ماجرای جبهه ضدایرانی چگونه به دوحه کشیده شد؟

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «پارس»، البته اظهارات امیرقطر که در آن گفته شده بود تشدید تنش منطقه‌ای علیه ایران دور از عقلانیت است، از آنجا که اولین نشانه‌های شکاف در ائتلاف ضدایرانی را برملا کرد اهمیت ویژه دارد و این راز حمله گسترده به قطر می‌باشد.

طبق اخرین اخبار  عربستان اعلام کرده - اصل کش و قوسها و درگیری با قطر از 22 سال پیش یعنی سال 1995 بوده که الان دیگه به اوج خودش رسیده

اتهاماتی که به قطر وارد می شود در سطوح مختلفی است اما مهمترین آنها حمایت قطر از جوانان انقلابی القطیف بحرین و یمن است. 

جالب اینکه کشورهای موسوم به تحالف همیشه انگشت اشاره به این اتهامات را متوجه ایران می دانستند ولیکن درحال حاضر متهم ردیف اول قطر شده است آنهم درست در زمان اوج درگیری های عوامیه و الدراز و یمن.

البته حمایت قطری ها از اخوان المسلمین و حماس هم سعودی ها رو کلافه کرده، درکل اختلافات تا جایی بالا رفته که طرح ترور وزیر دفاع قطر مطرح می شود.

مرز زمینی عربستان - قطر بسته شده و این درحالیست که نیمی از مواد غذایی تامینی قطر از این مرز خاکی تامین می شود و این یعنی تحریم قطر شروع شده است. 

عربستان هم از تبعه خود که تدر قطر هستند خواسته تا 14 روز دیگر از قطر خارج و به کشور خود بازگردند. به قطری های ساکن در عربستان نیز 14 روز فرصت داده شده تا خارج شوند. 

صاحبنظر سیاست خارجی در این زمینه می گوید: سیاست هماهنگ‌سازی دیگران برای غلبه بر «مشکل ایران» تاکنون راه به جایی نبرده است عربستان در همراه‌سازی جدی مصر، ترکیه و پاکستان موفقیتی نداشته و بعید به نظر می‌رسد این سه کشور در شرایط پیش‌رو نیز کار عمده‌ای به نفع عربستان انجام دهند. عصبانیت شدید مقامات سعودی از اظهارات نه چندان صریح امیر قطر که بلافاصله هم پس گرفته شد، نشان می‌دهد که عربستان بشدت از فروپاشی زودهنگام ائتلاف جدید ضد ایرانی هراس دارد.

اظهارات مقامات قطر و بخصوص آنچه «شیخ تمیم» گفت از یک سو بیانگر اختلاف نظرهای جدی بین کشورهایی که اوایل هفته پیش تحت عنوان «همکاری برای مهار ایران» در ریاض گردهم آمدند می‌باشد و از سوی دیگر نشان می‌دهد که خطر اقدامات نظامی به گونه‌ای که بیش از همه به «کشورهای کوچک» آسیب بزند وجود دارد. 

کنار هم قرار گرفتن سی‌سی رئیس جمهور مصر و ملک‌سلمان که پس از یک دوره قهر صورت گرفته است، مقامات قطر و بالتبع ترکیه را ناراحت کرده است چرا که در فرمول عربستان- آمریکا ذیل عنوان تأسیس «مرکز جهانی مبارزه با افراط‌گرایی»، اخوانی‌ها جایگاهی ندارند و از فردای آن روز به موازات فشار بر ایران، فشارهایی متوجه دوستان اخوانی منطقه شامل دولت‌های قطر و ترکیه و جنبش‌های حماس در فلسطین و اخوان‌المسلمین در مصر خواهد شد و این موضوعی است که نتیجه آن خواه ناخواه گرایش به حل مسئله با ایران را در منطقه تقویت می‌کند. 

در واقع مقامات عربستان به گمان اینکه قادر خواهند بود منطقه و جهان اسلام را در یک جبهه ضدایرانی قرار دهند، بخش عمده‌ای از منطقه را به سمت همکاری بیشتر با ایران سوق داده‌اند.

این مهم نیست که سرنوشت قطر در این منازعه چه می‌شود، قطر آن طرف بماند هم اتفاقی نمی‌افتد مهم این است که درگیر شدن عربستان و قطر در عرصه‌های سیاسی و رسانه‌ای از ناتوانی عربستان از شکل‌دهی عملیاتی به ائتلافی ضد ایرانی خبر می‌دهد. این درگیری بیان کننده آن است که عربستان اگر پیش از درگیر شدن با ایران بتواند همراهی کشورهایی نظیر مصر و امارات و بحرین را در کنار خود داشته باشد، بعد از درگیر شدن با ایران کاملاً تنها خواهد شد. حال سؤال این است که آیا پشت گرمی آمریکایی‌ها برای پذیرش ریسک اقدام علیه ایران کفایت می‌کند؟