رنج های مسلمانان در عصر اسلام هراسی

بعد از گذشت سال‌های متمادی از اسلام هراسی در جامعه‌ی غربی، به نظر می‌رسد حذف افکار نژادپرستانه و اسلام گریزانه از کشوری مانند بریتانیا غیرممکن باشد. بعد از ابرازهای رئیس سابق حزب استقلال بریتانیا- لرد مالکلم پیرسون- در سال 2009 مبنی بر اینکه افزایش جمعیت مسلمانان در بریتانیا ده برابر آن‌ها است. وی در سال 2013 نیز بر این امر تصریح کرده و در ادامه‌ی سخنانش گفته است: ما شاهد جامعه‌ی بزرگ و رو به رشد مسلمانان هستیم که هرگز با دیگران سازش نمی‌پذیرند.

ما شاهد پرورش هزاران نفر تروریسم وطنی هستیم. رسانه‌های غربی همچنان با تمرکز بر انتشار اخبار و سخنان متعصبانه‌ی حزب استقلال و هواداران آن‌ها بر این مشکلات و افزایش اسلام هراسی دامن می‌زند. بر طبق داده‌های گردآوری‌شده از طریق نهاد Tell Mama(سنجش حملات اسلام گریزانه) حملات و تعرض‌ها به زنان مسلمان 58% کل حملات در اتحادیه‌ی اروپا را شامل می‌شود.

بنیاد سوروس نیز با اشاره به این آمار اذعان داشت: زنان مسلمان بعد از حادثه‌ی یازدهم سپتامبر با بالاترین سطح آزارها، تبعیضات و خصومت‌ها از طرف دانش آموزان، معلمان، کارمندان و دیگر اقشار جامعه به دلیل گسترش روزافزون اسلام گریزی مواجه بوده‌اند. این خشونت‌ها تأثیرات منفی زیادی بر زندگی آنان می‌گذارد.

ثنا، زنی با اصالت بریتانیایی-یمنی، یک روزنامه‌نگار مستقل برای رسانه‌ی مستقل است. وی می‌گوید: من به‌قدری که انتخاب کردم تا یک مسلمان باشم، تصمیم گرفتم که یک بریتانیایی نباشم. به خاطر تبلیغات رسانه‌ها، من به‌عنوان یک بریتانیایی احساس خواری می‌کنم. بعد از گذشت این‌همه سال، به نظر می‌رسد حذف کردن افکار اسلام هراسانه و نژادپرستانه، کاری غیرممکن باشد. بریتانیا، صاحب بزرگ‌ترین صنایع تبلیغاتی ضد اسلامی هم در تلویزیون و هم روزنامه‌ها است.

روزنامه‌ها هرلحظه آمادگی دارند تا کوهی از اتفاقاتی که هیچ ربطی به جامعه‌ی مسلمانان ندارد را به آنان ربط داده و باعث متشنج کردن افکار عمومی شوند. رسانه‌های بریتانیایی همواره دنبال راهی هستند تا بدون توجه به اینکه داستان ساختگی آن‌ها تا چه حد مسخره است، مسلمانان و پیروان آن‌ها را اهریمنی جلوه دهند. زنان مسلمان همیشه ناچار هستند تا با مخالفان حجاب مبارزه کنند و اکنون نیز نوبت گوشت حلال است و باید برای تهیه‌ی گوشت حلال دچار چالش شویم.

زن مسلمان دیگری به نام فاطمه که سفیدپوست است و بعدها به اسلام روی آورده می‌گوید: من حدود شش سال و نیم قبل به اسلام روی آوردم. از همان زمان که اسلام هراسی شدت پیداکرده بود. افراد سفیدپوست تصمیم مرا زیر سؤال بردند، دوستان سفیدپوستم از من دوری کردن. خانواده‌ام نیز کلاً از ابتدا با تصمیم من مخالف بود. برادرم همان ابتدا به من گفت که یک افراطی و حامی تروریست‌ها شده‌ام و از آن زمان دیگر با من صحبت نمی‌کند. من خیلی زود متوجه شدم که دیدگاه مردم سفیدپوست نسبت به من فرق کرده و شرایط از زمانی بدتر شده که تصمیم گرفتم حجاب بر سر کنم. من به‌روشنی این پیغام را دریافت کردم که تصمیم به مسلمان بودن، به معنی بریتانیایی نبودن است؛و اکنون بعد از سال‌ها هنوز همان احساس رادارم، پذیرفتن یک فرهنگ اشتباه و مبتنی بر جنگ. با شما مانند یک دشمن رفتار می‌شود.