رونمایی از جدیدترین دستاور دیپلماتیک برجسته ترین دیپلمات های تاریخ

محمد جواد ظریف در اظهار نظر خود پس از انتشار پیش نویس قطعنامه شورای حکام درباره پرونده PMD و در واکنش به انتقادات مطرح شده از متن گزارش آمانو ، با عوض کردن صورت مساله، تلاش کرده است موضوع انتقادات را مختومه شدن یا باز ماندن پرونده PMD معرفی کند، حال آنکه اصل انتقادات به نحوه ختم این PMD و محکوم شدن ایران به فعالیت نظامی هسته‎ای مخفیانه و همچنین گشوده شدن پرونده ای جدید در شورای حکام علیه ایران به مدت ده سال بوده است.

 به گزارش گلستان24، وزیر امور خارجه در اظهار نظری که بصورت گسترده در رسانه‎های مختلف بازتاب داشت، با اشاره به انتقادات از پیشنویس قطعنامه شورای حکام در باره پرونده PMD گفت:

خیلی صریح در گزارش آژانس و مهمترین نکته آن، آمده که ایران هیچ موادی را به‌سمت فعالیت‌های هسته‌ای تسلیحاتی منحرف نکرده است. (پیش‌نویس) قطعنامه هم موضوع را می‌بندد. حالا برخی از دوستانی که به‌قول آنهایی که رساله توضیح المسائل می‌خوانند تبدیل شده‌اند به کثیرالشک، به شکشان دیگر نباید اعتماد کنند. من نمی‌دانم که این دوستان دنبال چه‌چیزی می‌گردند. اعلام شده که شورای حکام موضوع را می‌بندد و قطعنامه‌های قبلی هم پایان بخشیده می‌شوند (Terminate). اینجا این نوع تحلیل به‌مثابه شک بین رکعت سوم نماز اول و رکعت ششم نماز دوم است.

اما نکته قابل توجه آنجاست که ظریف هیچ اشاره‎ای به نحوه بسته شدن پرونده PMD در شورای حکام نکرده است.

آنچنان که رجانیوز پیش از این در گزارشی تفصیلی به بررسی پیش نویس این قطعنامه پرداخته است، شورای حکام پرونده PMD ایران را با محکوم کردن ایران به داشتن برنامه مخفیانه نظامی خواهد بست و در واقع این دعوای حقوقی با محکومیت ایران و نه اثبات بی گناهی آن مختومه خواهد شد.

پیش نویس این قطعنامه، در بند  (۸) خود نیز گزارش اخیر آژانس درباره PMD را به رسمیت شناخته است و قرائت آمانو از پرونده PMD  را قرائت مورد تایید خود عنوان کرده است که بر اساس آن ایران محکوم به داشتن برنامه مخفیانه نظامی هسته‎ای تا سال ۲۰۰۹ شده و البته شورای حکام پس از برسمیت شناختن این اتهام علیه ایران، در بند (۹) قطعنامه پرونده PMD را مختومه اعلام کرده است.

 ۸. گزارش مدیرکل به شورای حکام مندرج در GOV/۲۰۱۵/۶۸، که در راستای نقشه راه روشنگری در مورد موضوعات باقیمانده گذشته و حال مرتبط با برنامه هسته ای ایران، شامل ارزیابی نهایی از کلیه موضوعات باقیمانده گذشته و حال مندرج در گزارش مدیرکل به تاریخ نوامبر ۲۰۱۱ در سند GOV/۲۰۱۱/۶۵ می باشد، را مورد لحاظ قرار می دهد؛

این در حالی است که در همین حال در بند نهایی این قطعنامه نیز با وجود ادعای بسته شدن پرونده PMD باز هم پرونده ایران به مدت ۱۰ سال در دستور کار شورای حکام باقی خواهد ماندو از دستور کار خارج نخواهد شد و عملا پرونده‎ای جدید در دستور کار شورای حکام قرار خواهد گرفت.

۱۴- تصمیم می گیرد تا ۱۰ سال بعد از روز قبول برجام، یا تا تاریخی که مدیر کل گزارش بدهد که آژانس به نتیجه گیری گسترده تر برای ایران رسیده است، هرکدام زودتر اتفاق بیفتد، این موضوع را در دستور کار داشته باشد.

این موضوع را البته ظریف هم بصورتی تلویحی پذیرفته و می‎گوید آژانس زمانی اعلام خواهد کرد که ایران هیچ برنامه اعلام نشده ای ندارد (موضوع محل دعوا در PMD)  که برای سال‎ها پروتکل الحاقی را اجرا کرده و دسترسی های خاصی به آژانس برای بازرسی از امکان نظامی و امکانی با کاربری دوگانه ارائه کند:

 ایران نیز به‌مانند سایر کشورها باید چندین سال پروتکل الحاقی را اجرا کند تا در نهایت آژانس اعلام کند "ایران هیچ فعالیت‌ اعلام نشده‌ای ندارد. لذا ما از نظر آژانس باید پروتکل الحاقی را برای چندین سال اجرا کنیم تا آژانس بگوید که هیچ فعالیت اعلام شده‌ای در ایران وجود ندارد. این مرحله برای آینده است و تا برسیم به آن مرحله همه می‌توانند ادعا کنند که هنوز آژانس اعلام نکرده  فعالیت‌های اعلام نشده‌ای در ایران وجود ندارد. علی‌القاعده چنین کاری خواهند کرد. علی‌القاعده خود آژانس هم در گزارش‌های آتی خود خواهد گفت که ما هنوز به این مرحله نرسیده‌ایم که بگوییم هیچ فعالیت اعلام نشده‌ای در ایران وجود ندارد. الآن آژانس چنین سخنی را فقط در مورد تعداد محدودی از کشورها می‌تواند بزند که فعالیت‌های اعلام نشده در آن‌ها وجود ندارد. لذا این موضوع نباید موجب نگرانی شود.

این در حالی است که دقیقا قطعنامه شورای حکام نیز بر همین نکته اشاره دارد چنانکه بر اساس آن ایران ملزم به ارائه دسترسی به منظور بازرسی از مراکز نظامی و همچنین ارائه دسترسی به منظور بازرسی از مراکز نظامی و غیر نظامی که اقلام وارداتی با کاربری دوگانه را مورد مصرف قرار می دهند شده است:

۱۰. مجددا تاکید می کند که ایران باید به طور کامل و به موقع با آژانس همکاری نماید از جمله از طریق اجرای موافقتنامه جامع پادمان و پروتکل الحاقی، شامل ارائه دسترسی، [و] تاکید می نماید که این همکاری و اجرا[ی موافقتنامه و پروتکل] برای حصول نتیجه گیری گسترده تر توسط آژانس مبنی بر اینکه کلیه مواد هسته ای در ایران در فعالیت های صلح آمیز قرار دارند ضروری می باشد، و همچنین مجددا تاکید می کند که ایران باید به طور کامل و به موقع از طریق اجرای تعهدات مرتبط هسته ای خود وفق برجام، از جمله به شرح مندرج در بخشQ پیوست شماره یک برجام و بند ۷ .۶ پیوست شماره ۴ برجام با آژانس همکاری نماید؛

با این تفاصیل مشخص می شود که شک  شک کنندگان در قطعنامه شورای حکام چندان هم بیراه نبوده است چرا که به واسطه این قطعنامه، ایران محکوم به داشتن برنامه هسته‎ای مخفیانه با کاربرد نظامی شده، پرونده ایران بسته نخواهد شده و پرونده جدیدی در شورای حکام برای ایران گشوده می شود که شرط اعلام سفید بودن پرونده ایران را اجرای پروتکل الحاقی دانسته است و در نهایت امکان بازرسی های گسترده از تاسیسات نظامی برای آژانس را نیز فراهم خواهد کرد.

حال این سوال مطرح می‎شود که اساسا تیم مذاکره کننده در این زمینه بر روی چه منافعی مذاکره کرده است که حتی نمی توان یک منفعت و دستاورد صوری هم از دل این قطعنامه برای ایران تراشید!؟

رجانیوز