صفایی‌فراهانی: روحانی می‌دانست وعده‌هایی می‌دهد که اختیارش را ندارد
پول‌های «فریدون» کجا خرج می‌شود؟
سوال مهم این است که آقای حسین فریدون با این مبالغ و امکاناتِ در اختیار چه کرده و اینهمه امکانات را برای چه کاری یا چه کسی می‌خواسته است.
به گزارش گلستان24، اعتراف دقیقه 90 صفایی‌فراهانی: روحانی می‌دانست وعده‌هایی می‌دهد که اختیارش را ندارد
محسن صفایی‌فراهانی، از فعالان اصلاح‌طلب و عضو حزب منحلّه مشارکت در بخشی از مصاحبه خود با شماره یکشنبه گذشته روزنامه شرق با بیان اینکه کسب‌و‌کار داخلی کشور هنوز به رونق نیفتاده است! گفت:
«امروز که صحبت می‌کنیم درست یک سال است که مشکلات تحریم روی کاغذ حل شده و توانسته سایه‌اش از کشور برداشته شود، ولی تا زمانی که بخواهد آثار ملموس به جا بگذارد و به قول عامیانه، آثار آن را سر سفره مردم ببینیم؛ از ابتدا هم مشخص بود این موضوع در یک سال محقق نمی‌شود. درست است بیشتر وعده‌هایی که دولت داده، امروزه به آنها جامه عمل پوشانده نشده است، اما همان روزی هم که روحانی وعده می‌داد، فکر می‌کنم بر این اساس قول می‌داد.»
وی در ادامه می‌افزاید: (روحانی) همان روز هم می‌دانست بسیاری از مواردی که از آن سخن می‌گوید، اختیارش را ندارد.[1]
*هم آقای صفایی‌فراهانی و هم رئیس‌جمهور روحانی باید بدانند که این قبیل اعترافات در نزد مردم اگر همراه با عذرخواهی و گفتن واقعیت‌ها نباشد، بعنوان مصداقی از دورویی و بهم ریختن کافه محسوب خواهد شد...
این صحبت‌ها وقتی با عذرخواهی و پوزش از مردم همراه نباشد چیزی به جز تجرّی و گردنکشی در مقابل مردم نیست زیرا آقای روحانی بواسطه همین سخنان از مردم رأی ستانده و اکنون نیز داعیه‌دار حضور در مسند دولت دوازدهم است!
همچنین لازم به اشاره است که رئیس‌جمهور روحانی و معاون اول وی البته گویا نظری مغایر با صفایی‌فراهانی دارند.
اسحاق جهانگیری اخیراً گفته است که مردم، دستاوردهای برجام را با عمق جانشان حس می‌کنند[2] و شخص رئیس‌جمهور روحانی هم که از کلماتی مثل «یک‌شبه»، «همه تحریم‌ها» و «همه وعده‌ها» زیاد استفاده می‌کند در اواخر سال 93 طی سخنانی گفته بود: همه وعده‌هایی را که به مردم دادیم، توانستیم محقق کنیم و در پیشگاه مردم شرمنده نیستیم![3]
وقتی اطلاعات خاص درباره برادر رئیس‌جمهور «معنای خاص» دارد
پول‌های حسین فریدون کجا خرج می‌شود؟!
پس از صحبت‌های اخیر حجت‌الاسلام محسنی اژه‌ای، سخنگوی دستگاه قضایی درباره دستگیری رسول دانیال‌زاده، ابربدهکار بانکی و اتهاماتش و نیز مشهود بودن ارتباط وی با «حسین فریدون» برادر رئیس‌جمهور روحانی؛ به نظر می‌رسد که این پرونده وارد مراحل جدیدتری شده است.
تنی چند از نمایندگان مجلس نیز در همین رابطه اطلاعاتی را پیرامون برادر رئیس‌جمهور، در رسانه‌ها افشا کرده‌اند که بخش‌هایی از آنها معانی خاصی را به ذهن القا می‌کند.
«ابوالفضل ابوترابی» نماینده مردم نجف‌آباد و عضو کمیسیون شوراهای مجلس در مصاحبه‌ای گفته است:
باند موسوم به سرخه‌ای‌ها در بانک ملت با فشار «حسین فریدون» از قبل انتخابات فعالیت داشت و به دنبال گلایه‌ای که فریدون در مورد عدم همکاری برای تامین هزینه‌های انتخابات داشت، رستگار (که جزو مسئولان خیلی ضعیف در بانک بود) پس از چندی دارای پست شد که البته با فشار آقای فریدون به این سمت رسید؛ وی اکنون در بازداشت به سر می‌برد و برای او پرونده تشکیل شده است.
همچنین «محمد دهقان» عضو کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس نیز در گفت‌وگویی رسانه‌ای به ابعاد مهم دیگری در رابطه با این پرونده اشاره و تصریح کرده است:
«به نظر ما قوه قضائیه نباید اغماض کند. باید رو دربایستی را کنار بگذارد و وقتی فردی متهم است، روابط مشکوکی بین او و یکی از متهمان فساد اقتصادی وجود دارد و همانطور که رئیس سازمان بازرسی کل کشور نیز گفت، برخی انتصاب‌ها مستقیماً با نظر این فرد نزدیک به رئیس جمهور صورت گرفته و یک مجموعه انسان‌های ناسالم به کارهای بزرگ بانکی گماشته شده‌اند و حتی بحث‌هایی وجود دارد که روابط بسیار ناسالمی برای پست فروشی وجود داشته و حتی در قضیه بانک ملت که فساد بانکی و ارزی صورت گرفته بود و مدیرعامل بانک دستگیر شد؛ اینکه آن مدیرعامل ناسالم به آنجا منصوب شده و چه کسی پشت صحنه بوده که ایشان را نصب کرده و چه روابطی موجب نصب ایشان شده و چه اثری داشته در وام‌های مفسده‌آلودی که بعداً توسط بانک به آن کسانی که مدیرعامل سابق بانک ملت را بر آن کار گمارده بودند داده بودند؛ اینها مسائلی نیست که قوه قضاییه نسبت به آن شکیبایی نشان دهد.»[4]
«حجت‌الاسلام مجتبی ذوالنوری» عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس هم در همین رابطه با اشاره به اهدای یک منزل چند میلیارد تومانی توسط دانیال‌زاده به همسر آقای فریدون و با طرح این سؤال که دانیال‌زاده با چه عنوانی این پول‌ها را داده است؟! گفت:
«طبیعی است که پرداخت چنین مبالغی برای حسین فریدون توسط دانیال‌زاده باید مابه‌ازایی داشته باشد، آیا می‌توانیم بگوییم سر برخی از مسئولان را کلاه گذاشتند یا باید گفت که این افراد عوامل برخی از مسئولان هستند که خودشان چون مستقیم نمی‌توانند چنین اقدامی انجام دهند، آن عواملی هستند که برای آنها این کارها را انجام می‌دهند؟![5]
*طی ساعت‌ها و روزهای پس از مصاحبه مطبوعاتی اخیر سخنگوی دستگاه قضایی درباره برادر رئیس‌جمهور، اطلاعات و گفته‌های فراوانی پیرامون «حسین فریدون» از جانب آگاهان سیاسی و اجرایی در رسانه‌ها نشر یافته است.
ولی آنچه که ما در بالا به آن اشاره کردیم و در کنار هم قرار دادیم، معانی و سؤالات خاصی را به ذهن متبادر می‌کند...
در سخنان 3 نماینده فوق‌الذکر، اشاره‌های قابل تأملی در زمینه «گلایه‌های آقای فریدون در مورد عدم همکاری برای تامین هزینه‌های انتخابات»، «دخالت آقای فریدون در برخی انتصابات بانکی» و اینکه «پول‌ها با چه مابه‌اِزایی به سمت برادر رئیس‌جمهور سرازیر شده است؟» وجود دارد.
در ورای این اشاره‌ها نیز پر واضح است که اولاً آقای فریدون با اختیاراتی که از جانب رئیس‌جمهور داشته دست به دخالت در انتصاب‌ها زده است، ثانیاً بر اساس گفته‌های نمایندگان مجلس و بر اساس تجربه، هرگاه در سیاست پای مبالغ کلان در میان است، پای «انتخابات» و «پست و مقام» هم در میان است و ثالثاً منابع و رانت‌های ایجادشده در اطراف آقای فریدون، علی‌القاعده یک یا چند محل خرج دارد.
اکنون سؤال اصلی‌تری که پس از دانستن آن اشاره‌های خاص و گزاره‌های اخیر متولد می‌شود، اینست که منهای مابه‌اِزای امکانات سرازیر شده به سمت برادر رئیس‌جمهور برای هبه کنندگان؛ آقای حسین فریدون با این مبالغ و امکاناتِ در اختیار چه کرده و اینهمه امکانات را برای چه کاری یا چه کسی می‌خواسته است؟! به عبارت سلیس‌تر، این دپوی امکانات و رانت‌های شخصی چه هدف یا اهدافی را دنبال می‌کند؟!
آیا این امکانات صرفاً برای خانواده و زندگی شخصی فریدون کاربرد داشته یا به قصد فعالیت انتخاباتی جمع‌آوری شده است؟!
مبحث «پول‌های کثیف» در اشاره به فعالیت‌های انتخاباتی، پیش از این نیز توسط فعالان سیاسی کشور و رسانه‌ها نقد شده بود.
گفتنیست، یک مقام بلندپایه قضایی چندی قبل، از ادعای «بابک زنجانی» مبنی بر ارتباط داشتن با «ستاد انتخاباتی رئیس‌جمهور روحانی» خبر داده بود.
***
ادامه تقلّای اصلاح‌طلبان برای قالیباف‌سوزی
مدیرعامل سابق خبرگزاری ایرنا: شهرداری تهران مقصر اصلی پلاسکو است!
عبدا... ناصری، عضو شورایعالی سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان و رئیس اسبق خبرگزاری دولتی ایرنا، به تازگی در یک مصاحبه با خبرگزاری ایسنا گفته است: شهرداری و شورای شهر در وقوع این اتفاق دردناک مسئول اصلی هستند.
وی همچنین می‌افزاید: باید فارغ از هر نوع نگاه سیاسی و انتخاباتی و اینکه این اتفاق چه تأثیری بر نامزد شدن یا نشدن فردی می‌گذارد یا رأی فردی را کم و زیاد می‌کند، به ابعاد این حادثه نگریست و از آن عبرت گرفت. مسئولان کشور تدبیری بیندیشند که از این اتفاقات دیگر رخ ندهد.[6]
روزنامه اصلاح‌طلب مردمسالاری وابسته به «مصطفی کواکبیان» از نمایندگان مجلس نیز روز دوشنبه گذشته در مطلبی در صفحه نخست خود با عنوان «چرا قالیباف باید پاسخگوی فاجعه پلاسکو باشد؟» نوشت: حادثه ساختمان پلاسکو را مجموعه‌ای از عواملی که شهرداری بیشترین نقش را در مورد آن دارد پدید آورد.
در ادامه مطلب این روزنامه همچنین آمده است: آقای قالیباف! به عنوان شهروندی که عملکرد مثبت شما را هم در تهران می‌بینم، انتظار دارم مسوولیت خود و نهاد تحت امر خود را در قبال بروز حادثه پلاسکو بپذیرید و با عنایت به موارد فوق، اعلام کنید که قصور از شما و نهاد تحت امرتان بود.[7]
*جریان سیاسی خاص و کسانی در دولت، از لحظات اولیه بروز فاجعه در ساختمان پلاسکو، فاز یکساله تخریب شهردار تهران تا انتخابات را با شدت بیشتری ادامه دادند و در حالیکه هنوز ابدان پاک شهدای آتش‌نشان در زیر آوار قرار دارد، پروژه «تخریب قالیباف به بهانه فاجعه پلاسکو» را کلید زدند.
دو مشاور رئیس‌جمهور در این زمینه توییت‌هایی نوشته و بصورت تلویحی قالیباف را متهم به باندبازی و مستحق استعفا دانستند.
رسانه‌های اصلاح‌طلب نیز با اشاره به «ماده 55 قانون شهرداری‌ها» تلاش کردند تا محمدباقر قالیباف را بعنوان مقصر فاجعه پلاسکو جلوه دهند.
رحمت‌ا... حافظی، عضو اصولگرای شورای شهر تهران نیز روز شنبه گذشته در همین زمینه مصاحبه‌ای با روزنامه اصلاح‌طلب شرق انجام داد و در آن گفت: «قاعدتا شهرداری تهران که از عمق فاجعه نبود ایمنی در پلاسکو بیش از هر نهاد دیگری آشنایی داشته است (نباید) به چند تذکر کتبی بسنده نمی‌کرد؛ اگر در شهر یک ساختمان با کاربری تجاری یا مسکونی شرایط ناایمن یا تغییر کاربری را داشته باشد، مأموران شهرداری بدون فوت وقت اقدام ضربتی و قلع‌وقمعی دارند و برخورد جدی می‌کنند و حداقل یک نیوجرسی (بلوک سیمانی بزرگ) در مقابل ورودی‌ها می‌گذارند، اما درباره این ساختمان در طول دوره‌ای متوالی اقدامی جدی صورت نگرفته و به نظر می‌رسد در جاهایی که منافع حکم نمی‌کند از این قوه قهریه استفاده نکرده‌اند.»[8]
این اظهارات و تلاش‌ها در حالی است که طی روزهای جاری ویدئوی صحبت‌های 2 سال قبل شهردار تهران در جلسه شورای شهر درباره ناامنی ساختمان پلاسکو و در ایام ریاست احمد مسجدجامعی بر این شورا نیز منتشر شد.
جلسه‌ای که قالیباف طی آن از ناامنی ساختمان پلاسکو خبر می‌دهد اما عنوان می‌کند که اختیار قانونی برای پلمب این ساختمان را ندارد.[9]
در روزهای اخیر همچنین رسانه‌ها گزارش‌های متعددی را منتشر کردند که نشان می‌دهد بر اساس مصوبات دولت یازدهم، مسئله پلمب ساختمان‌های ناایمن وظیفه «وزارت راه» است نه شهرداری و این نهاد صرفاً نقش ارائه گزارش‌های کارشناسی ایمنی را بر عهده دارد.[10]
پس از این آگاه‌سازی‌ها اما هجمه اصلاح‌طلبان به سمت شهردار تهران از روز دوشنبه گذشته (سه روز پس از حادثه) کم‌کم رو به سردی گراییده و به چند یادداشت و مصاحبه انتقادی در لابه‌لای رسانه‌های آنها محدود شده است.
گفتنی‌های قابل تأمل‌تری هم در زمینه تلاش وافر اصلاح‌طلبان برای پروژه قالیباف‌سوزی به بهانه پلاسکو وجود دارد!
«محمود صادقی» نماینده جنجالی مجلس، پس از فاجعه پلاسکو با انتشار یک پست اینستاگرامی، «نظام اسلامی و قالیباف» را بصورت همزمان! دو متهم اصلی حادثه دانسته است.[11]
«احمد مسجدجامعی» عضو اصلاح‌طلب شورای شهر که اخیراً استعفای خود را تقدیم شورا کرده بود نیز در پی فاجعه پلاسکو؛ طی اظهاراتی در جلسه غیر علنی شورای شهر تهران از مدیریت سازمان آتش‌نشانی تهران انتقاد کرد و به مخالفت با فرماندهی میدانی قالیباف در جریان عملیات امداد و نجات در ساختمان پلاسکو پرداخت...
منبع : مشرق
ارسال نظر