نگاهی به کارنامه نفوذی‌های سیاسی پس از انقلاب/ از "آقای رئیس‌جمهور" تا "اکبر پونز"!

یکی از آخرین مصوبات مجلس نهم که باعث رنجش خاطر بسیاری از مسئولان دولتی و واکنش برخی از رسانه‎‎ها شد، استعلام از مراجع سه‌گانه برای انتصاب افراد در مشاغل حساس بود.

به گزارش گلستان24، براساس این مصوبه مجلس مقرر شد، تمامی دستگاه‎‎های اجرایی، موضوع ماده پنج قانون مدیریت خدمات کشوری مصوب هشت مهر 1386 (به استثنا دستگاه‎های تحت امر مقام معظم رهبری، قضایی و مشاغلی که برای انتصاب اشخاص در قانون اساسی تشریفات خاص ذکر شده)، ضمن احراز تابعیت جمهوری اسلامی ایران و شرایط خدمت نظام وظیفه عمومی (پایان خدمت و معافیت دائم) برای مردان، موظفند در انتصاب افراد به مشاغل موضوع ماده شش این قانون در مورد ضوابط مقرر در این قانون از مراجع سه‎گانه قوه قضائیه، وزارت اطلاعات و سازمان اطلاعات سپاه، استعلام و نتایج آن را در انتصاب خود اعمال کنند.

مجید انصاری، معاون پارلمانی رئیس‌جمهور در جلسه‎ای که این مصوبه به تایید نمایندگان رسید به‎شدت نسبت به آن اعتراض کرد و گفت که از صحبت‎‎های نمایندگان چنین برمی‎آید که عده‎ای می‎خواهند افراد جاسوس و قاچاقچی را برای مناصب حساس انتخاب کنند؛ درحالی‎که بعد از انقلاب هم شرایط برای استعلام افراد وجود داشته است. ضمن اینکه وزارت اطلاعات هم حضور داشته است.

انصاری ادامه داده بود که با توجه به اینکه برای به کارگیری افراد از مراجع سه‎گانه استعلام به عمل می‎آید، این مسئله سنگ بزرگی در مسیر مدیریت کشور است. فقط شامل دولت نیست، تمام مناصب را شامل می‎شود. به‎عنوان مثال ممکن است استانداری استعفا کند یا خدای نکرده فوت کند و کسی را که قرار است جایگزین او کنیم باید از همین مسیر طولانی استعلام بگذرد.

انصاری یادآور شده بود که در طول 37 سال چنین نظاماتی حاکم بوده و شما نمایندگان هم با این نظامات به مجلس آمدید و با همین نظامات مدیران منصوب شدند. امروز که سال اول انقلاب و سال 58 نیست که ما از نو قانون‌نویسی کنیم.

معاون پارلمانی رئیس‌جمهور در ادامه درخواست کرد تا این طرح در مجلس دهم مورد رسیدگی قرار گیرد و گفته است که دولت آمادگی دارد تا در مجلس بعدی و با همکاری کمیسیون اجتماعی نسبت به رفع ایرادات شورای نگهبان بررسی‎‎های کافی را انجام دهد تا قانون جامعی تصویب شود.

با توجه به اظهارات معاون پارلمانی رئیس‌جمهور، به‎نظر می‎رسد که نوعی دلهره و اضطراب در دولتی‎‎ها و طیف فکری این جریان به‎وجود آمده است و این نگرانی وجود دارد که با اضافه شدن سازمان اطلاعات سپاه به یکی از مراجع سه‌گانه استعلام، دیگر تسامحی برای پاسخگویی به استعلام در کار نخواهد بود.

یکی از استدلال‎‎های مخالفان این طرح این است که ادعا می‎کنند با وجود وزارت اطلاعات نیازی به استعلام از سایر مراجع و به‎خصوص سازمان اطلاعات سپاه نیست. در این مطلب مروری کوتاه خواهیم داشت به برخی از مواردی که وزارت اطلاعات پاسخش در مورد استعلام افراد مثبت بوده اما در نهایت معلوم شد که افراد مذکور صلاحیت تصدی مسئولیت مذکور را نداشته‌اند.

از شورای عالی امنیت ملی تا انفجار نخست‌وزیری

مسعود کشمیری، فرزند سعید،‎ زاده 1329 در کرمانشاه، دارای مدرک لیسانس علوم اداری و مدیریت بازرگانی از دانشگاه تهران بود. «قیافه حق‎به‎جانب، تسبیح به‎دست و اهل استخاره و دعای کمیل‎خواندن در جلسات و پیش‌قدم در پیش‎نمازشدن». این تصویری است نقش‎بسته‎شده در ذهن‎‎ها از مسعود کشمیری تا پیش از انفجار دفتر نخست‎وزیری. البته یک تصویر تکراری دیگر هم از او هست. اینکه او همواره دو خودکار در جیب داشته است؛ یکی برای نوشتن مطالب شخصی که ادعا می‎کرد از پول حقوق خود تهیه کرده و دیگری برای کار‎های دولتی و متعلق به اموال بیت‎المال! برخی هم خاطرشان هست که او گاه‎به‎گاه پیشنهاد‎‎های تندی هم علیه منافقین داشته و یکبار پیشنهاد بمباران ایستگاه رادیویی منافقین را داده بود. در کنار این تصاویر اما تصاویر دیگری هم هست. کسی که در همه جلسات بوده اما توجه خاصی را به خود جلب نمی‎کرده است. حتی درباره او گفته شده که آن‌قدر مورد اعتماد بوده که موقع تردد در دفتر نخست‎وزیری بازرسی بدنی هم نمی‎شده. گفته شده که او پیش از انقلاب عضو سازمان مجاهدین بوده و اینکه برادر همسرش، ابوالفضل دلنواز، نامزد رسمی منافقین در اسلام‎آباد غرب در دور نخست انتخابات مجلس شورا بوده است.

در عین ‎حال اما او در بدو تاسیس سپاه مدتی به عضویت آن هم درآمد و بعد هم عضو موثر ستاد خنثی‎سازی کودتای نوژه به نمایندگی از کمیته اداره رکن دوم ارتش شد و در نهایت راه به نخست‎وزیری برد. کشمیری در نهایت به دفتر تحقیقات اطلاعات نخست‎وزیری می‎رود و مدتی هم جانشین خسرو تهرانی در دبیرخانه شورای‎ عالی امنیت ملی می‎شود تا جایی که برخی نامه‎‎ها را به‎جای دبیر و با عنوان «از طرف» امضا می‎کند. حجاریان که آن زمان خود در اطلاعات نخست‎وزیری بوده، در گفت‎وگویی گفته بود: «بعد از انفجار، در پیگیری‎‎ها از مادر و خواهر کشمیری به ارتباط خانوادگی او با سازمان پی بردیم. برادر‎های همسر کشمیری در قصر شیرین عضو سازمان بودند که با امکانات کمی که ما در گزینش افراد در ابتدای انقلاب داشتیم، به این ارتباطات دست نیافتیم».

 نفوذی‌ای که رئیس‌جمهور شد

اولین رئیس‌جمهور ایران که بعد‎ها مشخص شد همکار موساد بوده و سوابق همکاری با سیا را نیز داشته است. ظرف مدت یکسال و چهارماه ـ تا خرداد سال 60 ـ در راس امور اجرایی کشور قرار داشت. او با شعار عدالت، اقتصاد اسلامی و طرفداری از انقلاب به صحنه آمده بود، اما خیانت‎هایش به کشور و ملت مسلمان ایران تا آنجا پیش رفت که مجبور شد با پنهان شدن در دستشویی هواپیما از کشور فرار کند. خیانت‎‎هایی که البته تاریخ و حتی خود بنی‎صدر بعد‎‎ها بر آن صحه گذاشت. این شخص بنی‎صدر بود که سال‎‎ها پس از فرارش در یک کنفرانس مطبوعاتی اعلام کرد که در ماجرای اشغال خرمشهر به‎عنوان نفوذی حزب بعث و صدام عمل کرده و با فراهم کردن زمینه‎‎های مختلف و حمایت نکردن از مدافعان خرمشهر، سبب اشغال این بخش از خاک کشورمان شده است.

بنی‎صدر همچنین خدمات زیادی را برای نزدیک‎ترین دوستانش یعنی مجاهدین خلق (کسانی که بعد‎ها منافق لقب گرفتند) انجام داد. به‎گونه‎ای که لیدر اصلی آن‎ها یعنی مسعود رجوی را در نزدیک‎ترین رده به خود قرار داد و گناه حمایت از منافقین تا ابد بر پیشانی ابوالحسن بنی‎صدر ثبت شد. بنی صدر 78 ساله، پس از فراری که با هیبت زنانه از ایران انجام داد به فرانسه رفت و تا همین امروز نیز در آنجا مانده است. او سال‎هاست که تحت حفاظت کشور فرانسه است.

 فرار جنجالی مدیر دو تابعیتی

در ماجرای بی‎سابقه‎ترین پرونده فساد مالی ایران یک فرار جنجالی رخ داد. محمودرضا خاوری، مدیر عامل سابق بانک ملی ایران است که در رابطه با پرونده فساد مالی اخیر، استعفای خود را اعلام و به خارج از کشور رفت. با رفتن او مشخص شد که برادر خاوری، اساسا از سال‎‎ها قبل برای خود و خانواده‎اش تابعیت کانادایی دست و پا کرده است و پس از فرار نیز ترجیح داده است به تورنتو برود.

برخی منابع خبری اعلام می‎کردند که رفتن خاوری به خارج پس از استعفای جنجالی‎اش، که اعلام کرده بود به دلیل احترام به افکار عمومی ایران صورت می‎گیرد، سفری کاری بوده و او روز جمعه، در تاریخ هشتم مهرماه 1390 به کشور باز خواهد گشت. اما این‎چنین نشد و خاوری ترجیح داد در خارج بماند. پایان پرونده خاوری البته هنوز مشخص نیست. آیا او همانند سایر پرنده‎‎های از قفس پریده بازمی‎گردد یا اینکه هم‎چون تمام مدیران ارشدی که روزگاری از ایران فرار کردند به سرنوشتی محتوم! تن خواهد داد.

 نماینده‎ای که به زندان رفت

فائزه هاشمی‎بهرمانی دومین دختر اکبر هاشمی رفسنجانی، در 17 دی 1341 در قم متولد شد، کودکی فائزه در همان شهر قم سپری شد و چهار ساله بود که به‎همراه خانواده به تهران مهاجرت کرد و تمام دوران تحصیل خود را در مدرسه رفاه پشت‌سر گذاشت. از بین دختران هاشمی، فائزه تنها دختری است که وارد سیاست شد، وی در دوره پنجم مجلس شورای اسلامی با رای بالایی نماینده مردم تهران شد؛ اما شرکت فائزه در انتخابات مجلس ششم با شکست سختی همراه بود که باعث شد وی به‎طور موقت از عرصه سیاست کناره‎گیری کند.

فائزه هاشمی از سال 1369 ریاست فدراسیون اسلامی ورزش زنان را بر عهده گرفت، اما این فدراسیون پس از چندی به‎خاطر پاره‎ای از مشکلات به تعطیلی کشیده شد؛ برخی علت تعطیلی آن را نبود بودجه عنوان کردند، برخی نیز علت آن را فعالیت‎‎های سیاسی و غیر ورزشی فائزه هاشمی دانسته‎اند. اما به‎نظر می‎رسد کارشناسان علت اصلی تعطیلی آن را ناهماهنگی در روش برگزاری مسابقات با عرف و آیین اسلام عنوان کرده‎اند. همچنین نشریه «مسلم نیوز» که پرتیراژترین نشریه اقلیت‎‎ها در انگلستان است، به منظور ارتقا جایگاه مسلمانان مقیم انگلستان از سال 2000، جوایزی را با نام مسلمانان پیشگام و صاحب‌نام در حیطه‎‎های روابط عمومی، بهداشت، سلامت، توسعه، ارتباطات، تحصیلات، فرهنگ، اقتصاد و رسانه‎ به اجرا گذاشته است که جایزه شایستگی ورزش را به‌نام «جایزه فائزه هاشمی» نامگذاری کرده است.

او در سال 1377 اولین روزنامه مربوط به زنان یعنی روزنامه زن را منتشر کرد و مدیر مسئول آن بود. روزنامه زن به دلیل درج اخبار سیاسی، نقد حجاب اسلامی، حمایت از فمینیسم، ابتدا در بهمن 1377 به مدت دو هفته و بار دیگر در 17 فروردین 1378 برای همیشه توقیف شد. فائزه هاشمی در اغتشاشات پس از انتخابات ریاست‎جمهوری 1388 حضور فعالی داشت و حتی در تظاهرات روز 30 خرداد برای مدت کوتاهی دستگیر شد؛ فائزه هاشمی به‎عنوان یکی از عناصر فعال در فتنه 88 در روز‎های ابتدایی فتنه به تهییج فتنه‎گران پرداخته و تحرکات و حضور خود را تا آخرین نفس برای زنده نگه داشتن فتنه 88 ادامه داد. همچنین در روز اعتراضات در یکم اسفند 1389، در خیابان ولی‎عصر (عج) بازداشت و مجددا آزاد شد. در نهایت فائزه هاشمی برابر حکم دادگاه به جرم فعالیت تبلیغی علیه نظام به شش ماه حبس و پنج سال محرومیت از فعالیت‎‎های سیاسی، فرهنگی و مطبوعاتی محکوم شد.

 فرار به انگلستان

علی‎اصغر رمضانپور در دوره وزارت احمد مسجدجامعی در دوران اصلاحات به‎عنوان معاون فرهنگی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ایران فعالیت می‎کرد. وی همچنین مدتی سردبیر روزنامه آفتاب امروز بود و مسئولیت رئیس نمایشگاه بین‎المللی کتاب تهران را نیز در کارنامه خود دارد.  وی پس از فرار به انگلستان مانند بسیاری از همقطاران خود به خدمت شبکه بی‎بی‎سی درآمد و در حال حاضر در رسانه‎‎های بیگانه فارسی‎ زبان، مشغول فعالیت علیه ‎نظام است. رمضانپور همسر خویش را مجبور به کشف حجاب کرد و تصویر وی را در صفحه فیسبوک خود منتشر کرد که این اقدام با اعتراض رسانه‎‎ها مواجه شد.

از اکبر پونز تا حلقه کیان

 اکبر گنجی در دوران انقلاب از فعالین خیابانی بود که به دلیل مطالعات پراکنده در آثار مختلف گروه‎‎های چپ و اسلامی سازشکار و غربگرا یا التقاطی در بی‎ثباتی کامل فکری فرو رفت. وی در ابتدای پیروزی انقلاب از افرادی بوده که زنان بدحجاب را در خیابان‎‎ها مورد ضرب و شتم قرار می‎داده و به این دلیل به اکبر پونز معروف است.

وی که در اوایل تاسیس سپاه عضو این نهاد مقدس شده بود به دلیل مخالفت با امام و جنگ و تمرد در شرایط جنگی به مجازات شدیدی محکوم شد که با وساطت منتظری این مجازات منتفی و وی از سپاه اخراج شد. گنجی در جریان رویداد‎های پس از خرداد 76 به اتهام‎زنی علیه نظام اسلامی و حوزه‎‎های علمیه ادامه داد و پیش از دستگیری و محاکمه در آذر 79 در کنفرانس ننگین برلین حضور یافت. گنجی پس از بازگشت و با شکایت دادستانی در نهایت به شش سال حبس محکوم و در زندان مواضع وی رادیکال‎تر گردید. وی پس از پایان دوره محکومیت به خارج از کشور رفته و تاکنون بازنگشته است.

گنجی در مقالات قرآن محمدی (صلی‎الله‎علیه‎وآله‎وسلم)  قرآن را کلام انسان دانست و در مقالاتی دیگر وجود مقدس امام زمان را منکر و در مقالات بعدی خود از لواط و همجنس‎گرایی حمایت کرد! گنجی در فتنه 88 عضو حلقه فکری جنبش به اصطلاح سبز بود. با این حال وی بعد‎ها اعتراف کرد که در انتخابات تقلب نشده است

 تایید استعلام وزیری که خارج‌نشین شد

نمونه بارز استعلام مثبتی که گذشت زمان خطا بودنش را آشکار کرد، تایید عطاالله مهاجرانی، وزیر فرهنگ و ارشاد دولت اصلاحات بود که در نهایت او را جزو خارج‌نشینان کرد. وی که تئوری تساهل و تسامح را مطرح کرد بیش از 57 سال دارد. او در اوایل دهه 80 به دلیل رویکرد‎های خاص خود به جبهه ضد‎انقلاب خارج از کشور پیوست و هم‌اکنون نیز در لندن زندگی می‎کند. او در تمام روز‎های خارج‌نشینی خود مشغول ابراز پشیمانی از رویکرد‎های گذشته خود در زمینه خدمت به انقلاب اسلامی بوده است و به مطلب‌نویسی در سایت‎‎های ضد‎انقلاب نیز شهره است. چهره‎‎های جوان‎تر و آن‎ها که از مهاجرانی فقط اسم و برخی رویکرد‎های غلطش را شنیده‎اند، دیگر کمتر او را به یاد می‎آورند. او حتی به آمال خود در خارج از کشور هم نرسید.

 ارتباط با محافل اطلاعاتی صهیونیست

مجتبی واحدی در پنج شهریور 1343 در شهر قم به دنیا آمد و از سه سالگی در محله نارمک تهران ساکن شد. واحدی در رشته مهندسی شیمی گرایش طراحی فرآیند‎های نفتی از دانشکده مهندسی شیمی دانشگاه صنعتی شریف فارغ‎التحصیل شد. واحدی بیش از هر چیز دیگری به‎عنوان مقاله‎نویس، روزنامه‎نگار و مشاور ارشد مهدی کروبی شناخته می‎شود ولی در کارنامه کاری خود معاونت وزارت امور اقتصادی و دارایی را نیز دارد. وی پس از فتنه 88 از کشور گریخت و از لندن سردبیری آفتاب یزد را ادامه داد. واحدی مدتی است در آمریکا به‎عنوان سخنگوی ارشد مهدی کروبی با فتنه‎گران فراری و همچنین اپوزیسیون برانداز و محافل اطلاعاتی و صهیونیست علیه جمهوری اسلامی فعالیت می‎کند.

استعفا در مجلس

فاطمه‎ حقیقت‎جو، نماینده اصلاح‎طلب دوره ششم مجلس شورای اسلامی بود. وی اولین نماینده مجلس ششم بود که در جریان استعفای دسته‎جمعی نمایندگان مجلس پس از ناکامی در اصلاحات در مجلس، استعفایش توسط اعضای این مجلس در تاریخ چهار اسفند 1382 پذیرفته شد.

نماینده تهران در دفاع از استعفای خود گفت: «چون دیگر امکان تداوم عمل به قسم نمایندگی برای اینجانب وجود ندارد حضور در خانه ملت دیگر برایم افتخاری محسوب نمی‎شود لذا با استعفا اعتراض خود را نسبت به روند ناصواب نهاد‎های انتصابی و روند برگزاری انتخابات اسفند 82 اعلام می‎دارم».

بعد از اظهارات وی مهدی کروبی در پاسخ به اظهارات حقیقت‌جو که دلایل بازداشت و رد صلاحیت خود و گروه دیگری از نمایندگان را نامه به مقام معظم رهبری دانسته بود گفت: «مبنای ردصلاحیت شورای نگهبان، نامه به رهبری نبوده است و شورای نگهبان هم بر این مسئله تاکید دارد. در ضمن در زمان برگزاری دادگاه شما، شخص مقام معظم رهبری در مورد شما نظر مثبتی داشته و سفارشاتی کرده‎اند».

فاطمه حقیقت‌جو در سال 1380 در دادگاهی به 20 ماه زندان محکوم شد که در دادگاه تجدیدنظر به ریاست احمد زرگر، به 17 ماه کاهش یافت. حقیقت‌جو پژوهشگر و مدرس دانشگاه‎‎های تهران و مراکز آموزش عالی فرهنگیان، نایب رئیس انجمن مشاوره ایران، 10 سال سابقه در پست‎‎های امور تربیتی و مشاوره آموزش و پرورش، عضو انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تربیت معلم تهران و دو دوره عضو «دفتر تحکیم وحدت» بوده است.

فاطمه حقیقت‌جو در سال‎های 2005 تا 2006 در «مرکز مطالعات بین‎الملل دانشگاه ام‎.ای.تی» مشغول به فعالیت می‎شود و پس از آن به سبب خوش خدمتی‎اش در ایران برای سران کشور‎های غربی به‎عنوان پژوهشگر در «مرکز زنان در سیاست و سیاستگذاری دانشگاه هاروارد» مشغول به کار می‎شود.

وی در جریان اغتشاشات سال 88 تلاش گسترده‎ای برای برگزاری کمپین‎‎های اعتراضی در خارج از کشور می‎کند، او با همکاری اکبر گنجی و برخی دیگر به برگزاری هر چه پرشور‎تر این کمپین‎ها همت می‎گمارد تا از آن‌سو مورد توجه دولت‎‎های غربی قرار گیرد و به خیال خودشان برای براندازی نظام جمهوری اسلامی ایران درخواست کمک‎‎های مالی کنند!

 ارتباطات مشکوک با محافل بیگانه

رجبعلی مزروعی در روستای مارچین متولد شد. تحصیلات ابتدایی را در روستای زادگاه خود و متوسطه را در دبیرستان‎های حافظ ابونعیم، نمونه و صائب اصفهان سپری کرد و پس از اخذ دیپلم در سال 1354 در رشته فیزیک دانشگاه اصفهان پذیرفته شد.

مزروعی از اوایل دهه 70 شمسی با آغاز فعالیت در روزنامه سلام با نظام دچار مسئله‎ شد. با توقیف و تعطیلی روزنامه سلام در تیرماه 1378، وی با روزنامه‎‎های صبح امروز، مشارکت، نوروز، یاس نو، اقبال، وقایع اتفاقیه و سرمایه، فعالیت‎‎های مطبوعاتی خود را ادامه داد.  وی در عین‎ حال که از طریق فعالیت در بخش دولتی ارتزاق می‎کرد، و از همین طریق سرمایه قابل توجهی اندوخته است، به فعالیت خود در جهت تخریب مبانی انقلاب و نظام جمهوری اسلامی هم مشغول بود. مزروعی پس از خرداد 76 و پیروزی دولت اصلاحات به اقدامات خود شدت داد و در انجمن صنفی روزنامه‎نگاران آن را دنبال کرد. وی از اوایل سال 84 بنا را بر تخریب ارکان و ماهیت نظام گذاشت.  از جمله نکات مطرح درباره مزروعی ارتباطات مشکوک او با محافل بیگانه است. وی زمانی که در انجمن صنفی روزنامه‎نگاران فعالیت می‎کرد با استفاده از امکانات آن سفر‎هایی به خارج از کشور داشت. وی پس از فتنه 88 متواری و سپس به‎صورت غیرقانونی از کشور خارج و سر از بلژیک درآورد.

 مشاور وزیری که کشف حجاب کرد

بسیاری او را با کشف حجاب در یک برنامه زنده تلویزیونی می‎شناسند که به اعتقاد برخی یک سناریوی از پیش تعیین شده بود. فریبا داوودی مهاجر در سال 1343 و در خانواده‎ای غیر مذهبی به دنیا آمد که حجاب را نمی‎پسندیدند و وی شخصا چادر را به‎عنوان پوششی برای خود انتخاب کرد.

داوودی مهاجر به صراحت اعلام می‎دارد که پدری دائم الخمر داشته است و از طعنه‎‎های اطرافیان به‎خاطر همین موضوع و با حجاب بودن خودش یاد می‎کند و می‎گوید: «یک نفر نه به‎عنوان همسر که در نقش نگهبان مرتب یادآوری می‎کند که بچه‎ای که پدرش مشروب می‎خورده مسلمان از کار در نمی‎آید».

وی در مورد کودکی‎اش در خاطراتش می‎نویسد: «از دبستان مدرسه مختلط می‎رفتم و با پسر‎‎ها در مدرسه فوتبال و والیبال و وسطی بازی می‎کردم. پسر و دختر برایم تفاوتی نداشت. خانواده‎ام مذهبی نبودند. اتفاقاتی افتاد عجیب و غریب که من در چنین خانواده‎ای تمایلات مذهبی پیدا کردم. حدود 14 سالگی...».

او پس از شرکت در کنکور دانشگاه آزاد، در رشته علوم سیاسی واحد تهران قبول و وارد دانشگاه شد. داوودی مهاجر در ابتدای دهه 80 با علی افشاری از نزدیکان رئیس سابق دولت اصلاحات، آشنا و این آشنایی منجر به ورود جدی‎تر داوودی مهاجر به جریانات سیاسی کشور شد. در دوران اصلاحات احکام فراوانی برای فریبا داوودی مهاجر به‎عنوان مشاور صادر شد؛ از جمله می‎توان به مشاور رئیس‌جمهور در مرکز مطالعات و تحقیقات استراتژیک ریاست جمهوری، مشاور وزیر علوم و مشاور وزیر ارشاد اسلامی اشاره کرد.

وی هدفش از گرفتن پست‎‎های مشاوره‎ای در دوران اصلاحات را این‎گونه بیان می‎کند: «تغییر قانون اساسی یکی از اهداف من بوده و به همین دلیل وقتی که فعالیت می‎کردم به این تغییر اهتمام داشتم». پس از انتخابات ریاست جمهوری سال 1384 و دور شدن همفکران او از قدرت، داوودی مهاجر سعی کرد با تغییر رویکرد و انجام فعالیت‎‎های به اصطلاح حقوق بشری به خوش‌خدمتی دوستان ضد‎انقلابش ادامه دهد.

 انحراف عقیدتی

حسین حاج فرج دباغ مشهور به عبدالکریم سروش که پیش از انقلاب به دلیل حضور در دبیرستان علوی با انجمن حجتیه آشنا شده بود در اوایل دهه 50 شمسی برای تحصیل در رشته شیمی تجزیه عازم لندن شد و هم‎زمان به مطالعه فلسفه غرب پرداخت. سروش پس از انقلاب از جمله کسانی بود که به‎عنوان نماینده جریان اسلامی جامعه و انقلاب در مباحثات تلویزیونی با مارکسیست‎‎ها شرکت می‎کرد.

سروش پس از تعطیلی دانشگاه‎‎ها عضو ستاد انقلاب فرهنگی شد ولی بعد‎ها منکر حضور فعال در این ستاد شد. سروش اوایل دهه 70 طی مقالاتی با حمله به فقه اسلامی زمینه را برای مخالفت‎‎های بعدی با ولایت فقیه فراهم ساخت. سروش که در سال 74 و در دولت هاشمی از تدریس در دانشگاه‎‎ها محروم شده بود عازم اروپا و آمریکا شد تا با موسسات و دانشگاه‎‎های غربی همکاری کند. وی در سال 84 ابتدا از معین و سپس هاشمی حمایت کرد و در سال 88 نیز از حامیان مهدی کروبی بود. بسیاری معتقدند او از تشیع خارج شده و حتی با اسلام مشکلات شدیدی پیدا کرده است.

منبع: پنجره