بحران نفتی روی دیگر مذاکرات هسته‌ای!

گلستان 24 ، دولتی که از ابتدا با روی نمایِ شعار بهبود اقتصادی ، کاهش فاصله فقیر و غنی ، افزایش سطح استانداردهای معیشتی و درآمدی و زیرنمایِ طرح تنش زدایی سیاسی با جهان ، تحدید اصولگرایی انقلابی و تغییر ساختار تصمیم سازی در باب موضوعات مهمی همچون انرژی هسته ای و بازسازی اقتصادی ؛ توانست کرسی ریاست جمهوری یازدهم را فتح کند ، امروز با مشکلات افزونی ، بیش از روزهای نخست انتخاب مواجه است.

شاید کمتری کسی گمان می داشت که همه مسیرهای انتخابی دولت حتی در یک سال اول ، به بن بست رسیده و نتواند چراغ امید دولت بعد از آن را مشتعل نماید اما حمایت همیشگی نظام ، رهبری و مردم از دولت جدید ، به انتخاب مسیرهای جدید رسمیت بخشید تا دیده شود که ایا دولت تدبیر و امید، یارای پاسخگویی به اعتمادی بدین گستردگی را دارد یا نه؟

به هر روی بیش از آنچه انتظار می رفت اعتماد به جانب آمریکایی ها دوخته شد . تجربه ای که بیش از هر زمان و مکان دیگر ، مردم ما و نظام ما از آن بهره برده بودند و می دانستند که آمریکا به هیچ عنوان قابل اطمینان نیست . اما اصرار بر مذاکره ، همه تجربه ها را موقتا به کناری نهاد و امروز پس از یکسال از شروع مذاکرات ، آمریکایی ها گستاخانه تر با ما سخن می گویند ، هراز چندی ، عده ای دیگر را به بند تحریم کشیده ، هر روز سخن از غلبه بر ایران سر داده و شیپور های تبلیغی شان ، دائم می نوازند که تنها بخشی کوچک از دارایی خودشان را به آن ها دادیم 1 ! آیا این همان دستاورد بزرگ هسته ای است که عده ای اصرار دارند آن را در کتاب های درسی کودکان آینده درج کنیم 2؟

اما ریشه های اعتماد به بی اعتمادی کجاست؟
سخن وقتی به علت العلل رسد قدری پیچیده اما ممکن به نظر می رسد . درس های سیاسی تاریخ بعد از انقلاب به هر بیینده قابلی می گوید که در این 36 سال ، چه کسانی نگذاشتند تا مردم ببینند دشمنانشان چه کسانی اند ؟ البته آن ها یا خود نیز ندیدند و یا نخواستند که ببینند . کم نبودند مشاورین راست نمایی که خواسته و ناخواسته ، مبدل به دست های غرب شدند و مسیر را به بی راهه کشاندند . همان ها که مقام معظم رهبری نیز سال ها از آن ها خون دل خرده و دولت ها را تشویق دوری از آن ها می نمودند . آنانی که روزی در اتاق وزارت و روزی دیگر در استودیوی تلویزیون بی بی سی فارسی بودند3 . همان هایی که امروز نیز بنا به تعبیری از رییس سابق رژیم غاصب صهیونیستی ، سرمایه های اصلی و نهان دشمن در دل ما هستند4 . براستی آیا مجال آن نرسیده که دامن دولت اسلامی از لوث ظهور و وجود عده ای به ظاهر خادم ملت اما حامی دشمن پاک شود ؟ کسانی که اثر اقدامشان کمتر از کلام آن ها نیست؟

وقتی مذاکره هسته ای با غرب آغاز شد ، رهبری انقلاب بارها تاکید فرمودند که غرب و در راس آن آمریکا به هیچ عنوان قابل اعتماد نیست. اما ایشان فرمودند که بروید مذاکره کنید اما بدانید سخن گفتن با آمریکا هیچ نتیجه ای در بر ندارد5 . حال همه مردم دیدند که مذاکرات ، نمی تواند چاره همه امور باشد و اصلاح را باید در جای دیگری جست .. اما عده ای هنوز نمی خواهند بپذیرند که آمریکا قابل اعتماد نیست . ولی دست بر قضا بحران هرچند ناخوشایند دیگری برای کشور و ملت ، بار دیگر پرده از رخ استکبار برکشید و بازهم نشان داد که آن ها حتی وقتی با ما در پیاده روهای ژنو ، پیاده روی هم می کنند6 ، از پشت خنجر زده و تشنه خونمان اند.

بحران نفتی و کاهش بی سابقه قیمت نفت که با گردن کشی آمریکا ، نیرنگ اروپا و سرسپردگی به غایت مذبوحانه عربستان سعودی ، عرصه را اینگونه بر کشورهای نفت خیز حامی مقاومت الهی و انسانی منطقه تنگ نمود ، نشان دیگری از حلقه های بهم پیوسته توطئه جهانی علیه انقلاب اسلامی مان است که گویا عده ای فقط یک حلقه از آن را دیده و لمس کرده اند.

وقتی به سخنان برخی از مسئولین گوش فرا دهید ؛ تاکید بر وجود یک دست توطئه گر جهانی که در پشت قضیه کاهش بهای نفت حضور دارد ، در همه جا به چشم می خورد اما دریغا از اینکه گفته شود ای مردم آن دست پنهان کیست ؟! ایا نباید به مردم گفت که این دست شیطانی همان دستی است که این روزها برخی با او به گرمی و با لبخند دست می دهند و خوش و بش می کنند؟

آری این همان دست ها و شبکه ، همان شبکه پنهان و همیشگی توطئه گر در یک قرن گذشته است . همان دشمنی که در طی سده اخیر با هر کشوری که ظلم ستیز و مقاوم بود به بدترین شکل به مقابله پرداخت . از تحریم اقتصادی سی و اندی ساله کشورمان گرفته تا تحمیل یکی از بی سابقه ترین جنگ ها علیه مردم مظلوم و انقلابی مان . این آمریکا همان آمریکایی است که به قول شریف رهبری انقلاب در پشت پرده جوری سخن گفته و در ظاهر جور دیگری سخن می گوید 7. کشوری که سال هاست رهبر معظم مان پرده از مجسمه نفاق آن برافراشته و همه را از مکر آن بیم می دهند.

بحران نفتی ؛ بحران هسته ای دور روی یک سکه!
حال که بحران کاهش بهای جهانی نفت ، اقتصاد ملی و بودجه سال آینده کشورمان را نیز با مشکلات بی شماری رو به رو ساخته8 ، عده ای به حق نگران اند . دولت محترم ، مجلس گرامی و همه دلسوزان نظام به فکر رفته اند تا تدبیری اندیشیده و کشور را از این بحران نجات دهند . بی شک ، بحران مالی می تواند تاثیرات منفی سیاسی زیادی را نیز برای دولت یازدهم به همراه داشته باشد ، چراکه مردم از دولت انتظار شکوفایی ، رشد و رونق اقتصادی را داشته و دارند . از سویی دیگر ، تکلیف ادامه مذاکرات هسته ای در چند ماه آینده هم چندان روشن نیست و در این بین کسانی در نگرانی معکوس و عمده اند که سرنوشت همه مسائل کشور را به درآمد نفتی و نتیجه توافق هسته ای گره زده بودند . آن ها همان به ظاهر راهنمایان دلسوزی هستند که نمی گذارند گفته شود که آمریکا پشت پرده فشار اقتصادی جدید به کشورمان است . همان کشوری که این چند ماه عده ای آشفته ذات و شادمان روی بر طبل شوقشان می کوفتند که اری این امریکاست که دیگر تحریممان نخواهد کرد و...

اما این مجسمه شرارت جهانی بازهم آن ها و بعضی دیگر از زودباوران را فریفت . هرچند ساده لوحانه . غرب تحریم های ظاهری را برداشت اما با یک توطئه نفتی آن هم در روزها و هفته های منتهی به پایان سال میلادی ، یکی از بزرگ ترین فشارهای اقتصادی که نتیجه آن ها حتی چندین برابر بزرگ تر از بزرگترین تحریم هاست را به ما وارد ساخت9 . فشاری که اگر روی اقتصاد هر دولت دیگری در ایران می آمد ، انقدر تعجب بر انگیز نبود که به دولتی متحمل شد که حتی بیش از دیگران به آن ها اعتماد کرده و دست دوستی و مذاکره را به سوی آن ها دراز نموده است.

به نظر می رسد که مسئولان دولتی باید بیش از گذشته هوشیار باشند ، چراکه دست توطئه گر غرب در جریانات اخیر اقتصاد نقت ایران آنچنان هویدا شد که قطعا در مذاکرات هسته ای نیز صورت نحس خود را روزی دیگر به نمایش خواهد گذاشت . همان چیزی که رهبری عزیز انقلاب بارها بدان هشدار و تاکید نموده بودند . بنابراین از همین حال باید به فکر بود چراکه نباید زمان را از دست داده و باید هم اکنون چاره اندیشیم.

بی شک ، بحران نفتی زمانی گسترده تر می شود که بدل به بحران هایی دیگر شود . آنچنان که امروز هم عده ای تلاش دارند تا حقایق را وارونه و جور دیگری جلوه دهند . همه می دانند که امروز برخی از اقلیت رسانه های بی تفاوت داخلی و بخشی بزرگ از جامعه انبوه و اکثریت خارجی تلاش دارند که به موازات افزایش فشار های اقتصادی بر کشورمان ، به بهانه های واهی ، زمینه آغاز برخی از تحرکات ضدامنیتی را در میان مردم آغاز کنند . این مهم از طریق برخی واسطه های ناآگاه و فریب خورده داخلی ، صحنه گردانی می شود . طرح مجدد و زمان ناشناسانه محاکمه سریع و بدون تشریفات سران فتنه ، تاکید بر ضرورت محاکمه ارکان دلسوز انقلاب که کشور را در 9 دیماه از لوث اشرار پاک نمودند ، ایجاد درگیری در خانه ملت و برخی اظهار نظرهای غیرمسئولانه و نا نجیبانه ، برخی از این سناریو برای آشفته سازی وضعیت آرام سیاسی و اجتماعی فعلی است.

از سویی دیگر طرح برخی از بندهای قانون اساسی و لزوم انجام آن که اخیرا از سوی ریاست محترم جمهور در باب همه پرسی در امور مهم کشور بیان شده ، هرچند قانونی و متین است اما در شرایط فعلی بیش از آنکه بتواند گره ای از مشکلات اقتصادی کشور باز کند ، گره ای به برخی از بن بست های سیاسی موجود خواهد افزود . البته بماند انجام همه پرسی ثبت نام یارانه ها که چندان هم به مذاق دولت محترم خوش نیامد10 !

حال با طرح مباحث فوق در این نوشتار ، نگارنده مجالی مکتوب را در اختیار خوانندگان گرامی می گذارد که علی الحساب ، نتیجه گیری به شمار می آید .
الف ) اگرچه تحریم های اقتصادی جدید به ظاهر از سوی غرب منتفی شده اما دشمنی آمریکا با فشار اقتصادی نفتی بر کشورمان که حتی بیش از تحریم ها اثر دارد ، ادامه می یابد .
ب) سرنوشت اقتصادی کشور اگر با نتایج توافقات هسته ای گره بخورد ، بی شک می تواند اقتصاد ملی را در هر زمان و مکانی با تکانه ای کوچک ، دستخوش تغییراتی وسیع نموده و از این ره می تواند استقلال ، شرف و عزت مان را به تاراج برده و به بند کشد .
ج) آرامش فضای سیاسی لازمه تحقق رونق اقتصادی است . پس طرح مفاهیم و واژه های غیرضرور ، می تواند خواسته و یا ناخواسته ، آب به آسیاب دشمن باشد.
د) افکار عمومی در کشورمان بصورت گسترده ای پذیرفته اند که آمریکا به هیچ عنوان قابل اعتماد نیست ، پس منطق عقلایی حکم می کند که با مشاهده روندهای اخیر اقتصاد جهانی ، مشاوران سیاسی و بنگاه های خبری بپذیرند که چاره کار ، فقط در دستیابی به مدل مطلوب تحقق اقتصاد مقاومتی است.

و در آخر طرح این مهم ضروری است که باتوجه به پیش بینی کارشناسان در خصوص تنگناهای سال مالی آتی وانتظارات ملی و مردمی از اقتصاد سال 94 ، دولت محترم باید علاوه بر تبیین اقتصاد مقاومتی ، زمینه ها و سازو کارهای کاربست آن را در اقتصاد نیز در دستور کار قرار دهد . چراکه اگر از این واژه فقط استفاده تبلیغاتی شود و مردم نتوانند نتیجه های ارزشمند آن را در صحنه زندگی خود مشاهده کنند ، قطعا ظلمی بزرگ به این دستاورد مدل بومی و ملی اقتصاد اسلامی و ایرانی وارد خواهد شد.
 
پی نوشت:
1.مصاحبه فاکس نیوز با یکی از اعضای سنای آمریکا / آذر 1393 – واشینگتن
2.میزگرد یکی از شبکه های فارسی زبان خارج نشین که در ان یکی از کارشناسان این پیشنهاد را مطرح کرد / مهر 1393 – تلویزیون فارسی پخش دبی
3.اشاره به ع . م ؛ وزیر فرهنگ عصر اصلاحات
4.سخنان شیمون پرز در کنست ( پارلمان ) رژیم اشغالگر قدس در بحبوحه انتخابات سال 1388
5. سخنان معظم له در دیدار با اقشار و آحاد مردم – پاییز 93
6. اشاره به پیاده روی اخیر ظریف و کریف بعد از مذاکرات دو جانبه در خیابان های ژنو – دیماه 93
7. اشاره معظم له در واکنش به نامه نگاری اوباما در پاییز 93
8. تاثیر کاهش سقف تولید اوپک بر قیمت گذاری جهانی نفت و تاثیرات منفی آن بر بودجه کشور در سال 94
9.یورونیوز – تحلیل شباهنگی ( یک روز مانده به پایان سال 2014)
10. انتظار می رفت که در همه پرسی ثبت نام یارانه ها ، مردم به نفع دولت و اقتصاد از آن انصراف دهند.