چرا ما نمی توانیم درباره ی کنترل اسلحه در آمریکا سخن بگوییم؟

بر اساس اصلاحیه دوم قانونی اساسی آمریکا، افراد مسلحی که به خوبی هدایت و سازماندهی شده باشند برای امنیت یک کشور آزاد لازم و ضروری هستند و حق مردم برای نگهداری و حمل اسلحه تخلف از قانون محسوب نمی­شود اما این به معنی قانون­مدار نکردن حمل اسلحه نیست. این اصلاحیه بر حق طبیعی مردم در استفاده از سلاح گرم مبنی بر آزادی فردی در کشور آمریکا تاکید دارد.

علی­رغم آزادی بیانی که آمریکا مدعی آن است، مخالفان قانون آزادی سلاح نمی توانند مخالفت خود را با این قانون اعلام دارند و اگر نویسنده و متنقدی در این زمینه قلمی بزند، کار خود را از دست می­دهد و به ناچار باید در برابر این امر سکونت کنند. در این بین افردی چون "دیک متکالف" که مخالفت خود را با این قانون اعلام داشته­اند با مشکلاتی جدی در این زمینه مواجهه شده­اند.

"دیک متکالف" در این زمینه می­گوید او به عنوان یک شهروند آمریکایی اسلحه دارد و از آن استفاده می­کند. اگرچه قوانین مربوط به اسلحه به فراوانی یافت می­شود و این قوانین محدودیت­های زیادی را برای منع استفاده بی­جا از اسلحه تعیین کرده است اما این قوانین فقط محدود به کتاب­ها شده­اند و حتی یکی از آن­ها هم اجرا نمی­شود.

"متکالف" در مجله­ی "سلاح­ها و مهمات"، مطلبی را منتشر کرد که باعث شد آخرین کارش به عنوان روزنامه نگار را هم از دست بدهد. مطلب او در ستونی در این مجله با عنوان " بیایید از محدودیت­ها صحبت کنیم" بود. وی در این ستون نوشته بود: برای من باور نکردنی است که درخواست آموزش کار با اسلحه قبل از مجوز قانونی برای حمل آن نقض اصلاحیه­ی دوم قانون اساس آمریکا باشد.

این مطلب در دسامبر 2013 منتشرشد و در پی آن شاهد جنجال­ها و انتقادات فراوانی از سوی مخاطبانی بود که مخالفت خود را از طریق ایمیل و شبکه­های اجتماعی اعلام کردند. "مردم تصور می کنند قانون اساسی تنها قانونی است که فرد به آن نیاز دارد حال آن که چنین نیست و قانون بسیاز نقص دارد و به متمم­های آن توسط مردم به هیچ وجه رعایت نمی­شود که مخالف با حقوق بشر است.  تنها چیزی که می­توانست مرا نسبت به این واکنش متقاعد کند عدم آمادگی مقامات ارشد ارتباطات (رسانه­ها و مسئول مجله ی سلاح­ها و مهمات ) برای مخالفت با دیدگاه­هایش بود. بعد از این مطلب متکالف از سوی شرکت رسانه­ای که صاحب مجله­ی سلاح­ها و مهمات بود تماسی دریافت کرد و به او گفتند که از ادامه­ی همکاری با وی معذور هستند. متکالف می­گوید: اگرچه ناامید کننده بود اما تعجب آور نبود."

"دیک متکالف" بزرگ شده غرب بود. او از 5 سالگی شروع به تیزاندازی کرد و در دوران متوسطه عضو انجمن ملی سلاح بود. "متکالف" به همین شیوه ادامه داد تا اینکه تبدیل به یک تیر انداز حرفه­ای شد برای شکار به 5 قاره سفر کرد. علاوه بر اینکه وی یک تاریخدان بود، مدت 37 سال به مطالعه و تحقیق درباره قانون اساسی آمریکا و همینطور سلاح­های گرم پرداخت. وی قانون حمل اسلحه را تصویب کرد. اما او مخالف آموزش اجباری برای صاحبان سلاح نبود و حتی معتقد بود باید قوانین سختگیرانه­تری برای حمل اسلحه­های گرم وجود داشته باشد. او می­گوید: "ما خوب می­دانیم که به بعضی از مشتری­ها حتی نباید اجازه داد که به 5 مایلی اسلحه­ها نزدیک شوند".

تحلیل:

برای بررسی این قانون و عواقبِ وخیم آن برای شهروندان آمریکایی از بیانات "دیک متکالف" در این زمینه استفاده می­کنیم. بر اساس تحلیل "دیک متکالف" بالغ بر 75000 قانون برای حمل سلاح گرم وجود دارد و همه ی آن ها فقط در کتاب­ها نوشته شده­اند زیرا حتی سه مورد از این قوانین نیز اجرا نمی­شوند. در آمریکا حدود 80 میلیون نفر صاحب سلاح  گرم هستند و این به شدت نگران کننده است. 28% از کسانی که در مناطق شهری زندگی می­کنند در خانه­هایشان اسلحه دارند و در مناطق روستایی این آمار بسیار بیشتر و نزدیک به 59% است. سفیدپوستان آمریکا دو برابر سیاه پوستان نگه داشتن اسلحه در منزل را ضروری می­دانند و مسیحیان بیشتر از افراد لائیک اسلحه حمل می­کنند.

نظریه­ی مشهوری در مورد "امنیت و نگهداری اسلحه" در میان شهروندان آمریکایی وجود دارد. بر اساس این نظریه مناطقی که در آن­ها حمل سلاح آزاد است، امن­تر از جاهای دیگر است. اما آیا این منطقی است؟ پس این همه تیراندازی و قتل که هر روز از ایالت­های مختلف آمریکا رسانه­ای می شود، ریشه در چه دارد و این رویدادها در کجا اتفاق می­افتند؟