نقش رسانه‌های معاند در ظهور و بروز فتنه88/ تلاش نافرجام برای بمب‌گذاری و کشتار ایرانیان

اظهار نظر این عضو برجسته موسسه آمریکن اینترپرایز در یک روز پیش از برگزاری انتخابات 88، بدون شک از عمق ارتباط بین سران فتنه 88 و نهادهای آمریکایی وابسته به سرویس های اطلاعاتی ایالات متحده خبر می دهد.

وی در بحبوحه فتنه 88 نیز در مصاحبه با رادیو فردا گفته بود: «اگر از شما بپرسند این جنبش –فتنه سبز- به چه زمانی برمی‌گردد، احتمالا خواهید گفت به یک سال پیش. اما من می‌گویم ما از اواسط دهه 60 با کسانی از دفتر نخست وزیری ایران در ارتباط و تماس بودیم و موضوع مذاکره و رابطه را پی‌گیری می‌کردیم.»

کمک به بمب گذاری و کشتار در ایران

 از طرفی، پاول رابرتز؛ معاون خزانه داری دولت ریگان و از چهره‌های سیاسی برجسته آمریکا در نشریه کانترنچ، به زبان دیگری همین واقعیت را برملا کرده، می‌نویسد: «گزارش‌هایی وجود دارد که حاکی از کمک مالی دولت امریکا به بمب‌گذاری و کشتار در داخل ایران است.»

وی در ادامه با اشاره به نقش دولت آمریکا در پیروزی انقلاب‌های مخملی در کشورهایی همچون گرجستان و اوکراین می‌نویسد:«قطعا چنین احتمالی نیز مطرح است که کاندیدای شکست خورده، یعنی میرحسین موسوی و حلقه پشتیبانش به عنوان اجرا کننده خواسته‌های امریکا هماهنگ شده باشند.»

حالا با گذشت 7 سال از آن فتنه مهیب، ما خوب می دانیم که ادعای آقای رابرتز در مورد احتمالی دانستن هماهنگی سران فتنه و ایالات متحده، چیزی جز یک مطایبه و شوخی نچسب نخواهد بود! مستندات مکتوب، صوتی و تصویری اثبات کننده ارتباط سران فتنه و ایالات متحده بیش از آن است که بخواهد توسط آقای رابرتز و دیگران انکار شود.

شکست آخرین مدل از انقلاب های رنگی در ایران

تیری می‌سان تحلیل گر سیاسی فرانسوی و موسس پایگاه اینترنتی "ولاتایر" (Volataire) که مقالات متعددی در حوزه روابط بین الملل به زبان های انگلیسی، عربی، اسپانیایی و روسی به رشته تحریر درآورده است در همین زمینه درمقاله ای با عنوان "شکست انقلاب رنگی در ایران" می نویسد: «انقلاب سبز، آخرین مدل و جدیدترین نسخه از انقلاب های رنگی است که در ایران با شکست مواجه شد... عملیات و سناریوی انقلاب رنگی که در سال 2009 در ایران به اجرا درآمد، در فهرست طویل انقلاب های قلابی و ساختگی قرار دارد.» بر این اساس، برای تحلیل حوادث مربوط به فتنه 88، لاجرم باید آن را از دریچه انقلاب های رنگی مورد بررسی قرار دهیم.

کیان تاجبخش از جاسوسان دستگیر شده و از عوامل کودتای نرم 88 در ایران در اعترافات خود گفته است: «کودتای مخملی دارای 3 بازو است که هر یک با تعدادی از بنیادهای آمریکایی مرتبط اند، بازوی فکری، بازوی رسانه ای، بازوی اجرایی و نوعی تقسیم کار بین آنها صورت پذیرفته است.»

اتاق عملیات با رهبری روباه پیر

ما در این گزارش قصد داریم به بررسی و تحلیل نقش بازوی رسانه ای فتنه 88 و مسائل پیرامونی آن بپردازیم. اولین نکته در این زمینه این است که بدانیم رسانه های همسو با فتنه 88 دارای یک اتاق عملیات و فرماندهی واحد بوده اند.

اتاق عملیاتی که با نام روباه پیر گره خورده است: «بی بی سی فارسی». سال ۲۰۰۷میلادی بود که بخش جهانی بی‌بی‌سی اعلام کرد در پی تأسیس یک تلویزیون به زبان فارسی است.تلویزیون فارسی بی‌بی‌سی پخش برنامه‌های خود را از روز ۱۴ ژانویه ۲۰۰۹ میلادی، مصادف با ۲۵ دی ۱۳۸۷  آغاز کرد. برنامه های بی بی سی فارسی خیلی زود با نزدیک شدن به موعد انتخابات سال 88 ایران، به صورت شبانه روزی در آمد. بی بی سی که ابتدا کار خود را با یک ژست بیطرفانه آغاز کرده بود، با نزدیک شدن به موعد انتخابات ایران، رویه برنامه های خود را به صورت آشکار و پنهان به سمت حمایت از کاندیداهای اصلاح طلب برد.

بی بی سی همزمان با شروع فتنه و از همان روز پس از انتخابات، با بهره گیری از فیلم های مزدوران اجیرشده خود، روند اطلاع رسانی در زمینه اغتشاشات را شدت بخشید و نقش خود به عنوان بلندگوی رسمی فتنه گران را تثبیت کرد. لشکر بی بی سی، علاوه بر 55 خبرنگار انگلیسی که رسماً برای پوشش انتخابات ایران وارد کشور شده بودند، ترکیبی از خبرنگاران غیرحرفه ای و مجهز به دوربین های موبایل بود. هماهنگی قبلی این افراد با شبکه تلویزیونی روباه پیر زمانی رنگ واقعیت به خود می گیرد که بدانیم در جریان انتخابات لبنان، تنها 4 یا 5 هواپیمای بزرگ چارتر وظیفه انتقال لبنانی‌های مقیم انگلیس را به بیروت جهت شرکت در انتخابات از سوی دولت انگلیس برعهده داشته و سه هفته به 22 خرداد پروازهای ایران ایر با وجود جایگزین شدن پروازهای بزرگ بازهم با کمبود جا مواجه می‌شوند! این شبکه تلویزیونی نقش بی بدیلی در باورپذیر کردن دروغ تقلب بر عهده داشت.

بعدها در سال 1391 وزارت اطلاعات اعلام کرد یافته ها نشان می دهد که هسته¬ی مرکزی مستقر درارگان عملیات روانی سازمان جاسوسی دولت انگلیس موسوم به «بی بی سی»، در اداره تعدادی از شبکه های رادیویی، تلویزیونی، پایگاه های اینترنتی خبری ضد انقلاب و وابسته به عناصر فراری فتنه 88 نقش دارد. این یعنی آنکه تمامی رسانه های فعال در فتنه، اعم از سایت بالاترین، رادیو فردا و دیگران، دارای یک فرمانهدی واحد بوده و نقش تکه های مختلف یک پازل را برای مدیریت افکار عمومی ایرانیان بازی می کرده اند. با این وجود، اربابان اصلی فتنه 88، تنها به مدیریت رسانه های فارسی زبان در این مسیر، اکتفا نکرده بودند. رسانه های انگلیسی و عربی زبان نیز نقش مهمی در هم افزایی با بی بی سی فارسی و همکاران فارسی زبانش داشتند. در این مسیر، نقش شبکه خبری سی ان ان به عنوان یکی از بزرگترین رسانه های جهان بایستی به صورت جداگانه بررسی و  تحلیل نمود.

سی .ان.ان بازوی انگلیسی رسانه های فتنه

سی ان ان را بدون شک باید بزرگترین بازوی رسانه ای فتنه 88 در بخش انگلیسی محسوب کرد. این شبکه در ایام اوج فتنه 88 با زیر پا گذاشتن تمامی استانداردهای حرفه ای، خبرهای غیر قابل استناد دریافت شده از ایران را در قالب فیلم، متن و ... برای بینندگان خود بازنشر می داد. ورود غولی همچون سی ان ان به عرصه بازتاب وقایع فتنه 88 را طبیعتاً نمی توان تنها بر اساس تلاش برای موفقیت انقلاب رنگی در ایران تحلیل کرد. چه اینکه اولاً این شبکه آمریکایی، مخاطب فارسی زبان چندانی نداشت و ثانیاً معدود فارسی زبانان دنبال کننده اخبار سی ان ان، به علت دوری از ایران، توانایی تاثیرگداری چندانی بر روند تحولات میدانی در تهران و دیگر شهرها را نداشتند. از این نظر، وقتی که سی ان ان با لحاظ همه ی این شرایط، برنامه مجری معروف خود «لری کینگ» را نیز به موضوع ایران اختصاص داده، با تغییر ماهیت این برنامه و ادعای دریافت خبر فوری از ایران، دامن زدن به تنش و اغتشاشات ایران را پی می گیرد، باید نقشی دیگر برای وی در نظر بگیریم.

سی ان ان در واقع ابزار فشار رسانه¬ای بر افکار عمومی آمریکا و غرب برای توجیه برخوردهای آتی با جمهوری اسلامی بود. همانگونه که می دانیم، درخواست رسمی سران فتنه 88 به فاصله کوتاهی و در خرداد ماه 1389، منجر به تصویب شدیدترین تحریم های اقتصادی تاریخ بر علیه کشورمان شد.. سی ان ان درواقع در تمام طول فتنه 88، مشغول آماده سازی افکار عمومی ایالات متحده برای اعمال تحریم های وحشیانه و غیرانسانی قطعنامه 1929 بر علیه مردم ایران بود. با این وجود، دقت در رویکردهای رسانه ای سی ان ان در قبال فتنه 88، این گمانه را تقویت می کند که آمریکایی ها به صورت مشخصی، امید به موفقیت قطعی انقلاب رنگی در سطح ایران داشته اند. به عنوان مثال، این شبکه در جریان فتنه 88، حتی پا را از پوشش اغتشاشات ایران فراتر گذارده، به آموزش اغتشاشگران روی می آورد. به صورتی که شبکه مزبور در برنامه‌های مختلفی راه‌های هک کردن سایت‌های اطلاع‌رسانی کشور. . . را به بینندگان خود آموزش می داد!

 همچنین این شبکه مصراً از بینندگان خواست هرگونه فیلم و عکس حرفه‌ای و غیرحرفه‌ای از اغتشاشات اخیر را جهت بهره‌برداری به آدرس الکترونیکی CNN ارسال کنند. این در حالی است که در جریان جنگ غزه و تجاوز وحشیانه رژیم صهیونیستی به فلسطینی ها، برخی رسانه‌های غربی و سایت‌های اینترنتی به بهانه عدم ترویج خشونت از نمایش تصاویر و فیلم‌های این جنایات خودداری کرده بودند! سرویس یوتیوب اما همزمان با فتنه 88، با تجدید‌نظر در قوانین خود، نمایش فیلم‌های تحریک‌کننده عواطف و احساسات را مجاز اعلام کرد. تشریح فعالیت تمامی اعضای لشکر رسانه ای انقلاب رنگی ایران در سال 88، از عهده این گزارش کوتاه خارج است. با این حال، حالا خوب می دانیم که شبکه های اجتماعی اینترنتی نیز به صورت فعالی در آن فتنه بزرگ دخالت داشته اند. آنگونه که هیلاری کلینتون در متن کتاب خاطرات خود می نویسد: «در پشت صحنه، گروه من در وزارت خارجه به طور مداوم با فعالان در ایران در ارتباط بودند و برای جلوگیری از تعطیل شدن توئیتر، به طور فوریتی مداخله کردند؛ قطع شدن توئیتر به معنای از بین رفتن یکی از وسایل اصلی ارتباطی معترضان بود!»