابی به مجلس را به اصلاحات و دولتی ها گوشزد کند و در همین راستا افزود: «شاید اینگونه گفته شود که حامیان دولت درصدد ارائه لیست مجزا هستند اما در عالم واقعیت مشخص است همانطور که در انتخابات ریاست‌جمهوری، روحانی بدون اصلاح‌طلبان و اصلاح‌طلبان بدون روحانی موفق به پیروزی نمی‌‌شدند اکنون هم این احتمال زیاد است که حامیان روحانی بدون اصلاح‌طلبان نتوانند به بهارستان برسند.»
این روزنامه نهایتاً به صورت تلویحی با متهم نمودن جریان اصلاحات به انحصارطلبی، نوشت: «اذهان عمومی در خاطر دارند پس از پیروزی دولت اصلاحات در سال۷۶ مجلسی بر سر کار آمد که قاطبه نمایندگانش از همان طیف پیروز در انتخابات سال۷۶ بودند و به نوعی اقبال مردم به آن طیف تا برگزاری انتخابات مجلس ادامه پیدا کرد. در انتخابات مجلس هفتم اگرچه باز دولت اصلاحات بر سر کار بود اما ورق برگشت و اصلاح‌طلبان به دلیل مسائلی نتوانستند حضور اکثریتی خود را تداوم بخشند. با در نظر داشتن این موضوع باید انتظار داشت که مجلس دهم هم از آن صحنه‌گردانان و نقش‌آفرینان انتخابات ریاست‌جمهوری یازدهم باشد یعنی اصلاح‌طلبان و اعتدال‌طلبان اکثریت این مجلس را از آن خود کنند اما روندی که طی می‌شود تردیدهایی را به همراه دارد. دو طیف در پیروزی روحانی نقش اصلی داشتند اما اکنون یکی از این طیف‌ها به حاشیه رفته و کمتر مورد توجه طیف دیگر قرار دارد.»
پرده دوم: با این همه اختلاف دیگر نیاز به رقیب برای شکست نداریم!
اما این پایان کار نبود و روزنامه آرمان مجدداً یک هفته بعد روز دوشنبه دوم آذر، با انتشار مطلبی تحت عنوان «جدایی حامیان دولت از اصلاحات»، بخش دیگری از اختلافات میان دولت و اصلاحات را علنی نمود. این روزنامه با استناد به بخشی از گفتگوی خود با غلامعلی دهقان، سخنگوی حزب اعتدال و توسعه – از احزاب نزدیک به دولت و شخص حسن روحانی- مبنی بر اعلام جدایی این حزب از اصلاح طلبان در انتخابات آتی، نسبت به جدا شدن بخش زیادی از حامیان دولت از اصلاحات هشدار داد و علت آن را تلویحاً تنگ نظری‌ها و انحصار طلبی های اصلاح طلبان نامید تا دیگر کسی نتواند این اختلافات را انکار کند.
غلامعلی دهقان طی این گفتگو پرده از بسیاری از اختلافات حزب اعتدال و توسعه با جبهه اصلاحات برداشت و راه حزب اعتدال و توسعه را از اصلاحات جدا نمود. شدت این اختلافات به اندازه‌ای بود که حتی صادق زیباکلام نیز با نگارش مطلبی به آن واکنش نشان داد. وی از طرفی اصلاح طلبان را به وحدت دعوت نمود و از طرفی به اعتدالیون توصیه نمود تا برای مجلس، زیر پرچم اصلاحات به فعالیت بپردازند. در همین حال زیباکلام با اظهار نگرانی نسبت به روند جدایی در میان اصلاح‌طلبان نوشت: «اگر اعتدال و توسعه شنبه، حزب کارگزاران یکشنبه، طرفداران آقای عارف دوشنبه، شورای هماهنگی اصلاح‌طلبان سه‌شنبه، حزب اراده ملت چهارشنبه و پنجشنبه گروه دیگری جدا شود، دیگر نیازی نیست که رقیب تلاشی برای پیروزی داشته باشد. در چنین شرایطی در تهران و دیگر شهرها دو جین اصلاح‌طلب حضور خواهند داشت. زمانی که اصلاح‌طلبان به دست خود اسباب شکستشان را فراهم کنند دیگر چه نیازی به اقدامات رقیب است؟»
بدیهی است که این اختلافات و البته حواشی پیرامون آن واکنش‌های بسیاری را در پی داشت، اما در میان این واکنش‌ها طبق معمول ناشیانه ترین واکنش را روزنامه آفتاب یزد نشان داد و با تلاش برای القای این نکته که شرایط بسیار مساعد است! تلاش نمود تا این اختلافات را به گردن رقیب خود بیاندازد.
پرده سوم: همه چیز آرام است و اصلا هیچ اختلافی بین دولت و اصلاح طلبان نیست!
آفتاب یزد با نگارش مطلبی در واکنش به بالا گرفتن اختلافات میان اعتدال و اصلاحات، تلاش نمود تا با فرافکنی رقیب را به اختلاف‌افکنی متهم کند: «اما جناح راستی‌ها که تا به امروز نتوانستند راه به جایی برند و حربه‌های قبلی‌شان در اختلاف افکنی میان اصلاح‌طلبان شکست خورد و پروپاگاندای آنها بعد از چند هفته پیاپی و تلاش بی‌وقفه ناباورانه خاموش شد، سرخورده از اختلاف‌افکنی در میان احزاب اصلاح‌طلب به فکر بازی دیگری افتاده‌اند. اکنون آنها می‌خواهند تمام هم و غم خود را براین بگذارند تا بین همان‌هایی که تجربه خوب سال ۹۲ را رقم زدند فاصله انداخته و به همین سبب است که اینبار در تلاشند تا نیازشان برای اختلاف افکنی را از نمایش تضاد و تقابل بین دولت و اصلاح‌طلبان تامین کنند.
و برای همین در حالی که ۳ ماه مانده به انتخابات مجلس دهم، بنای ایجاد شائبه جدایی و عبور اصلاح‌طلبان از دولت را با شور و شوق خاصی در سرمی پرورانند و دلشان به این موضوع خوش! که قرار است اختلافی بیندازند بین اصلاح‌طلبان و دولت... و آنقدر برای رسیدن به این هدفشان دستپاچه عمل کرده‌اند که تنها یک استنباط از یک سخن را، فرصت خوبی می‌دانند تا آن را بین این و آن پخش کنند و بگویند حامیان دولت از اصلاح‌طلبان جدا شده‌اند!! غافل از اینکه اساس این جمله غلط است. چون حامیان دولت همان اصلاح‌طلبانند و اصلاح‌طلبان همان حامیان دولت. اینکه اساسا چگونه می‌شود دو موجودیت جداگانه از یک جنس متصور بود را باید از خود اصولگرایان پرسید. »
این روزنامه همچنین در واکنشی شتاب زده در گفتگو با مرعشی تلاش نمود تا نشان دهد که اصلاحات و اعتدال در یک جبهه، آماده ی فتح بهارستان هستند. مرعشی در خصوص این انشقاق گفت: "مگر حامیان دولت همین اصلاح‌طلبان نیستند؟! اصلاح‌طلبان که از خودشان جدا نمی شوند، همه اصلاح‌طلبان از طرفداران دولت هستند"
وی اضافه کرد: "من چنین گزارش ها و اخباری را با اینگونه استنباط به هیچ عنوان تایید نمی کنم. اینکه گفته می‌شود فلان حزبی نظرش را در مورد یک مسئله ای بیان کرده است دلیلی بر این نیست که بخواهیم بگوییم اصلاح‌طلبان که مهمترین دوستان دولت هستند از حسن روحانی، فاصله گرفتند!"
مرعشی درباره حزب اعتدال و توسعه و اینکه گفته شده ممکن است از اصلاح‌طلبان جدا شود به ما گفت: بعید است که این حزب تمایلی به جدایی از یاران دولت داشته باشد چون مطمئنا آنها هم در دولت هستند و از علاقه‌مندان به یاران حسن روحانی اند پس اساسا حزب اعتدال و توسعه هم از دوستان اصلاح‌طلب حامی دولت، هرگز جدا نمی‌شود. بنابراین اساسا چنین موضوعی را تایید نمی‌کنم."
وی ادامه داد: "اینکه آقای دهقان از حزب اعتدال و توسعه اظهارنظری کرده که محترم هم هست، دلیل بر این نیست که راجع به کلیت حزب اعتدال و توسعه سخن گفته باشد و البته از گفته او هم چنین تصوری نمی‌کنم که منظور ایشان این باشد که قرار است اصلاح‌طلبان و دولت ساز جدایی بزنند."
تناقض آشکار!
اما این پایان تلاش ها برای عادی نشان دادن رابطه ی اصلاحات و اعتدال نبود و شنبه «ابتکار» یکی از روزنامه‌های اصلاح‌طلب عبارت «اعتدال و اصلاحات سلیقه روز ملت ایران» را به عنوان تیتر یک خود انتخاب کرده بود که در آن القا شده بود اصلاحات- اعتدال هیچ گونه مشکلی با هم ندارند و قطع به یقین در انتخابات پیش روبا هماهنگی و یک لیست مشترک شرکت خواهند کرد، آن هم در حالی که دو روز بعد روزنامه آرمان این گونه به اصلاحات میتازد و اجماع این دو طیف را تقریبا ناممکن میداند که این بیانگر تلاش ها برای عادی نشان دادن اوضاع است.
در حالی که تنها ۳ ماه به انتخابات مجلس باقی مانده است، به نظر میرسد که اختلافات اصلاحات و اعتدال به اندازه ای بالا گرفته است که بعید است بتوان انتظار اجماع را از آنان داشت اما با بررسی کلی مواضع دو طرف میتوان اجمالا پرده از دلایل این اتفاقات برداشت:
۱) لاریجانی : به نظر میرسد که یکی از نقاط افتراق نظر دولتی ها و جریان های هم طیف با آن و اصلاحات، شخص لاریجانی و چگونگی تعامل آتی با وی در انتخابات باشد. در حالی که دهقان و حزب اعتدال و توسعه به عنوان نزدیک ترین حزب به حسن روحانی در تلاش اند تا با طیف موسوم به اصولگرایان معتدل و شخص لاریجانی تعامل نمایند اصلاح طلبان به رغم پالس های مثبت لاریجانی به آنها و تلاش همه جانبه وی در تصویب برجام حاضر به تعامل با وی نیستند . مصاحبه موسوی لاری در خصوص لاریجانی و تاکید بر رقابت اصلاح طلبان با وی موید این مدعاست.
۲) عملکرد دوساله ی روحانی : به نظر میرسد با توجه به عملکرد روحانی در عرصه ی اقتصاد و سیاست طی دو سال گذششته و سرخوردگی بخش قابل توجهی از حامیان وی در این مدت از رای دادن به او اصلاح طلبان تلاش دارند تا با جدا کردن راه خود از دولت و جریان های نزدیک به دولت، هزینه ی ناکارآمدی دولت را با ریزش اندک بدنه ی اجتماعی خود و از دست دادن احتمالی کرسی های مجلس نپردازند و بدین طریق اندک امید خود برای راهیابی به مجلس را حفظ نمایند.
۳) با در نظر گرفتن این اظهارات و نکات بعید به نظر میرسد که این حجم عظیم از شکاف میان این دو طیف ظرف ۳ ماه آتی پر گردد و به نظر می رسد گذر زمان باز هم اختلافات درونی اصلاح طلبان و دولت یازدهم را پر رنگ تر خواهد کرد چرا که از اساس نگاه اصلاح طلبان به روحانی، یک نگاه کاملا ابزاری، سیاسی و مصرفی بوده است و اکنون که ناکارآمدی دولت یازدهم روز به روز روشن تر می شود، خط کشی میان اصلاح طلبان و دولت روحانی نیز آشکار تر می گردد.
رجانیوز
ارسال نظر