"حضور شهدای غواص" ، پیامی از عالم لاهوت است برای عالم ناسوتی ما/ مردمی کردن فرهنگ، قدم اول در ارتقای فرهنگ استان است

حسن بیارجمندی، فعال فرهنگی و اجتماعی استان گلستان، در یک مصاحبه اختصاصی، به سوالات  فرهنگی گلستان24 پاسخ می دهد:

به نظر شما پیدا شدن پیکر شهدای غواص در این برهه از زمان علت خاصی دارد؟

بسم رب الشهدا و الصدیقین

عالم ناسوت ما عالم علت ها در محدوده زمان و سیر است . اما نکته اصلی این است که چون غلبه در این عالم بر ماده است و این ماده در حصار زمان و حرکت ؛ در این مورد خاص یعنی« پیدا شدن پیکر شهدای غواص در این برهه از زمان»  بعضا دیده می شود نگاه ها و تحلیل ها، معطوف به نوعی ناسوت گرایی است! لذا از منظر عده ای این پیدا شدن در همان چارچوب مادی حرکت و زمان تا  مقطع شهادت و عملکرد عادی و زمانبندی شده نهاد متولی در جستجوی مفقودین تحلیل می شود و اصلا برای آنان نه علت و نه معنای خاص دارد و اگر هم معنایی داشته باشد محصور به همان دوره زمانی تا شهادت آنان است.

اما این عده از این حقیقت عالم غافل هستند که این شهدا در سیر جوهری خود پای به مقصد عالم ملکوتی و تجرّدی خود نهاده اند و محصور کردن آنها در زمان و حرکت مادی ناسوتی یک انحراف اعتقادی است.« ولا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون .» این عالم، عالم ظهور شهدا و صدیقین  و حقایق لطیف با آثار و برکات خاص آن است که کمترین آن وصف عیش:« عند ربهم یرزقون» است که برای هر صاحب دلی می تواند خود و تمام عیش باشد.

نتیجه ابتدایی اینکه این عالم شهدای ما عالم  واسطهٔ ناسوت و لاهوت  و واسطة رسیدن تجلیات ، فیوضات حق تعالی و حتی امداد و تدابیر الهی است. زمانی که ما از همین منظر ظاهرا پیام اما از نظر شخصی ام «نامه عرفانی مقام معظم رهبری »درپی تشییع باشکوه پیکر مطهر 270 شهدا  از جمله شهدای غواص با حضور حماسی مردم تهران را می خوانید-که بخش عمده آن خطاب مستقیم و سلام به این شهداست!-کلید واژگان« ظهور و حضور خود»،« مدد رساندند»،«افراشتن »،« ارواح طیبه و به رضوان الهی، بال گشوده ی شما»،« بشارتهای تردید ناپذیر خداوند بر دلهای بیدار »،« حضرت بقیه الله روحی فداه که صاحب این ثروت عظیم» و..بخوبی علت العلل پیدا شدن پیکر شهدای غواص در این برهه از زمان را نشان می دهد:«صلوات و سلام خدا بر شهیدان عزیز که مشعل توحید را با ایثار خود بر فراز میهن اسلامی برافروختند و صلوات و تحیات خدا بر شهیدان مظلوم غوّاص که با ظهور و حضور خود این فروغ خاموش نشدنی را مدد رساندند و پرچم یادهای عزیز و گرانبها و ذخیره های معنوی ملت را با شکوهی هر چه تمام تر در کشور برافراشتند. سلام بر دستهای بسته و پیکرهای ستم دیده شما و سلام بر ارواح طیبه و به رضوان الهی، بال گشوده ی شما. سلام بر شما که بار دیگر فضای زندگی را معطّر و جان زندگان را سیراب کردید. و سپاس بی پایان پروردگار حکیم و مهربان را که در لحظه های نیاز این ملّت خداجوی و خداباور، بشارتهای تردید ناپذیر را بر دلهای بیدار نازل می فرماید و غبارها را می زداید. و سلام بر شما ملّت بزرگ، وفادار، آگاه و مسئولیت پذیر که خطاب لطیف الهی را به درستی می شناسید و می نیوشید و پاسخ می گویید. حضور پرمضمون امروز شما در تشییع این دردانه های به میهن بازگشته یکی از به یادماندنی ترین حوادث انقلاب است. رحمت خدا بر شما. و سپاس بی حد از خدای مالک دلها و سلام بی پایان بر حضرت بقیه الله روحی فداه که صاحب این ثروت عظیم است.»

بنابراین این ظهور و حضور هم علت دارد و هم معنا و پیام از عالم لاهوت برای عالم ناسوتی ما. من در این مدت یک سئوال بسیار معنا داری از یکی از سادات بزرگوار و پیشکسوتان دفاع مقدس استان دیدم برایم خیلی جالب بود. ایشان در مصاحبه ای یک نگرانی را در قالب یک سئوال مطرح کرده بوده اند که:« من همیشه نگران این موضوع بودم که چرا هیچ وقت نامی از بچه های عملیات کربلای 4 که این همه ایثارگری کردند ، برده نمی شود! اما در این چند ماه اخیر می بینیم نام غواصان عملیات کربلای 4 بر سر زبان ها افتاد. درست زمانی که کسی نامی از آنان نمی برد شهدایی از میان آن ها به مملکت پا می گذارند که پیام های زیادی با خود دارند.» وقتی پیدا شدن محل دفن پیکر مطهره اولین شهیده مفقودالاثر اسلام حضرت فاطمه سلام الله علیها در ظهور حضرت ولی عصر عجل الله تعالی علت و معنای خاص دارد چرا پیدا شدن پیکر این فرزندان شهید فاطمه سلام الله علیها در این برهه از آخرالزمان علت و معنای خاص نداشته باشد؟چرا تمام این سالها نه! اما این برهه زمانی شهدای غواص واسطه رسیدن  چه تجلیات ، فیوضات حق تعالی و امداد و تدابیر الهی برای ما بوده اند؟

حقیر هم در مقطع تشییع تهران و هم استان در دو مطلب جداگانه « فرشته ماهی هایی که به مدد مشعل فروزان توحید آمدند» و «شهدای غواص گردان یارسول دُره دریای عشق» به تفصیل به این علت یابی پرداخته ام. آنچه به اجمال می توانم در خصوص کربلای 4! و عملیات فاش شده از سوی آواکس ها و ماهواره های جاسوسی شیطان بزرگ آمریکا - که کمر همت به خاموشی مشعل فروزان توحید برافراشته امام خمینی(ره) و انقلاب اسلامی بسته بودند- و رزمندگانی که با رمز « محمد رسول الله »در دی ماه سال ۱۳۶۵ با شهادت مظلومانه خود  آن حماسه را آفریدند، بگویم این است که  اگر بر غبار تردیدها و ملامت گران مدعی شکست !دیروز و امروز بعض نابخردان و غافل از رمز و رموز عالم –که هنوز زمزمه های آن در بعض محافل شنیده می شود- به خوبی بنگریم؛ آیات نورانی آل عمران که در شأن حماسه« اُحُد» نازل شده است و آثار و برکاتی که در عبور از پیچ تاریخی نهضت محمد رسول الله داشته است، آگاه خواهیم گشت .

به نظر شما امروز شهدا،جانبازان و ایثارگران ما در جایگاه اصلی و به حق خودشان قرار دارند؟

از دریچه نگاهی که در پاسخ به سئوال پیشین بدان اشاره نمودیم، شهدا و آن دسته از جانبازان و ایثارگرانی که در طول حیات خود بر آن راه استوار و پایدار ماندند و به همرزمان شهید خود پیوستند و آن دسته از جانبازان و ایثارگران که اکنون در قید حیات هستند و بر راه همرزمان خود همچنان استوار و پایدار هستند، در آن جایگاه وعده داده شده الهی قرار دارند.

اما در جایگاه اصلی و به حق آنان در کشور، نظام اسلامی تا آنجا که در وسع و امکانات موجود کشور و اختیارات قانونی بوده است، در تمامی بخش ها سعی شده است، خانواده شهدا،جانبازان و ایثارگران را به جایگاه اصلی و بر حق شان برساند و این سعی و تلاش همواره در دستور کار بوده است هرچند تا نقطه ایده آل آن هنوز راه است.

اما این راه تا به نقطه مطلوب در ارتباط با جایگاه اصلی و به حق شهدا  نگران کننده است. یک عدم توازن خاص مشاهده می شود و جایگاه اصلی و به حق شهدا   بنظر می رسد تحت الشعاع بوروکراسی خدمت رسانی به امثال من و خانواده بزرگ ایثارگران قرار گرفته است.

این موضوع بطور خاص خودش را در جامعه ای که می بایست مزین و آراسته به فرهنگ ایثار و شهادت باشد، نشان می دهد. نگاه کلیشه ای و تکراری بجای نگاه پویا و اقتضایی، نگاه یادواره ای صرف بجای راه واره ای، نگاه تزیینی به نام و عکس شهدا بجای نگاه تبینی به اندیشه شهدا، نگاه انتخاباتی بجای نگاه تبلیغاتی و دینی-فرهنگی و...، نگاه مادی و ناسوتی بجای نگاه معنوی و لاهوتی، نگاه ساعت اداری و وظایف سازمانی بجای نگاه رسالتی و مکتبی، نگاه فرعی و حاشیه ای(آنگونه که در نامگذاری های خیابان ها مرسوم شده است) بجای نگاه اصلی و اصولی، نگاه تاریخی بجای نگاه اعتقادی و معرفتی، نگاه گزینشی بجای نگاه ....به شهید و شهدا از آفت های اصلی است که مانع اصلی قرار گرفتن شهدا در جایگاه اصلی و به حق آنان شده است؛بنحوی که همگان اذعان کنند که این عالم ناسوتی ما عالم حضور این شهدای ملکوتی است. اگر هر زمان در مناسبات اجتماعی مان چه با مردم و چه با دولتمردان و حتی در محیطی که زندگی می کنیم، این حضور ملکوتی را احساس کردیم، قطعا شهدا به جایگاه اصلی و به حق خود رسیده اند .

برای حفظ شأن شهدا چه کنیم؛ شما چه پیشنهادی برای این موضوع دارید؟

شأن اصلی شهدا، خط و راه شهداست، که آن نیز خط امام و ولی امر زمان است. تا مادامی که ما در مسیر خط امام و ولی امر زمان هستیم، بی شک شأن شهدا در جامعه ما حفظ خواهد شد.

پیشنهادی که در همین ارتباط می توانم بدهم بازخوانی تطبیقی اندیشه شهدا در خط امام و ولی امر زمان، متناسب با زمان و مکان است. در واقع « این همانی در خط امام و شهدا» باید بصورت ملموس و با بهره گیری از هنر و فنون روز در بستر ابزارهای نوین نرم افزاری موجود به عامه منتقل شود. اگر امروز ولی امر زمان و امام حاضر، تداوم و استمرار استکبارستیزی و مبارزه با مصداق اتم آن یعنی شیطان بزرک آمریکا را مطرح می کنند، حفظ شأن واقعی شهدا در این مقطع به تصویر کشیدن «این همانی در خط امام حاضر و شهدا» ست؛ نه اینکه مثلا به انتشار بیوگرافی شهدا بپردازیم که اکنون بعض مسئولین  سازمان های ذیربط به این اقدام غیرضرور در گروه های مجازی موبایلی مشغول هستند.

البته ساختارهای بوروکرات در حوزه شهدا که خود در تنگناهای اعتباری و بودجه، فقدان نیروهای انسانی متخصص به روز و پرانگیزه، سیاست های مقطعی دولت ها، مدیران محافظه کار و بی انگیزه و... مزید بر علت است.

بنظرم اصلاح ساختار ها و چارت های سازمانی و حتی حذف برخی از پست های سازمانی برای چابک سازی و کاهش هزینه های جاری و سوق دادن آنها به این امور با تاکید بر حمایت از بخش های مردمی فعال در حوزه فرهنگ ایثار و دفاع مقدس یک ضرورت است و می تواند در بهره وری و اثربخشی این دست از فعالیت های فرهنگی  مفید فایده باشد.