گفتگو با کارگردان فیلم "چند قطره خون"

ناله های مادران داغدیده در "چندقطره خون" / اطلاعاتی ناگفته از خون های آلوده فرانسوی

فرانسوی ها از آلودگی این فرآورده ها اطلاع داشتند و با آگاهی اقدام به بیماری حدود 300 نفر مردم ایران کردند و در واقع آن ها نسل اول ویروس ایدز را به ایران منتقل ساختند.

به گزارش گلستان24، آلودگی رخ داده در اوایل دهه 60 که به واسطه ورود فرآورده های خونی از طرف شرکت فرانسوی مریو صورت گرفت، به عنوان یکی از تراژیک ترین موضوعات قابل پرداخت قلمداد شده و از هر منظر که به آن بنگریم، به عمیق ترین فاجعه بشری خواهیم رسیم. از این رو به سراغ یکی از افراد مطلع در این ماجرا رفتیم، مستندسازی که در سال های اخیر چه به عنوان ساخت فیلم و چه گردآوردی مستندات مختلف، فعالیت های بسیاری را صورت داده است. برای ردیابی سرنخ اتفاقات، گفت و گویی با نوید نامور، کارگردان فیلم "چند قطره خون" انجام داده و به نکات تازه ای دست یافتم که البته بخشی از این گفته ها بنا به نظر فیلمساز محفوظ می ماند.

 

فرهنگ نیوز : به عنوان یک مستندساز، تا چه حد خود را در انعکاس درست واقعه ورود خون های آلوده فرانسوی به ایران مسئول می دانید؟

به نظرم توانستم وظیفه ای را که به عنوان یک انسان و هنرمند به عهده دارم، با ساخت فیلم "چند قطره خون" و پیگیری موضوع و به دست آوردن اسناد حقوقی انجام دهم. و ساخت فیلم " چند قطره خون" و حمایت رسانه ها از آن باعث شد که حتی شرکت فرانسوی وادار به واکنش در خصوص آن خون های آلوده شود و قرار شد که به بیماران ایرانی غرامت دهد، اما به دلایل مختلف از جمله غفلت دولت ها این مساله تا به حال انجام نشده است.

 

 

فرهنگ نیوز : با چه دغدغه ای به سراغ ساخت حادثه ای چنین مغفول رفتید؟

تنها بابت تعهدی که به عنوان یک انسان و یک هنرمند در خودم حس می کردم، این فیلم را ساختم. این فیلم کاملا در بخش خصوصی ساخته شد و خودم سرمایه آن را تقبل کردم. پیش از این فیلم هم همسرم نغمه عافیت، در سال 1387 فیلمی ساخت با نام " وقتی همه چیز دیر می شود" که در واقع اولین فیلم در مورد خون های آلوده بود و من در آن جا دستیار کارگردان بودم.

 

فرهنگ نیوز :چرا این همه فاصله از زمان اتفاق رخ داده تا ساخت فیلم پیش آمد. به هر حال نمی توان تاثیر رسانه ای چون سینما را در این زمینه نادیده گرفت؟

برای ساخت فیلم "وقتی همه چیز دیر می شود"، مشکلات زیادی را متحمل شدیم و حتی قرار نبود که آن فیلم در جشنواره سینما حقیقت به اکران در بیاید، اما با حمایت مسئول وقت سینمای مستند و تجربی، فیلم به نمایش درآمد و جوایز خوبی را هم کسب کرد. ما در آن جا تنها به پرونده های داخلی این اتفاق پرداختیم و این کار زمینه ای شد برای من تا وارد این جریان شوم. البته نکته قابل تاسف این بود که با تغییر مدیریت مرکز سینمای گسترش و تجربی، دیگر اجازه اکران فیلم در داخل و خارج را به ما ندادند و این فعالیت مغفول ماند.

 

فرهنگ نیوز :نوک پیکان اتهامات براساس سرنخ هایی روشن، متوجه فابیوس می باشد. نقش دولت وقت فرانسه را در این ماجرا چگونه می بینید؟

به طور قطع فرانسوی ها در این ماجرا متهم هستند و مدارک لازم در این خصوص وجود دارد. من با توجه به مستندات واقعی، آن ها را عامل ورود ویروس ایدز به ایران می دانم. در واقع شرکت فرانسوی مریو در حدود سالهای 63 - 62 برای بیماران مبتلا به هموفیلی فاکتور هشت فرستاد که این فاکتورها در حدود 300 نفر را آلوده به اچ آی وی کرد. تا قبل از این جریان ما هیچ نشانه‌ای از ابتلا به این بیماری در کشور نداشتیم و نکته قابل اشاره این است که خود فرانسوی‌ها می دانستند که محصول ارسالی شان آلوده است و بعدها براساس نامه هایی که موجود است به دولت وقت ایران اطلاع دادند. البته شرکت فرانسوی تا 7 سال این موضوع را از ایران پنهان کرد در حالی که چند ماه بعد عراق این موضوع را فهمید و این بیماران را ایزوله کرد. تمام کشورهای دیگری که درگیر این موضوع بودند هم اطلاع یافتند اما به کشور ما اطلاع ندادند و باعث شد این بیماری در کشورمان گسترش پیدا کند. این شرکت فرانسوی در ابتدا 300 نفر را در ایران آلوده کرد و حالا براساس آماری رسمی به چیزی در حدود 100 هزار نفر رسیده است و البته اگر بخواهیم دقیق تر اعلام کنیم حتی این تعداد به سه برابر این آمار هم در واقعیت می رسد. به نظرم مهم ترین شخصی که باید محاکمه می شد، مدیر شرکت مریو بود که تنها 2 سال حکم زندان گرفت و حالا در آمریکا زندگی لوکسی را برای خود رقم زده است.

 

 

 

فرهنگ نیوز :از طریق چه منابعی به اطلاعات دقیقی از شرایط رخ داده رسیدید؟ به نمونه هایی از اطلاعات دریافتی مبنی بر متهم بودن شرکت فرانسوی میرو اشاره می کنید؟

منبع ما کاملا دقیق و قابل اطمینان بود و دوست ندارم در متن مصاحبه از این شخص نام ببرم و در خارج از چارچوب این مصاحبه، نام ایشان را به شما خواهم گفت و مدارکش هنوز هم پیش من موجود است. مدارک دریافتی از روزنامه فرانسوی به روشنی نشان می دهد که مسئولین فرانسوی در این ماجرا دست داشتند و فقط هم ایران در این ماجرا نبوده و حتی کشوری اروپایی مانند پرتغال هم درگیر این آلودگی شده است. فرانسوی ها از آلودگی این فرآورده ها اطلاع داشتند و با آگاهی اقدام به بیماری حدود 300 نفر مردم ایران کردند و در واقع آن ها نسل اول ویروس ایدز را به ایران منتقل ساختند. در آن زمان که اوایل دهه 70 بوده است، مسئولین وقت بهداشت در آن زمان اشتباه بزرگی کردند و گفتند که منابع خونی ما پاک است و در کشور بسیاری از موارد اخلاقی رعایت می شود! و این مساله باعث شد که از اعلام و پیگیری ماجرا دست بردارند.

 

فرهنگ نیوز :شرکت میسور در این سال ها چگونه رفتار کرده است؟ و آیا همچنان به صادرات فرآورده های خونی می پردازد؟

وقتی متوجه شدم که شرکت میسور با عنوان جدیدی وارد ایران شده و فعالیت خود را از سر گرفته است، متعجب شدم، چرا که چند سال بعد از آن واقعه، نماینده این شرکت نامه ای به ایران ارسال کرده بود و در آن قید کرد که محصولات خونی که ما به شما داده بودیم، آلوده بود. من این نامه را دارم که آن ها رسما به دولت وقت، اتهام خود را اعلام کرده بودند و بعد هم دفتر خود را از ایران جمع کردند. اما در سال 1391 متوجه شدم که همین شرکت دوباره در ایران دفتر زده است. به طور قطع و با توجه به مدارک رسمی که من به آن رسیده ام، عوامل همین شرکت موجب ورود بیماری ایدز به ایران شده اند و باید مورد محاکمه قرار بگیرند. جالب است که این کشور غرامت 9 کشور دیگر غیر از ایران را داده و آخرین کشوری که توانست غرامت بیماران خود را بگیرد، کشور عراق بوده است.

 

فرهنگ نیوز :چقدر سعی کردید با توجه به عمق فاجعه و حضور غمگسارانه قربانیان، فیلم را در مرز میان احساس گرایی و مستندنمایی نگاه دارید؟

من در ابتدا تصمیم داشتم تصویر خانواده ها را در فیلم نداشته باشم و هیچ گونه مصاحبه ای با قربانیان انجام ندهم، چرا که با حضور دردمند قربانیان، فیلم شرایط رفتن به سمت احساس گرایی مفرط را پیدا خواهد کرد. اما به طور حتم اگر هیچ گونه تصویری از این افراد در فیلم نشان داده نمی شد، خود شما به این مساله انتقاد می کردید. در کنار گفت و گو با قربانیان، اسناد بسیاری هم در فیلم نشان داده می شود که دست اول است. حتی جالب است بگویم که در آن مقطع مسئولین به دنبال این بودند که بگویند ما از این شرکت فرآورده ای نخریدیم، اما ما پروفرم هایی را که براساس آن بانک ملی به دولت پول داده که این محصولات را خریداری کند، پیدا کردیم.

 

فرهنگ نیوز :فکر می کنید بالاخره سرانجام این پرونده ننگین چه خواهد شد؟

امیدوارم که در سفر فابیوس دستور داده شود که شرکت فرانسوی، به همه خانواده های قربانیان، مبلغ غرامت را پرداخت کند و فرانسوی ها رسما از ما عذرخواهی کنند.

Video Player

 

 

 

 

00:00

Use Left/Right Arrow keys to advance one second, Up/Down arrows to advance ten seconds.

00:00

 

 

 

بخش هایی از مستند "چند قطره خون" | دانلود فیلم

 

/فرهنگ نیوز

ایدز | ایران | زندان | مردم ایران | ویروس |