اقدام ابلهانه عربستان علیه ایران

متن کامل این یادداشت را در ادامه بخوانید؛

نقشه ای که این روزها توسط ایالات متحده و رسانه های غربی مطرح می گردد مبنای آن را دارد که ایالات متحده کشورهای عرب حوزه خلیج فارس را تشویق کند تا با اسرائیل یک ائتلاف بر علیه ایران تشکیل دهند و ظاهرا امیدوار هستند که ترکیه و مصر را نیز بتوانند به این ائتلاف پیوند بزنند.

اینان نام این ائتلاف را نیز انتخاب کرده اند و به آن عنوان ناتوی عربی بر علیه ایران داده اند. برخی نیز نام ناتوی سنی بر علیه ایران برای آن انتخاب کرده اند. گو اینکه قرار است اسرائیل لیدر منطقه ای این ائتلاف باشد اما قرار نیست اسرائیل بصورت مستقیم در این ائتلاف حضور داشته باشد تا خون آن یکرنگ بماند.

برخی افراد که با شرایط جهان عرب و جهان اسلام آشنایی ندارند گول این شعار ها را می خورند اما آنهایی که با شرایط منطقه آشنایی کافی دارند می دانند که این سخن ها پوچ تر از آن است که بخواهد بیدی به نام ایران را به لرزه در بیاورد.

اگر بحث عرب ها در مقابل ایرانی ها را بخواهیم مطرح کنیم باید بگوییم عربستان سعودی عرب ها نیست. گو اینکه این کشور به آب و آتش می زند تا خود را لیدر اعراب و یا نظر خود را به عنوان نظر اعراب بر دیگران تحمیل کند اما هیچ وقت عرب ها اینان را به عنوان لیدر و یا سخنگوی خود قبول ندارند.

سعودی ها حد اکثر می توانند سخنگوی پنج درصد اعراب به حساب بیایند چرا که آنها حتی سخنگوی بیش از نیمی از جمعیت خود نیز به حساب نمی آیند. وقتی در مورد عرب ها صحبت می کنیم باید توجه داشته باشیم که بزرگترین کشور عربی در جهان مصر است. از عراق و سوریه و لبنان گرفته تا مصر و الجزایر و لیبی و تونس و مراکش و یمن و عمان و… هیچ کدام گوش به فرمان عربستان سعودی نمی باشند و اینان هستند که بیش از 90 درصد جمعیت عرب ها را تشکیل می دهند.

در بسیاری از موارد حتی این 90 درصد جمعیت عرب چه از نظر رسمی چه از نظر ملی با سیاست های عربستان سعودی کاملا مخالف هستند.
پس از انقلاب مردمی در مصر مردمان این کشور به سفارت دو کشور حمله ور شدند اسرائیل و عربستان سعودی.

گویند مشت نمونه خروار است، رفتار مردم مصر انعکاس دهنده دیدگا عرب ها نسبت به عربستان است. همین مساله نشان می دهد که محبوبیت عربستان سعودی در میان کشورهای عربی چه قدر می باشد. ملت های عرب به عربستان سعودی با همان چشمی نگاه می کنند که به اسرائیل نگاه می کنند.

وقتی عربستان سعودی به مادر اعراب (مصطلحی که عربها برای یمن استفاده می کنند چون ریشه همه قبایل عرب به یمن بر می گردد) تعدی کرد عرب ها به هیچ وجه حاضر نشدند با عربستان سعودی همکاری کنند.
شما اگر به جمعیت کشورهایی که همسو با عربستان هستند نگاه کنید ممکن است خنده تان بگیرد.

نام کشور برای آنها بسیار بزرگ به حساب می آید.
امروزه خصومت هایی که میان عربستان سعودی و دیگر کشورهای عربی وجود دارد بسیار عمیق تر از حتی خصومت هایی است که میان ایران و عربستان سعودی وجود دارد. سیاست های بسیاری از این کشورها با ایران همسو تر است تا با عربستان سعودی.

حتی روابط این کشورها با ایران بسیار نزدیک تر است تا با عربستان سعودی.
نیاز به اثبات نیست شما کافی است که روابط ایران با عراق — سوریه — لبنان — عمان — یمن از یک سو و مصر — الجزایر — تونس و… (که اکثریت بیش از 90 درصدی عرب ها هستند) از سوی دیگر را با رابطه عربستان سعودی با این کشورها مقایسه کنید تا متوجه شوید اگر بنا باشد یک ناتوی عربی تشکیل شود احتمال تشکیل آن بر علیه عربستان سعودی و رفتار های آن نسبت به دیگر کشورها خیلی بیشتر است تا علیه ایران.

در مورد ترکیه که شرایط آن در قبال کشورهای عربی بسیار منفی تر از حتی عربستان سعودی است. امروزه اکثر کشورهای عربی و اکثر اعراب و حتی مسلمانان به ترکیه به عنوان دشمن نگاه می کنند و حتی در برخی کشورهای عربی مثل مصر و الجزایر و تونس و سوریه و عراق دیدگاه آنها نسبت به ترکیه منفی تر از اسرائیل می باشد.

بعد توقع دارید ائتلافی تشکیل شود که مصر در آن کنار ترکیه قرار گیرد. فکر می کنید مصری ها عملیات تروریستی که توسط گروه های مورد حمایت توسط ترکیه بر علیه آنها انجام می شود را نادیده می گیرند؟
حال اگر ماجرا را بخواهیم به کشورهای مسلمان سنی گسترش دهیم ماجرا بسیار جالب تر می شود.

در حالی که رهبران عربستان سعودی همیشه رویای رهبری کشورهای سنی را در خواب های خود می بینند اما هیچ وقت کشورهای سنی آنها را حتی به عنوان همتا یا همکار قبول نکرده اند.

قبل از حمله به یمن، عربستان سعودی نام ده ها کشور سنی را به عنوان زیر مجموعه خود برای حمله به یمن مطرح کرد و خود را در راس آنها قرار داد ولی بلا فاصله همه کشورهای بزرگ سنی اعلام کردند که به هیچ وجه با عربستان سعودی نه هماهنگ هستند و نه همکاری خواهند کرد.

در اجلاسی که چند ماه پیش توسط علمای اهل تسنن در گروزنی پایتخت چچن تشکیل شده بود اینان از وهابی ها تبری جستند ورهبران اهل تسنن از جمله الازهر اعلام کردند که وهابی ها جزو فرق اسلامی به حساب نمی آیند، یعنی حتی به عنوان مسلمان هم آنها را قبول ندارند چه رسد به عنوان رهبر جهان تسنن.

در مقابل هم وهابی ها طبق عادت خود الازهر که ریشه دار ترین دانشگاه اهل تسنن است را تکفیر کردند و ادعا نمودند که الازهر ریشه و تفکرات شیعی دارد چون توسط فاطمی ها تاسیس شده.

خوب در این شرایط آیا فکر می کنید می توان یک ائتلاف سنی بر علیه ایران تشکیل داد؟
عموم کشورهای اسلامی امروزه حرف های تفرقه افکنانه وزیر امور خارجه ترکیه در مورد شیعه ها و سنی ها را به هیچ وجه قبول ندارند. در اکثر این کشورها فرقی میان شیعه و سنی وجود ندارد. در برخی از این کشورها مثل مصر مثلا شما عشق به اهل بیت را حتی بیش از ایران مشاهده می کنید. در بسیاری از کشورهای اسلامی از شرق آسیا گرفته تا شمال آفریقا سیاست های تفرقه گرای ترکیه مورد نکوهش می باشد و بسیاری از این کشورها حتی نسبت به روابط خود با ترکیه حساس می باشند.

امروزه اختلافات شدید میان همان ترکیه و عربستان سعودی و امارات و قطر در لیبی عیان است. همه با هم درگیر هستند و درگیری آنها مبنای اختلاف تفکر اخوانی با تفکر وهابی دارد، ربطی به شیعه و سنی ندارد، دو خط فکری سنی (اگر بتوان بر آنها عنوان سنی گذاشت) با هم درگیر هستند.

علیرغم اینکه آمریکایی ها تلاش دارند برای تقویت روحیه عربستان سعودی ادعا کنند که تلاش دارند چنین ائتلافی تشکیل دهند و پول سعودی ها را بالا بکشند اما اگر مقداری عقل بر رفتار سعودی ها حکم فرما شود متوجه می شوند که این ائتلاف مشابه همان ائتلافی خواهد بود که رویای تشکیل آن علیه یمن داشتند.

با توجه به شرایط بین المللی می توان گفت هر کس که بحث چنین ائتلافی را باور دارد یا ابله است یا در بهترین شرایط مست، مست قدرتی که به دستش رسیده و نمی داند چه کار باید انجام دهد.