نامه سرگشاده به صدام حسین، دیکتاتور معدوم عراق

گلستان 24 : نامه سرگشاده به صدام حسین، دیکتاتور معدوم عراق

سلام صدام حسین

دفعه قبل که برایت نامه نوشتم ملک عبدالله هنوز زنده بود، اما امروز ملک عبدالله دیگر زنده نیست. احتمالاً همان کنار و گوشه هاست کمی بگردی پیدایش می کنی، در پناه کارتر زیر سایه شعله های قرمز جهنم!

یادت می آید روزی آمریکا و عربستان فریبت دادند و بادی به سرت انداختند که بیا و به جمهوری اسلامی ایران که تازه کودک نوپایی ست حمله کن، که عراق قطعاً پیروز میدان است و ظرف هشت روز ایران زیر پای شماست؟ عاقبت چه شد؟ نه تنها هشت روز، که ظرف هشت سال هم نتوانستی ایرانِ جوان را بگیری! فاو را می شناسی؟ همانجایی که کشتی به گل نشسته را در کنار گنبد یک مسجد ساختی! می خواستی بگویی ایران اسلامی مانند این کشتی به گل خواهد نشست و ما پیروزیم! اما فکرت هم نمی رسید که روزی ایران تازه انقلاب کرده بتواند تا فاو هم پیش بیاید و بعثی ها را عقب براند! گویا آن کشتی که ساختی، کشتی آرزوهای ناپلئونی تو بود که در برابر یکی از نمادهای اسلام به گل نشست و دیگر هیچ گاه روی آب نیامد. جنگ رژیم بعث با ایران فقط عقب ماندگی برای کشورش داشت و بس!

اما این روزها آمریکا در گوش عربستان دوباره شروع به زمزمه کرده است، از همان هایی در گوش تو می گفت! سودای توفان قاطع در مخیله ی عبدالل بن عزیز نمی گنجید چه برسد به حمله نظامی! این روزها خاندان آل سعود بن تنبل، که به داد مردم مظلوم فلسطین و لبنان نرسید بلندگوی حقوق بشر در منطقه شده است. کشوری که از ترس روبه روشدن با اسرائیل در سوراخ خود پنهان شده بود و دست دوستی به آن جلادان غزه و بنت جبیل دراز کردی حالا چطور جرات جنگ پیدا کرده است؟

همانطور که آمریکا به عراق حمله کرد روزی هم می رسد که عربستان دیگر موشک های تولید آمریکا را ندارد و خودش طعمه ی جدید آمریکا می شود!

تمام قصه همین است! راستی پس از دیدارت با ملک عبدالله اگر خواستی دلنوشته ای، غلط کردم نامه ای چیزی بنویسی و منتشر کنی بگو شاید به درد این روزهای بعضی از اعراب منطقه که عضو پیمان نامه صلح با اسرائیل هستند، بخورد!