جهش بلند ایران در حوزه جنگ الکترونیکی
توانایی شکار هواپیمای جاسوسی/ سیستم جنگ الکترونیک الینت/رصد 360درجه و همزمان60 هدف
این سیستم که موسوم به 1 ال 222 می باشد، بر روی باندهای کی یو و ایکس(با دامنه فرکانس 18-8 گیگاهرتز) عمل می کند و برد موثر آن 150 کیلومتر می باشد. این سیستم نیمکره 360 درجه ای را پوشش می دهد و تا 60 هدف را بطور همزمان رصد می کند.
به گزارش گلستان 24، جاسوسی الکترونیک (الینت) نتیجه مشاهده سیگنالهای ارسالی توسط سیستمهای رادار به منظور کسب اطلاعات در مورد قابلیتهای آن سیستمها میباشد. به واسطه الینت، این امکان وجود دارد که بتوان اطلاعات ارزشمندی از رادارها به دست آورد و در عین حال دور از آنها بود.
به وضوح مشخص است که الینت در مواقعی سودمند است که تا حدی تخاصم در میان باشد، در غیر این صورت اطلاعات میتواند مستقیما از کاربر یا طراح رادار به دست آید.
ارزش الینت در این است که اطلاعات بهنگام را در مورد سیستمهای تهدید کننده مانند رادارهایی که هواپیما یا موشک را به سمت هدف هدایت میکنند، فراهم میکند.الینت، همچنین اطلاعات در مورد سیستمهای دفاعی نیز به دست میدهد که در برقراری یک نیروی بازدارندهی مطمئن به منظور نفوذ در آن سیستمها اهمیت مییابد.
علاوه بر رادار، انواع دیگر سیگنالهایی که به عنوان منابع الینت شناخته میشوند، بیکنها، اخلالگرها، هدایت موشک، برخی لینکهای داده، ارتفاعسنجها، گسیلهای ناوبری و تشخیص دوست و دشمن هستند. در این دیدگاه وسیع، الینت میتواند تقریباً به همهی سیگنالهای غیر مخابراتی اشرافیت داشته باشد.
یکی از امتیازات الینت را میتوان به بالاتر بودن برد ان اشاره کرد همچنین از دیگر مزایای الینت نسبت به رادار افت مسیر پایین تر این سیستم می باشد.
توانی که در گیرنده الینت دریافت میشود متناسب با عکس توان دوم فاصله تا رادار میباشد. به یک مثال توجه کنید تا اهمیت این موضوع را بهتر دریابید: نور افکنی را تصور کنید که برای مشاهده یک هواپیما مورد استفاده قرار میگیرد. یک ناظر در هواپیما قادر است تا نورافکن را از فاصله خیلی دوری ببیند، حتی اگر نورافکن مستقیماً به سمت هواپیما اشاره نداشته باشد. اما یک ناظر روی زمین تنها زمانی قادر است که هواپیما را ببیند که پرتو نورافکن به سمت هواپیما نشانه رفته باشد و هواپیما نزدیکتر از موقعیتی باشد که در آن، ناظر داخل هواپیما در ابتدا نورافکن را دیده است.
با وجود اینکه یک ناظر الینت از مزیت برد بلند نسبت به رادار سود می برد، سیگنالهای الینت هنوز میتواند بسیار ضعیف بوده و تحلیل آنها یک موضوع ساده نیست.
کاربرد اساسی الینت، تعیین قابلیتهای رادار است به طوری که تصمیمگیری درباره اینکه رادار چه تهدیدی میتواند ایجاد کند، میتواند انجام گیرد.
گیرندههای الینت می توانند از عهده پوشش تنوع وسیعی از پارامترهای سیگنال بربیایند. به علاوه سیستمهای الینت اغلب نویز محدود هستند مگر در شرایط خاصی که سیگنالهای بسیار قوی داشته باشیم.
روسیه از جمله کشورهایی است که توانسته است در این زمینه دست به تولید بزند و محصولی با عنوان آفتوبازا را طراحی, تولید و عملیاتی کند.
آفتوبازا که یک سیستم جمع اوری سیگنال های الکنرونیکی است که می تواند اطلاعات گسترده ای از هواپیماها و موشک های دشمن جمع آوری و پردازش نماید، از جمله این سیستم ها می باشد.
این سیستم توانایی تشخیص رادارهای نگاه به اطراف (side-looking radars) ، رادارهای کنترل آتش هوا به زمین که برای هدایت موشک ها استفاده میشود و همچنین رادارهای به کار رفته در هواپیماها برای تشخیص عوارض زمین و پرواز در ارتفاع پایین را دارد.
هر کدام از این سیستم ها شامل یک سیستم الینت غیرفعال که به سیستم رهگیری علامت می دهد و یک واحد اخلال گر که می تواند رادارهای هوابرد را دچار اختلال نماید، می شوند.
این سیستم که موسوم به 1 ال 222 می باشد، بر روی باندهای کی یو و ایکس(با دامنه فرکانس 18-8 گیگاهرتز) عمل می کند و برد موثر آن 150 کیلومتر می باشد. این سیستم نیمکره 360 درجه ای را پوشش می دهد و تا 60 هدف را بطور همزمان رصد می کند.
بعد از کشف هدف اطلاعات مربوط به سرعت جهت و ارتفاع هدف در نمایشگرهای اتاق کنترل نشان داده میشود. پارامترهای سیگنالهای ارسالی توسط هدف(فرکانس موج حامل، طول سیگنال، فرکانس تکرار سیگنال...) به همراه تشخیص نوع رادار هدف از قبیل کنترل آتش، رادار پرواز ارتفاع پایین و ... نیز سایر اطلاعاتی است که توسط این سیستم قابل دستیابی است.
از کارکردهای ویژه این سیستم می توان به توانایی شکار هواپیماهای جاسوسی بدون سرنشین دشمن اشاره نمود.
گرچه در مورد میزان توانایی و دقت شناسایی اهداف اوسط این سیستم اطلاعاتی عنوان نشده است اما به نظر میرسد روسها با توجه به تهدیدات غرب بیشتر این سیستم را برای شناسایی و ردگیری اهدافی مانند کروز و پهپادهای ریزجثه استفاده نمایند.
در برخی از منابع اطلاعاتی حاصل شده است که این سیستم در فاصله محدود قادر به تشخیص پرندههایی با تکنولوژی اف-22 نیز هست.
برخی از رسانههای بینالمللی عنوان کردهاند که جمهوری اسلامی ایران نیز از سامانه مشابهی استفاده میکند که عملکرد آن بسیار مشابه سامانه الینت روسی است و البته برخی دیگر از رسانه های جهان نیز مدعی تحویل افتوبازا به ایران شدهاند اما آنچه مشخص است تواناییهای مخابراتی و جنگالی جمهوری اسلامی ایران در حدی است که مشابه چنین سیستمی را به صورت بومی طراحی کرده باشند و در اختیار نیروهای مسلح کشورمان قرار گرفته باشد./سراج24
ارسال نظر