استراتژی دولت آینده جمهوری اسلامی/بخش سوم

به گزارش گلستان 24 ، یادداشتی به قلم حمید فرشید نیا:محیط بین‌الملل معمولاً در جایگاه منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای کشورها اهمیت ویژه‌ای دارد چرا که این جایگاه بر رفتار سیاست خارجی آنها تأثیرگذار است. تأثیر انقلاب اسلامی بر مردم مسلمان منطقه و شروع فرآیند بیداری در کشورهای اسلامی، علاوه بر این که منافع و مطامع استعماری نظام سلطه‌ی جهانی و قدرت‌های سلطه‌گر و اشغالگر را در جهان اسلام به ویژه کشورهای عربی به خطر انداخته، بلکه بر افزایش قدرت نرم و جایگاه منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای ایران تأثیرگذار بوده است. دولت ایران برای همکاری‌های منطقه‌ای و بین‌المللی اهمیت خاصی قائل است، خصوصاً زمانی که این تعاملات بر امنیت ملی تأثیرگذار باشد. دسترسی هر کشوری به کانال‌های ارتباطی در سطوح منطقه‌ای و بین‌المللی از ملزوماتی است که به خودی خود موجد نوعی قدرت نرم است. این مسئله بیش از هر چیز از موقعیت جغرافیایی، منابع طبیعی و سال‌های اولیه‌ی بعد از پیروزی انقلاب اسلامی؛ مخالفت صریح با حضور نیروهای خارجی در منطقه؛ زمینه‌سازی برای اجرای اعلامیه جهانی حقوق بشر اسلامی؛ اتخاذ تدابیر عینی برای رفع تنش‌ها و بحران‌ها همچون بحران بوسنی، آسیای مرکزی، قفقاز، افغانستان، عراق؛ ایفای نقش منطقه‌ای و جهانی در شکل‌بندی‌های امنیتی، دفاعی و استراتژیک در شرایطی برای جمهوری اسلامی حاصل شده که جمهوری اسلامی، قابلیت‌های لازم را برای کنترل تحولات منطقه‌ای بین‌المللی خود ارتقاء داده است. آمریکا در راستای کاهش و تحت‌الشعاع قرار دادن قدرت نرم جمهوری اسلامی از طریق طرح‌هایی چون خاورمیانه جدید به دنبال اقدامات زیر بوده است:

1. محدودسازی ایران در حوزه منطقه‌ای از طریق فشارهای بین‌المللی؛

2. حمایت از گروه‌های سیاسی و کشورهای معارض با اهداف و منافع جمهوری اسلامی؛

3. قطعنامه‌سازی از طریق حداکثرسازی مشارکت بین‌المللی علیه فعالیت‌های استراتژیک ایران در حوزه ارتقای توانمندی‌های اقتصادی، سیاسی، بین‌المللی، فرهنگی و...‌؛

4. مخالفت با قدرت‌یابی هر گروه همسو با جمهوری اسلامی.

آمریکا در چندین مرحله و در مقاطع مختلف از اراده‌ی خود برای مقابله با منافع و مطلوبیت‌های استراتژیک ایران سخن به میان آورده است که در این رابطه سند امنیت ملی آمریکا در سال 2006 گویاست. در حال حاضر تأثیرگذاری جمهوری اسلامی بر سطوح مختلف نظام بین‌الملل به نحوی است که همگان به آن اذعان دارند. در این راستا عامل اصلی که باعث گردید تا سیاست خارجی آمریکا در منطقه تغییر جهت دهد، توجه به این نکته است که تحولات جدید منطقه‌ای به ویژه در عراق نشان داد که جمهوری اسلامی علاوه بر دستیابی به سطوح بالایی از تأثیرگذاری، بر تحولات منطقه‌ای، توانسته از طریق قدرت نرم ایدئولوژی ضد صهیونیستی و ضد آمریکایی مانع اصلی به ثمر رسید، طرح خاورمیانه بزرگ مطلوب نظر آمریکا شود. 

انتهای پیام/