لاریجانی؛ بازنده اصلی رقابت های انتخاباتی/رئیس مجلس می تواند به نفع روحانی تبلیغ کند؟

به گزارش گلستان24، یکبار برای رفتن به پاستور عزمش را جزم کرد تا پس از ده سال ریاست صدا و سیما مسیر جدیدی را در زندگی سیاسی اش طی کند اما برخلاف آنچه می پنداشت در میان مردم محبوبیتی نداشت و تنها با یک میلیون و هفتصد هزار نفر از بین هفت نامزد در رده ششم قرار گرفت!

در آن زمان محمود احمدی نژاد در رقابت با هاشمی رفسنجانی، نفر اول شد و علی لاریجانی نیز به شورای عالی امنیت ملی رفت تا دبیر این شورا و در نتیجه مذاکره کننده ارشد ایران در مذاکرات هسته ای شود.

دورانی پر تنش میان رئیس دولت و وی در نحوه مذاکرات پیش آمد و در نهایت نتوانست به مسئولیت خود در دبیری شورا ادامه دهد.

مسیر لاریجانی که خود را بازنده در چند عرصه می دید به شهر قم ختم شد. راهیابی او به مجلس هشتم مساوی ریاست او بر این مجلس شد و این ریاست در مجالس نهم و دهم نیز تکرار شد.

او و اطرافیانش خود را اصولگرای میانه رو می دانند. اصولگرایانی که به نظر می رسد در موقعیت های مختلف ارتجاع پذیری فوق العاده ای دارند. سندش هم همین انتخابات مجلس دهم که اصلاح طلبان کسانی مانند جلالی و نعمتی را در لیست شان قرار دادند و لاریجانی در قم نیز مورد حمایت اصلاح طلبان قرار گرفت.

لاریجانی که روزگاری در صدا و سیما برنامه هویت می ساخت و فعالین اصلاح طلب را به چالش می کشید با چرخ گردونه سیاست به فازی وارد شده که به اردوگاه اصلاح طلبان برای حمایت از خود در انتخابات سال 1400 دل بسته است!

لاریجانی بازیگر باهوشی در عرصه سیاسی است و از موقعیت های بحرانی برای خود فرصت هایی می سازد که هیچ همخوانی با سابقه فعالیت هایی چند دهه اش ندارد. یکی از آرزوهاییش را که به قول خود محمود احمدی نژاد بر باد داد، توسط حسن روحانی به دست آمد و وی نهایت تلاشش را کرد که برجام بدون هیچ ممانعتی در مجلس به تصویب برسد. از آن زمان به بعد روحانی و لاریجانی به رفیق سیاسی هم تبدیل شدند.

علی لاریجانی وسواسی خاصی دارد تا همچنان خود را در موقعیتی قرار دهد که مرجع گروه های سیاسی مختلف باشد و به اصطلاح شخصیت فراجناحی تصور شود. اما رفتارها و موضع گیری های وی نشان از اپورتیونیست بودن او در بزنگاه های سیاسی است. یکی به نعل زدن یکی به میخ زدن از ویژگی های برجسته لاریجانی است.

با این وجود برای ادامه دولت یازدهم خود را به آب و آتش زده و تا حدودی از نقش موازنه دهنده گی اش خارج شده است. این قمار سیاسی با حسن روحانی می تواند در صورت شکست، پایانی برای لاریجانی نیز باشد که تمام تخم مرغ هایش را برخلاف رویه سیاسی اش در سبد رئیس جمهوری چیده که بر پایه های لرزانی در رقابت های انتخاباتی قرار گرفته است.
لحن سخنرانی، کنش های سیاسی و رفتارهای خاص لاریجانی در چند دهه اخیر باعث شده که اقبال عمومی به وی بسیار پایین باشد و تنها با لابی گری و تحقق امتیازاتی برای گروه های سیاسی خاص توانسته بر مسند ریاست مجلس تکیه بزند. ریاستی که عارف لیست امید را با تبانی با دولت یازدهم کنار زد. حمایت از برجام توسط لاریجانی، دستاوردهایش ریاست مجلس بود و وی برای جبران این همراهی دولت در حال تبلیغ آن در رقابت های سیاسی است.

هرچند مقام ریاست مجلس می بایست شانیت خود را در رقابت ها حفظ کند ولی لاریجانی علاوه بر تبلیغات یک طرفه برای روحانی، رقبای سیاسی وی را که اصولگرا نیز هستند با کنایه ها و تخطئه وعده های آنها می کوبد.

به نظر می رسد با چنین رفتارهایی از سوی لاریجانی، وی نه تنها در حال از دست دادن وجاهت خود در میان پایگاه اصلی و اولیه صعودش در عالم سیاست است بلکه او هرگز نمی تواند به کعبه آمال اصلاح طلبان و اعتدالیون نیز برای دوره های بعدی رقابت های انتخاباتی ریاست جمهوری تبدیل شود.

اصلاح طلبان از هم اینک با دو راهی روحانی - جهانگیری روبه رو شده اند و تنها با چند بدل زدن به روحانی به سرعت پشت او را می توانند خالی کنند، حال در این فضای به شدت فرصت طلبانه اصلاح طلبان آیا لاریجانی اپورتیونیست می تواند فضایی برای بازیگری ویژه خود باز کند؟

مشخص است که لاریجانی تنها در موقعیت های انتصابی با توان لابی گری می تواند خود را ارتقا دهد اما در فضاهای رقابتی هرگز از این شانس برخوردار نیست. وی از پایگاه اجتماعی برخوردار نیست و این نقطه ضعفی است که سعی می کند با همراهی و هم نوایی با اصلاح طلبان و دولت یازدهم به دست آورد،‌ هرچند کسانی که به رحم اجاره ای و عبور از شخصیت های سیاسی عادت کرده اند، هرگز موقعیتی ایجاد نمی کنند که لاریجانی به نفر اول آنها تبدیل شود

 منبع: جهان