معمای شهر مرزی موصل در مناظره کلینتون-ترامپ!

به گزارش گلستان24، هیلاری کلینتون در جریان مناظره خود در چهارشنبه گذشته به اشتباه شهر موصل در شمال عراق به عنوان بزرگترین شهری که تحت کنترل تروریستهای داعش قرار دارد را هم مرز با سوریه خواند که البته از سوی مطبوعات و شخصیتهای مختلف مورد توجه جدی قرار نگرفت.

در قیاس با پوشش گسترده گاف مضحک «گری جانسون» دیگر نامزد انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در گفتگو با شبکه ام‌ان‌اس‌بی‌سی آمریکا در ماه گذشته میلادی که به اشتباه فکر کرده بود واژه انگلیسی Aleppo(شهر حلب سوریه) مخفف عبارتی طولانی است، گاف کلینتون آنچنان مورد توجه قرار نگرفت آن هم از سوی سیاستمداری که تجربه وزارت خارجه آمریکا را داشته و مسائل خارجی همواره یکی از موضوعات راهبردی و مهم در دستور کار روسای جمهوری آمریکا بوده است.

نامزد دمکراتها خطاب به حدود 70 میلیون مخاطب داخلی مناظره‌اش با ترامپ که با درگیری لفظی و ناسزاهای گسترده بین دو نامزد همراه بود گفت: «آنچه که در حال  حاضر اهمیت دارد فهم مسائلی است که در جریان است. موصل شهری سنی است و در مرز سوریه قرار دارد.»

موصل نه تنها در نزدیکی‌های سوریه هم نیست بلکه حدود 100 مایل به مرز غربی و 75 مایل به نزدیک‌ترین گذرگاه مرزی در شمالغربی عراق فاصله دارد. عموما کلینتون به عنوان کارشناس مسائل سیاست خارجی شناخته شده و برای اکثر سالهای جنگ عراق به عنوان سناتور در بسیاری از مسائل مرتبط با سیاست خارجی دست داشته و در عین حال به عنوان همسر بیل کلینتون رییس جمهوری پیشین آمریکا، به اطلاعات دست اولی دسترسی داشته و در دوره اول باراک اوباما وزیر خارجه بوده است. موصل به این دلیل در مناظره بین کلینتون و ترامپ مطرح شده بود چون دولت عراق و پیشمرگه‌های کرد تحت حمایت آمریکا دست به تهاجمی برای بازپسگیری این شهر از داعش زدند که از ژوئن 2014 در کنترل تروریستهای آن قرار دارد.

کلینتون در این مناظره گفت: «ما می توانیم موصل را بازپس گرفته و وارد سوریه شویم...هدف این است که موصل را بازپس گرفته و سپس به فشارها ادامه دهیم تا وارد سوریه شده و رقه را بازپس بگیریم.»

این در حالی است که بی اطلاعی سیاستمداران آمریکایی درباره جغرافیای خاورمیانه تنها به رقابتهای انتخابات ریاست جمهوری ختم نمی شود چرا که «باب کورکر» سناتور جمهوریخواه اهل تنسی و رییس کمیته روابط خارجی سنا در حالی که به دنبال توجیه فروش سلاح به عربستان سعودی بود، مکان تنگه هرمز را نیز اشتباه بیان کرده بود.

گری جانسون فرماندار پیشین ایالت نیومکزیکو در مناظره‌اش که بعدها به استهزای وی انجامید، این سوال را مطرح کرد که « Aleppo(حلب) چیست؟». وی چندی بعد گفت به اشتباه بر این باور بوده که از وی درباره مخفف Aleppo پرسیده شده و چند لحظه بعد تحلیل مبسوطی درباره جنگ سوریه ارائه داد. جالب آنکه «جیل استین» نامزد انتخاباتی حزب سبز که معمولا در نظرسنجی‌ها در مقام چهارم پس از کلینتون، ترامپ و جانسون قرار دارد درباره گاف کلینتون می گوید:«این حقیقت که هیلاری به نادرستی موصل را در مرز سوریه نامیده به رغم آنکه آمریکا را به جنگ با عراق هدایت کرده و از طرفداران مداخله آمریکا در سوریه به عنوان وزیر خارجه بوده، منعکس کننده جنون حاکم بر سیاست خارجی دوحزبی ماست. تشکیلات سیاسی و رسانه‌ای، کلینتون را به عنوان بهترین و باتجربه‌ترین نامزد در قبال سیاست خارجی به تصویر کشیده‌اند حال آنکه تجربه وی شامل مجموعه‌ای از ویرانی‌ها و دولتهای ورشکسته از عراق و لیبی گرفته تا هندوراس است.»

کلینتون در عین حال اظهارات ضد‌روسی‌اش مورد توجه قرار نگرفت هنگامی که گفت روسیه سرور کمیته ملی دمکراتها را هک کرده در حالی که هیچ یک از 17 سازمان اطلاعاتی آمریکا هیچ گزارشی در این رابطه ارائه نداده‌اند.

جالب آنکه کلینتون در مناظره اش ترامپ را متهم کرد که عامل یک قدرت خارجی(روسیه) است و چنین اتهامی حتی در دوران جنگ سرد نیز مطرح نمی شود گرچه برخی جمهوریخواهان، دمکراتها را متهم می کردند که در قبال کمونیسم «ملایم» هستند اما کلینتون در مناظره‌اش به وضوح ترامپ را متهم می کند که «جاسوسی روسیه» را زمینه ساز و ترغیب کرده است.

با نگاهی به مواضع دو نامزد اصلی انتخابات ریاست جمهوری در آخرین مناظره آنها، اکثر مواضع آنها در قبال مسائل سیاست خارجی معطوف به عراق و سوریه بود و این امر از بی اطلاعی یا عدم توجه این دو به سیاست خارجی آمریکا حکایت دارد در حالی که کشور مداخله‌گری چون آمریکا در بسیاری از امور جهانی و بحرانها نقش اصلی را ایفا می‌کند، می بایست سکان هدایت خود را به کلینتون یا ترامپی بدهند که به نظر نمی رسد در سیاست خارجی که بی‌تردید یکی از مسئولیتهای  جدی و اصلی رییس جمهور است و حوزه‌ای است که رییس جمهور آزادی عمل بسیاری در آن دارد بدون آنکه از مقاومت قابل توجهی از سوی دیگر ارکان حاکمیت روبرو شود، از دستورالعمل مدون و حساب شده‌ای پیروی کنند. ضمن آنکه بی اختیار بودن کنگره در حوزه سیاست خارجی بر کسی پوشیده نیست.

در عین حال چالش اصلی این است که مردم آمریکا شناخت کافی از نگرش نامزدهای ریاست جمهوری در قبال سیاست خارجی و فهم درستی از نگاه نامزدها در قبال موضوعات مرتبط با سیاست خارجی ندارند که ارتباط مستقیمی با لشکرکشی‌ها و جنگ‌افروزی‌های دولت در اقصی نقاط جهان و تحمیل هزینه‌های هنگفت بر مردم آمریکا دارد.

در واقع از سال 2000 به بعد سیاست خارجی در انتخابات عمومی آمریکا بشدت مورد بی توجهی قرار گرفته و بسیاری از موضوعات مهم درسیاست خارجی در مبارزات انتخاباتی نادیده گرفته شده اند. جنگ در افغانستان و جنگ یمن از جمله بارزترین و مهم‌ترین مسائلی است که در انتخابات نادیده گرفته شده اند.

گرچه نادیده گرفته شدن سیاست خارجی منعکس کننده نبود علاقه از سوی رای‌دهندگان به آن است اما این امر توجیه‌کننده فقدان مستمر مسائلی که درباره جنگهایی که آمریکا در آنها درگیر است یا به طور فعالی از آنها حمایت می کند، نمی شود. هر که رییس جمهور بعدی آمریکا شود- و شواهد و قرائن از بی‌تجربگی کلینتون و ترامپ در مدیریت بحرانها حکایت دارد- چهره‌ای به مراتب خشن‌تر از آمریکا در مسائل جهانی قابل پیش‌بینی است. نظام حاکمیتی آمریکا به نحوی است که روسای جمهور تنها مجری سیاستهایی هستند که از سوی مراکز قدرت نهفته در ساختار حاکمیتی نوشته شده‌اند.

منبع : مشرق