دلدادگی گنبدی ها دردلنوشته هایشان برای دردانه های دست بسته

به گزارش گلستان 24 بنری در گوشه ای از مراسم وداع نصب شده بود که آدمی را یاد فیلم هایی می اندازد که از شب وداع رزمندگان با یکدیگر پخش می شود. دلنوشته هایی که روی دیوارهای محل استقرار خود می نوشتند، با یکدیگر روبوسی می کردندو در محیط تاریک به راز و نیاز با معبود خود می پرداختند.

حال آنها برگشته اند با گشودن فصلی جدید در روبروی زندگی مان، فصلی که طراوت و دمی مسیحایی دارد.

در گوشه ای از این بنر کوچک نوشته اند که” مادربزرگم را شفا بده،حالش خوب نیست” آدمی دردش را به افرادی که از دست خدا مستقیم روزی می خورند نگوید به که بگوید؟!

آخر این افراد آبرویی کسب کرده اند پیش خدا و مگر نمی شود مادربزگی را شفا دهند؟ آنچنان که آن پیرزن ترکمن در مراسم استقبال از شهدای غواص می گفت :«هر گاه مریض می شوم اندکی با عکس پسر شهیدم صحبت می کنم حالم بهتر می شود»

مراسم برای قشر خاصی نبود،همه آمده بودند“شهدا همچون قلب تپنده ما جوانان همیشه زنده هستند”، “ما نوکرای شهداییم”

خب “بعد از شهدا ما چه کرده ایم” که حال “شرمنده شده ایم” 

گوشه ای از این دلنوشته ها فردی آرام و کم رنگ نوشته است “ای شهید گمنام، شفایم بده “

ای شهیدان “خدا پشت و پناهتان” “شما همیشه زنده اید”

این حضور باشکوه مردم نشان داد که “با  پوتین های کهنه هم می توان به آسمان رفت”

اگر نگاه دیگر به بنر بیاندازی پی خواهی برد که مذاکرات بشود یا نشود،هر چه که رخ دهد ،داستان استکبار ستیزی تمامی ندارد،همچنان که در گوشه ای از دلنوشته های مردمی نوشته شده بود:“در مقابل با آتش افروزان جهانی به اوج رسیدند” این حرف نشان از این دارد که ما “هر چه داریم از شهیدان داریم”

لحظه های پر از احساس اینجا رقم خورد که جای شهید فرهنگ آوینی خالی بود تا گزارشی با تمام احساس بیافریند و بگوید“مکه برای شما فکه برای ما”

“شما نمرده اید” “در آخرت ما را شفاعت کنید”.ای شهید  “قربون قدمهای پاکتون” “خاک پاتم”

دلنوشته ای می دانست که از شهدا چه بخواهد،مردان آسمانی که به تازگی از کربلای ۴ برگشتند و کربلایی شدن،”آرزوی کربلا، برای ما هم دعا کنید”

“ممنونتونیم که اومدید” و“خوب موقعی آمدید” تا“مسئولین از شهدا یاد بگیرند،آنها دست بسته رفتند ولی شما دست باز”،“عکس شهدا عمل نکنیم”!

“به خدا قسم فراموشتان نکرده ایم”،“خوشا به حالتان” “دعا کنید آدم بشم”

“راهتان ادامه دارد”

شما هم می توانید با فرستادن دلنوشته های خود ادامه دهنده این حرکت باشید.

انتهای پیام/قابوس نامه