امام صادق(ع) تفکیک کننده جنود عقل و جهل

به گزارش گلستان ۲۴؛ مجتبی لشکر بلوکی نوشت: جعفر ابن محمد (ع) ، امام ششم شیعیان ، در ۱۷ ربیع الاول سال 83 ه.ق در مدینه متولد گردید.

کنیه ایشان ابوعبدالله و لقبشان صادق می باشد.

 پدر ارجمندشان امام باقر(ع) و مادرش ام فروة است.

رسول خدا سالها قبل ولادت آن حضرت را خبر داده و فرموده بود نام او را صادق بگذارید .

امام صادق(ع) در سال 114 ه.ق پس از شهادت پدرش در سن 31 سالگی به امامت رسید.

 دوران امامتش مصادف بود با اواخر حکومت امویان و اوایل حکومت عباسیان .

دوران آن امام در میان دیگر دورانهای ائمه اطهار ، دورانی منحصر به فرد بود و شرایط اجتماعی و فرهنگی عصر آن حضرت در زمان هیچ یک از امامان وجود نداشته است و این به دلیل ضعف بنی امیه و قدرت گرفتن بنی عباس بود.

این دو سلسله مدتها در حال مبارزه با یکدیگر بودند که این مبارزه در سال 129 ه.ق وارد مبارزه مسلحانه و عملیات نظامی گردیدند .

این کشمکش ها و مشکلات سبب شد که توجه بنی امیه و بنی عباس کمتر به امامان و فعالیتشان باشد ، لذا این دوران ، دوران آرامش نسبی امام و شیعیان و فرصت بسیار خوبی برای فعالیت علمی ، فکری و فرهنگی و برخورد فِرق و مذاهب مختلف و مبارزه با خرافات در دین به شمار می رفت.

 پس از زمان رسول خدا دیگر چنین فرصتی پیش نیامده بود تا معارف اصیل اسلامی ترویج گردد ، بخصوص که قانون منع حدیث و فشار حُکّام اموی باعث تشدید این وضع شده بود.

امام صادق(ع) با توجه به فرصت مناسب سیاسی و نیاز شدید جامعه ، دنباله نهضت علمی و فرهنگی پدرش امام باقر (ع) را گرفت و حوزه وسیع علمی و دانشگاه بزرگی به وجود آورد و در رشته های مختلف علمی و نَقلی شاگردان بزرگی تربیت نمود .

 شاگردانی چون:

هشام بن حکم

مفضل بن عمر کوفی جعفی

محمد بن مسلم ثقفی

ابان بن تغلب

هشام بن سالم

مؤمن طاق

جابر بن حیان

و . . .تعداد شاگردان امام را تا ۴۰۰۰ نفر نوشته اند.

ابوحنیفه رئیس یکی از چهار فرقه اهل سنت مدتی شاگرد ایشان بود و خودش به این موضوع افتخار کرده است.

مناظرات زیادی نیز در همین موضوعات میان ایشان و سران فرقه های گوناگون انجام پذیرفت که طی آنها با استدلال های متین و استوار ، پوچی عقاید آنها و برتری اسلام ثابت می شد.

همچنین در حوزه فقه و احکام نیز توسط ایشان فعالیت زیادی صورت گرفت .

 یکی از مهمترین کارهای امام ؛ تفکیک جنود(لشکر) عقل و جهل است .

 امام بیش از ۷۰ جنود برای هریک برشمردند و معرفت توحیدی را کاملاً تبیین نمودند ، لشکر دوگانه هایی همچون :

حق / باطل

ایمان / کفر

نور / ظلمات

استقامت / ذلت

حلال / حرام

مستضعف / مستکبر

ولایت الله / ولایت طاغوت

و ...

در تفکرات آسیای شرقی علی الخصوص چین به «یین و یانگ» برمی خوریم ، چیزی که در فیلم ، سریال و انیمیشن  ساخت آنان مشاهده می شود .

آنان قائل به تعادل بین خیر و شر هستند (  معتقدند عالم جعل نیز باید باشد و با عالم حق  تعادل داشته باشد!)

 در تفکرات لیبرالی ، آنان معتقد به سه گانه ( پدر ، پسر و روح القدس ) هستند ! که قرآن صراحتاً می فرمایند که این شِرک است و آن را نگویید ، و متاسفانه علوم انسانی در غرب بر اساس همین سه گانه بنا شده و توحید در آن نیست ؛ برای همین است که رهبری معظم انقلاب تاکید بر اسلامی کردن علوم انسانی دارند .

 بدین ترتیب ، شرایطی مناسب پیش آمد و معارف اسلامی بیش از هر وقت دیگر از طریق الهی خود منتشر گشت ، به صورتی که بیشترین احادیث شیعه در تمام زمینه ها از امام صادق(ع) نقل گردیده و مذهب تشیع به نام مذهب جعفری و فقه تشیع به نام فقه جعفری خوانده می شود.

 پس از به قدرت رسیدن عباسیان ، همانطور که امام صادق (ع) پیش بینی کرده بود ، فشار بر شیعیان افزایش یافت و با روی کار آمدن منصور عباسی این فشار به اوج خود رسید.

سرانجام کار به جایی رسید که با تمام فشارها ، منصور چاره ای ندید که امام صادق(ع) را که رهبر شیعیان بود از میان بردارد و بنابراین توسط عواملش حضرت را به شهادت رساند.

آن حضرت در سن 65 سالگی در سال 148 ه.ق به شهادت رسید و در قبرستان بقیع در کنار مرقد پدر و جدّ خودش مدفون گردید .