سیره و سیرت در مدیریت اجرایی / جایگاه الگوهای مبتنی بر سیره‌ی اهل بیت (ع)درعملکرد مدیران اجرایی

سیدحسین علوی، فعال فرهنگی _ سیاسی استان، در یادداشتی اختصاصی به گلستان24، به موضوع «مدریت علوی» و مباحث مربوط به آن پرداخته است:

قسمت چهارم:

هدف در مدیریت

«دانشمندان علم مدیریت دانشگاههای کشور پاسخ بدهند: هدف مدیریت در کشور ما چیست؟ نظام ارزشی حاکم بر مدیریت کشور ما  الهی است یا غیر الهی؟ مبتنی بر حق است یا غیر حق؟ اسلامی است و یا مبتنی بر اندیشه های سایر ادیان؟ آیا الگوهای مبتنی بر سیره‌ی اهل بیت (ع) توسط مدیران اجرایی ما بهره گرفته میشود؟

---------------------

دانشمندان علم مدیریت دانشگاههای کشور جمهوری اسلامی ایران میدانند مهمترین عامل ، در کسب هر موفقیتی ، تدوین و مشخص کردن دقیق اهداف می باشد. هدفگذاری مهمترین عامل حرکت و خلق آینده است.

به این تعریف از مدیریت دقت فرمایید:  مدیریت فرایند به کارگیری مؤثرو کارآمد منابع مادی وانسانی در برنامه ریزی سازماندهی بسیج منابع وامکانات هدایت و کنترل است که برای دستیابی به اهداف سازمانی و بر اساس نظام ارزشی مورد قبول صورت می گیرد.

و باز سوال مهم تکراری:

دانشمندان مدعی در علم مدیریت  باید پاسخگو باشند هدف مدیریت در کشور ما چیست؟ نظام ارزشی حاکم بر مدیریت کشور ما  الهی است یا غیر الهی؟ مبتنی بر حق است یا غیر حق؟ اسلامی است و یا مبتنی بر اندیشه های سایر ادیان؟ آیا الگوهای مبتنی بر سیره‌ی اهل بیت (ع) در مدیریت اجرایی ما بهره گرفته میشود؟

دانشمندان و اساتید بزرگوارعلم مدیریت، خودتان فرمودید: در  فرایند هدف گذاری قائلیم به این نکته که،اهداف از ماموریتها و چشم اندازها نشئت می گیرند ، لذا پاسخگو باشید که در مدیریت جمهوری اسلامی  :

۱)در حال حاضر ،کجا هستیم ؟ ۲)به کجا می خواهیم برویم ؟ ۳)برای رسیدن به هدف چه باید بکنیم؟

پاسخ به این سوالات مهم است زیرا داشتن هدف، باعث ایجاد انگیزه میگردد و امکان برنامه ریزی و ارزیابی عملکرد را فراهم میکند.

خوب میدانیم که، آیات الهی قرآن، بر بزرگ مدیر جامعه اسلامی، یعنی پیامبر اعظم صلی‌الله‌علیه‌وآله، نازل گردیده که خود اقدام به تشکیل حکومت و اداره آن به مدت ده سال نموده است. این مهم نشان از چه موضوع مهم مدیریتی دارد؟

حضرت علی ( ع ) که در یکی از فرمایشات خود ، علت بعثت پیامبر اکرم ( ص ) را چنین بیان می‌نماید : خداوند حضرت محمد ( ص ) را به حق و راستی برانگیخت تا بندگان خدا را از بندگی کسانی همانند خودشان برهاند و به پرستش و بندگی خدا رهنمون گردد ، از فرمانبرداری بندگانش به فرمانبرداری خویش و از حوزه مدیریت بندگان به حوزه مدیــریت و ولایت خود بکشاند...

همین فرمایش امام (ع) به تنهایی گواه بر آن است که بنیان و اساس بعثت و در ادامه هر پدیده ای در عالم خلقت خداست و هر عملی در دنیا  باید مطابق رضایت حضرت حق به اجرا برسد.

اگر مبنا را همین فرمایشات قلمداد کنیم، تکلیف ما با خودمان در فرایند مدیریتی روشن میگردد. مدیریت از منظر امام علی ( ع ) را میتوان اینگونه ترسیم نمود : « مدیریت ، هدایت انسانها بسوی اهدافی والا و مشخص در سیستمی منظم و متعامل است که بر پایه تعالی و کرامت انسانی استوار است و مبتنی بر ارزشهای  مطلق و ثابتی است ، سیستمی که در آن تصمیم گیریها با تدبیر و فراست انجام می‌گیرد ، فرامین و دستورات عادلانه صادر می‌شوند و قدرت در مجرای معقول و منطقی‌ اش اعمال می‌گردد . سیستمی که در آن مدیر خود را خادم ، معاون و معاضد همکارانش می‌داند و بر قلب و روح آنان حکومت می‌کند . »