فتح حلب فتح الفتوح سربازان مقاومت است / یزید زمانه ات را بشناس

گلستان24 گزارش می دهد:

«تیتر خبر کوتاه بود و شادمانی خواندش بلند.

 "حلب،شهر خون و مقاومت آزاد شد"... با خواندنش قلبم از جا کنده شد و نفس هام به شماره افتاد. یاد دوستان و آشنایان شهیدم افتادم. یاد کسانی که رفتند و این همه سال جان دادند تا معنای مقاومت را تفسیر کنند. یاد سید احسان حاجی حتملو ، یاد حاج افشین ذورقی ،یاد اسماعیل زاهد پور و یاد هزاران هزار مردی که روحشان پرواز کرد تا امنیت پایدار بماند.

حلب یک شهر نبود یک نماد بود، نماد استقامت و مقاومت برای رسیدن به آرمان ها و چه باک که در این راه خون هامان بر زمین فرو بنشیند. همان هایی که تا دیروز نگرانی از اوضاع اسفناک ساکنان و محاصره شدگان در دام حرامیان داعش نداشتند و مرگ آوارگان را بر گردن دولت اسد می انداختند امروز تابلوی حقوق بشر بر گردن انداخته و از اوضاع داعشی های محاصره شده توسط جبهه ی مقاومت حرف می زنند و انسانیت را برای گرگ صفتانی می خواهند که تاریخ بر نجس العین بودنشان شهادت می دهد.

به قول نوام چامسکی : اگر پاریس مستحقِ یک دقیقه سکوت بود، سوریه مستحق آن است که بشریت برای همیشه خفقان بگیرد...

و حالا آقایانی از داخل مطلب می زنند که پیروزی صفت شایسته ای برای حلب نیست بهتر است بگوییم تسلط دولت بر شهر !! و اینها همان هایی بودند که پس از انتخابات ۸۸ هر شهروند با ظاهر مذهبی و هر پلیس و بسیجی  ای را زیر مشت و لگد می گرفتند و حالا ادعا می کنند که دولت سوریه چون با خون شهروندانش بر شهر مسلط شده پیروز نیست.

سپاه اسلام تا کنون فتح های پیاپیی داشته اما حتی از شواهد هم می توان دریافت که فتح حلب فتح الفتوح سربازان مقاومت است.

وقتی که یاد مذاکرات سوریه افتادم ناخودآگاه یاد سکانسی از چ ابراهیم حاتمی کیا افتادم که وقتی چمران بعد از مذاکره با عنایتی (سرکرده ی کردهای جدایی طلب) از نتیجه ناامید شد در همان مکان مذاکره نارنجک را منفجر کرد. عزت چمران مرا ناخودآگاه یاد سردار این روزهای عراق و شام انداخت یاد عزت  حاج قاسم و مردانش که حتی ذره ای در مقابل دشمن پا پس نکشیدند.

و امروز اوباما برای اثبات دوستی اش خودش "داماتو را امضا نکرد اما اجازه داد بدون امضایش این سند اجرایی گردد. این درست مثل یزید بود که خودش سر حسین(ع) را نبرید اما دستور داد بر حسین لشکر بکشند... یزید زمانه ات را بشناس