بدقولی های غربی ها از اول مذاکرات تا به حال در دولت یازدهم

به گزارش گلستان24،نگاهی به تاریخ مذاکرات غربی ها با شرقی ها شواهد محکمی از این سوتفاهمات جدی در تلقی دو طرف از مذاکره را آشکار می سازد. غربی ها منظورشان از مذاکره، تحمیل خواسته هایشان بدون خشونت و خون ریزی است و تاریخ نشان نخواهد داد که غرب به کشوری که قدرتش را ندارد که حقی را مالک باشد حقی را محترم شمارد. اشتباه نکنیم، اگر غرب چانه زد، از مواضعی عقب تر برگشت، دلیل اتخاذ آن مواضع فزونی، معامله بود و هست.

مذاکرات اسرائیل با فلسطین را تک به تک مطالعه کنیم. سپس مذاکرات غرب با لیبی، ... نهایتا هسته ای و ژنو. مفهوم مذاکره برای غرب و برای ایران از جنس همان تفاوت های فرهنگی عمیق است.

اگر نگاهی بندازیم به مذاکرات هسته ای میبینیم که ما از غرب چیزی می خواهیم که واقعا از طبیعتش برنمی آید.

خلف وعده هایی که غربی ها انجام دادند در شرکت ایرباس و اجرایی شدن سوئیفت مشهود است.

بر اساس یکی از بندهای برجام، اﯾﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه آمریکا ﻣﺘﻌﻬﺪ به ﺻﺎدرات، ﻓﺮوش، اﺟﺎره ﯾﺎ اﻧﺘﻘﺎل ﻫﻮاﭘﯿﻤﺎی ﻣﺴﺎﻓﺮﺑﺮی ﺗﺠﺎری اﻧﺤﺼﺎرا ﺑﺎ ﮐﺎرﺑﺮی ﻏﯿﺮﻧﻈﺎﻣﯽ به ایران می‌شود. همچنین آمریکا متعهد به ﺻﺎدرات، ﻓﺮوش، اﺟﺎره ﯾﺎ اﻧﺘﻘﺎل ﻗﻄﻌﺎت ﯾﺪﮐﯽ و ﻗﻄﻌﺎت ﻋﻤﺪه ﺑﺮای هواپیمای ﻣﺴﺎﻓﺮﺑﺮی ﺗﺠﺎری ﺑﻪ اﯾﺮان و اراﺋﻪ ﺧﺪﻣﺎت ﺗﺒﻌﯽ، از ﺟﻤﻠﻪ ﺿﻤﺎﻧﺖ، ﻧﮕﻬﺪاری، و ﺧﺪﻣﺎت ﺗﻌﻤﯿﺮ و ﺑﺎزﺑﯿﻨﯽ‌ﻫﺎی اﯾﻤﻨﯽ ﺑﺮای ﮐﻠﯿﻪ ﻣﻮارد ﻣﺬﮐﻮر خواهد شد.

چنان که پیداست با اجرای توافق ایران و 1+5 نباید هیچ منعی برای استفاده ایران از صنعت هواپیمایی بین‌المللی وجود داشته باشد، ولی ترس شرکت‌های غربی از احتمال ادامه یافتن تحریم‌ها از سوی آمریکا چه معنایی به جز کارشکنی این کشور در مسیر اجرای برجام دارد؟

البته تنها شرکت ایرباس نیست که پس از اجرای برجام از سنگ‌اندازی‌های آمریکا و مشکلات پیش‌رو برای انعقاد قرارداد با ایران شکایت می‌کند. پیش از این یک روزنامه انگلیسی هم گزارش داده بود باقی‌ماندن زیرساخت تحریم‌ها و استمرار تحریم‌های اولیه موجب شده است که بانک‌های اروپایی از برقراری روابط تجاری با ایران امتناع کنند.

اما داستان وعده‌های پیش از برجام و خلف وعده‌های پسابرجام تمامی‌ ندارد. در حالی که بر اساس «آخرین وعده» رئیس کل بانک مرکزی قرار بود بهمن 1394 سامانه سوئیفت راه‌اندازی شود، مدیر امور بین‌الملل منابع بانک صنعت و معدن خبرداد که این بانک هنوز پیغامی از ناحیه سوئیفت دریافت نکرده است.

اما یک روز پس از ادعای سیف رئیس کل بانک مرکزی مبنی بر حل مشکل سوئیفت، مدیران چند بانک اعلام کردند این مشکل هنوز برطرف نشده است.

حواشی ضد و نقیض پیرامون لغو تحریم سوئیفت اهمیت بالایی دارد چرا که لغو این تحریم از اهداف اصلی مذاکرات هسته‌ای بین ایران و گروه 5+1 به ویژه در دو سال و نیم گذشته بوده است و ارزش بسیار بالاتری از لغو تحریم فروش نفت دارد، زیرا اگر سامانه مبادلات مالی بانکی برای بانک‌های کشور وصل نشود عملا هیچ نقل و انتقال پولی بین ایران و سایر کشورها انجام نخواهد شد.

مردان دولت سعی می‌کنند مردم را نسبت به دوران بعد از توافق و برداشته شدن تحریم ها امیدوار کنند.

اما مردم دیگر واقف شدند که تحریم ها ادامه دارند و غربی ها به خلف وعده هایشان ادامه خواهند داد.

آقای روحانی خیلی امیدوار بودند و دوست داشتند که اجرایی شدن برجام قبل از انتخابات مجلس باشد مردم ایران شاهد برداشته شدن تحریم‌ها باشند

روحانی امیدوار بود تا اجرایی شدن برجام بر نتایج انتخابات تأثیر می گذارد! آیا آقای روحانی خبر از بدقولی های غربی ها ندارد؟!

روحانی در زمانی که بیش از دو سال است از کسوت ریاست جمهوری اش می گذرد، وعده های حل شدن مشکلات اقتصادی مردم را در گرو موفقیت مذاکرات هسته ای و برداشته شدن تحریم ها داده است و اکنون به زعم خود مذاکرات موفق شده است و دستور برداشته شدن تحریم ها نیز صادر شده است.

 از 26 مهر ماه 1394 آمریکا و اتحادیه اروپا دستور تعلیق تحریم ها علیه کشورمان را صادر کردند تا مسیر جدیدی از مذاکرات هسته ای بر روی کشورمان باز شود، هرچند اجرایی شدن آن منوط به انجام مراحل بعدی توافق است، اما فرجام دقیق برجام هنوز هم که هنوز است در هاله ای از ابهام قرار دارد و تصویب حاشیه دار این توافق در مجلس شورای اسلامی نیز هنوز بر سر زبان هاست.

متاسفانه دولت در خصوص توسعه درون زا و یا به تعبیر خودمان اقتصاد مقاومتی موفق نبوده و ما این موضوع را در نامه وزرای اقتصادی رییس جمهور دیدیم!

رهبری قبل از مذاکرات هم فرموده بودند که مذاکرات صورت بگیرد، ولی از همان ابتدا به این امر اشاره کردند که این‌ها قابل اعتماد نیستند و از قبل مشخص بود که ممکن است بدقولی‌هایی صورت گیرد.

برخلاف آقای روحانی که از ابتدا به مذاکرات خوش بین بودند، برای آنها که نظام بین الملل را و آمریکا را خوب می شناختند، سرنوشت امروز توافق هسته ای مثل روز روشن بود؛ به مذاکرات خوش بین نبودند. به هر صورت برجام تمام شد. صنعت هسته ای کشور سال ها بلکه دهه ها به عقب رانده و محدود شد.

اما باور قلبی ما این است که اگر دولتمردان حاضر و همه نخبگان فکری و ابزاری که آن را در این جهت هدایت و حمایت کردند، از این فاجعه پند گرفته باشند، از ملت عذرخواهی کنند و به جای ول خرجی پا پول قرضی در فرنگ، به فکر سامان دادن اوضاع داخل و مقاوم سازی اقتصاد برای ناامید کردن دشمن باشند، می توان گفت این هزینه گزاف و این تجربه، ارزشش را داشته است.