هنوز هم دولتمردان به افاضات کدخدا دل بسته اند!!

امسال از نیمه گذشت ، سال اقتصاد مقاومتی ، اقدام و عمل هم دارد سپری می شود. وعده های یکصد روزه  چند صد روزه شد.اما قناعتی صورت نگرفت. قناعت به معنای خشنودی و شادی مردمی که دل،  به وعده های 100 روزه بسته بودند. قنی که  نشدند.که هیچ !! بلکه چرخه های اقتصاد یکی پس از دیگری از چرخه خارج می شود. هنوز دولتمردان به افاضات کدخدا دل بسته اندو بس!!!

به گزارش گلستان 24، وعده هایی که هرگز عملی نشده است. رئیس دولت یازدهم در سال 1392 در اوایل انتخابات بر این باور بودکه دولت قبلی امیدی برای مردم باقی نگذاشته است . باطرح شعار تدبیر و امید، می گوید: "ما برای اشتغال ، برنامه‌ جدی خواهیم داشت و جدی‌ترین برنامه‌ اقتصادی‌ام در ماه‌های اول حل معضل اشتغال است؛ بخصوص برای تحصیلکردگان دانشگاه‌!!!

مردم به وعد ه های روحانی دل بستند

علیرضا کلاگر فعال اجتماعی بر این باور است که اگر مردم در سال 1392 به روحانی رای دادند. این رای دلیل بر رد کار آمدی دولت قبل نبوده است. بلکه تحریم های اقتصادی مشکلاتی را بوجود آورده بود. مردم به وعد ه های روحانی دل بستند و خواستار بهبودی وضعیت شدند. انتظار مردم از دولت تدبیر امید این بود که با شعار هایی که می دادند بتوانند با تجربه تر باشند و با تدبیر به اقتصاد رونق بخشند. این شد که روحانی در راس دولت قرارگرفت.

در جای حسن روحانی دیگر گفته است "می‌توان در یک زمان کوتاه تحول اقتصادی در کشور به وجود آورد و در آن تحول اقتصادی با ایجاد یک دوره تنفس به کارخانه‌ها و مراکز تولیدی که امروز مشکل دارند، مشکلاتشان را حل و فصل کرد و با یک تفاهم بین بانک مرکزی و بانک‌های کارگشا، اجناسی که در گمرکات انبار شده است به سرعت به بازار برگرداند."

حالا ورق برمی گردد

روحانی می گوید:"دولت با شروع کارش در ۱۰۰ روز اول، تلاش می‌کند واقعیات کشور را به مردم و رهبری و نمایندگان ملت بگوید. دولت آینده خواهد گفت که چه چیزی را تحویل گرفته و با چه مشکلاتی مواجه است و راه‌حل را چگونه می‌بیند"

هم اکنون پس از گذشت سه سال بهتر است کارنامه دولت بررسی شود. آیا در این چند صد روز گذشته چقدر به وعده ها عمل شده؟ آیا وضعیت اقتصاد تغییری داشته ؟؟و...سولاتی دیگر!!!در اینجا دیگر جایی برای دولتمردان باقی نمی ماند.که مشکلات دولت را به دولت قبل حواله کنند.از طرف دیگر اگر هم بهانه دولت روحانی دولت احمدی نژاد است. باید توجه کرد. شخصی که کاندیدا می شود. باید به تمام مشکلات پیش رو آگاه باشد.باید شرایط اقصادی ،فرهنگی، سیاسی جامعه را بررسی کند . سپس اعلام آمادگی برای رفع تمام موانع داشته باشد.نه اینکه بسیاری از کارخانه های تولیدی درش تخته می شود.  را ه برا ی تولیدات خارجی هموارترمی شود. سپس دم از اقتصاد مقاومتی ، اقدام عملمی زنند. اما در عمل حکایت همچنان باقیست.

هم اکنون پس از گذشت سه سال دیگر جای بهانه و تقصیر نیست

کلاگر معتقد است که تاکنون دولتمردان  فقط مشکلات دولت  قبل را به مردم بازگو می کردند. هم اکنون پس از گذشت سه سال دیگر جای بهانه و تقصیر نیست.جناب روحانی بیشترین وقت و هزینه را در بحث سیاست خارجی صرف کرد.و هدف دولت کنار آمدن با دولت های خارجی بویژه دولت هایی چون آمریکا،انگلیس، فرانسه و.. می تواند در بهبود وضعیت اقتصادی کشور تحولی ایجاد نماید. بنابراین دولتمردان بیشترین هدف را بر توافق با این کشور ها از طریق برجام قرار دادند.در صورتی که دولتمردان جنس توسعه را نشناخته بودند و آگاه به این امر نیودند، که توسعه فرمایشی نیست از بالا به پایین نیست .یلکه ما فرهنگ توسعه داریم و نشستن بر سر میز مذاکره نمی تواند باعث توسعه به معنای واقعی شود. همانطور که همان کشورها هم با حرکت از طریق فرهنگ توسعه به ییشرفت رسیدند.بنابراین آیا آمریکا با مذاکره توسعه یافت. ژاپن با مذاکره قدرتمند شد. یا اینکه تمام کشور هایی که امروز اقتصاد قویی دارند. تکیه بر اقتصاد و نیروی کشور خود داشتندو بس!! آیا پیشرفت این کشورها با هماهنگی کدخدا صورت گرفت ؟؟یا اصلا کدخدایی وجود داشت.اکثر کشور های توسعه یافته شرایط ما روداشتند. اما در شرایطی با خود اتکایی موفق شدند. تا اقتصاد قدرتمندی داشته باشند.

پس از 3 سال نه تدبیر دیده شد نه امید؟؟؟

جناب روحانی دوسال پیش قرار بود. با توافق برجام همه چی درست می شود و اثرات آن به چشم خواهد آمد .این قضاوت منتقدانه نیست . بلکه یک قضاوت مبتنی بر واقع گرانه است. هرکسی می تواند زندگی خود را نگاه کند متوجه می شود که در این سه سال هر روز سفره ها کوچکتره شده است.اما فقط برجام به مذاق مدیران دولت روحانی خوش آمده که توانستند. حقوق های آنچنانی بگیرند و بس!!و زندگی آنان تغییر کرده پس فقط دولتی ها بردند و دیگر هیچ!!!متاسفانه بعلت عملکرد نادرست مدیران جناب دولت روحانی به مردم  فشار اقتصادی بیشتر وارد می شود .در واقع نه تدبیر دیده شد نه امید؟؟؟

در سیاست داخلی هم گلی بر سر مردم نریختند.تیم مدیریتی دولت روحانی از کسانی تشکیل شد. که 30 سال پست نشین بودند و دوباره همه به یکباره دعوت شدند.همین افراد که دولتی ها با تجربه  خواندند!!همانند بی تجربه ها کار کردند. چطور می شود کسانی که 30 سال تجربه داشتند. اینگونه عملکرد داشته باشند. که اصلا نتوانند کاری از پیش ببرند.چرا همه چیزدر کشور سیاسی می شود ؟؟ معمولا، تصمیماتی گرفته می شود که با بدنه کشور د رتضاد است. دیدگاه مدیران روحانی با دیدگاه بدنه کشور و مردم فاصه های زیادی دارد.آنان امید را در جامعه ای دیگر و تفکر دیگر در نظر دارند ، نه در جامعه اسلامی با تفکر اسلامی ، امید ایجاد  شده به سمت وسوی غربزدگی و تسلیم غرب شدن رشد داشته است . نه جامعه اسلامی !!!یا تحول ایجاد شده برا ی ما نیست،  بلکه برای نزدیکان دولت هست و گرنه مردم و جامعه کجا قرار دارند.حمایت دولت فقط شامل نزدیکان و طرفداران نزدیک دولتی هست و بس!!!و تصمیمات برای منافع این افراد سنجیده می شود .در هیچ جای بدنه کشور رونقی  صورت نگرفت . در صورتیکه شعارش و  وعده هایش چابکسازی دولت بود.عملکرد دولت به سمتی رفت که کشور دچار چالش شد.ساختار دولت توسعه یافته نبود و در این سه سال هیچ اقدامی صورت نگرفت.

شعار های دولت تدبیر و امید؛

من عزت و غرور ملی ایرانیان را باز خواهم گرداند،برای تحقق حماسه سیاسی باید روی تعامل بیشتر با روحانیون حساب باز کنیم.

اگر رئیس‌جمهور شوم محیط امن و آزادی را فراهم می‌کنم؛ زمانی که رئیس‌جمهور مشخص شد باید بین حامیانش و آن کسی که حامی رقیبش بوده رئیس‌جمهور به عدالت رفتار کند. دولت آینده دولت ادب و اخلاق خواهد بود و این برای دولت تدبیر یک اصل است.نمایندگان مردم در مجلس نیز بر کار رئیس‌جمهور باید نظارت کنند.

اگر روشن شود فردی در دولت تخلف کرده باید با وی برخورد شود، در اینجا خط قرمزی وجود ندارد و قانون برای همه مساوی است.دولت تدبیر از تهمت و تخریب پرهیز خواهد کرد، این دولت حتی به آن‌هایی که هشت سال به ماها تهمت زدند، مقابله به مثل نخواهد کرد،در دولت بنده شایسته‌سالاری حاکم است باید از شایسته‌ها استفاده کرد.، برنامه ای برای استفاده از متخصصین داریم.هزاران وعده دیگر که از حوصله مخاطبین خارج است.

روحانی براین باور است"مردم پیش از برجام هر روز با یک تحریم جدید مواجه می شدند اما اکنون و بعد از اینکه برجام به نتیجه رسیده است  هر روز یک گشایش در امور حاصل می شود که این جای خوشحالی دارد"،بله گشایش های زیادی صورت گرفته که مردم زیر فشار اقتصادی قرار دارند و کارخانه ها هر روز تعطیل می شود.اما با وجود برجام  رکود و تورم هم افزایش یافت، که این به خاطر تفکر غلط و گره زدن و حتی وابسته دانستن مشکلات اقتصادی کشور به تحریم ها از سوی برخی ها بود. دیگر اینکه عزت ایرانی را کدخدا تعیین می کند. تا جایی که باید خود با دست خود دست به تحریم داخلی بزنیم. براستی دیگر امیدی باقیست که ایشان و دولت مردان به کشور رونق بخشند؟؟؟؟ و  وعدهای داده شده را عملی سازند؟؟؟قضاوت با شماست!!

انتهای پیام/

رقیه بشارت نیا