اتفاق بی نظیری که فقط در مسیر زیارت امام حسین(ع) رخ می دهد

حضور ادیان و گروههای مختلف در راهپیمایی بزرگ اربعین از وجوهی است که در محافل در مورد آن بحث و گفتگو می شود.

 به گزارش گلستان24، پیاده روی اربعین برای شیعیان فارغ از ابعاد مختلف تاثیرگذاری دارای بنیانی تئولوژیک  است. یعنی شیعیان بر اساس مستندات و روایات تاریخی مکرر در مواردی به عنوان وظیفه شرعی در این راهپیمایی شرکت می کنند. از نظر مبانی اعتقادی که درباره زیارت اربعین تاکیداتی داشته‌اند به احادیث متواتر از ائمه اطهار پیرامون پیاده‌روی اربعین و زیارت امام حسین(ع) در روز اربعین می‌توان اشاره کرد. به‌عنوان مثال در حدیثی از امام حسن عسکری(ع) 5 نشانه برای مؤمن شمرده شده است که یکی از این 5 نشانه زیارت اربعین است.

از نظر تاریخی نیز درباره این زیارت بی‌نظیر باید گفت راهپیمایی روز اربعین از زمان ائمه اطهار(ع) بین شیعیان رایج بوده است و شیعیان حتی در زمان بنی‌امیه و بنی‌عباس نیز به این حرکت مقید بوده‌اند. این حرکت گویا سیره مستمر شیعه در طول تاریخ بوده است. نویسنده ادب‌الطف که سال ۱۳۸۸ق/ ۱۹۶۷م منتشر شده در گزارش خود از اربعین حسینی در کربلا، اجتماع در این مراسم را به اجتماع مسلمانان در مکه مکرمه تشبیه و به حضور هیأت‌های عزاداری اشاره کرده که به ترکی، عربی، فارسی و اردو مرثیه می‌خوانده‌اند. او جمعیت عزادار را بیش از یک‌میلیون نفر تخمین زده است.

گزارش‌های فراوانی از حضور مراجع و علمای بنام حوزه نجف و شخصیت‌های تاثیرگذار شیعه در این راهپیمایی در طول تاریخ وجود دارد.

بنابراین شیعیان مستندات فراوانی برای حضور در این راهپیمایی عظیم دارند. در این میان حضور ادیان و مذاهب دیگر در این اجتماع بزرگ قابل تامل است.

همه ساله علاوه بر جمعیت کثیر اهل سنت، حتی مسیحی‌ها،ایزدی‌ها،زرتشتی‌ها و صائبین در هردو فعالیت زیارت و خدمت به سایر زائرین و نیازمندان شرکت می‌کنند. این یکی از ویژگی های منحصر به فرد پیاده روی اربعین و زیارت امام حسین(ع) است که به طور قطع در هیچ مناسک مذهبی دیگری وجود ندارد.

انسان های آزاده از گروههای مختلف، ادیان متفاوت و مذاهب گوناگون عشق و علاقه وصف ناپذیری به اباعبدالله(ع) و تاثیرپذیری از قیام ایشان دارند. همه ساله گوشه ای از این ارادت را در مراسم عزاداری محرم در گوشه گوشه جهان و برنامه های عزاداری اهل سنت، ارامنه و مسیحیان و زرتشتی ها و دیگر ادیان و مذاهب در تهران و سایر شهرهای جهان شاهد هستیم. راهپیمایی اربعین جلوه ی دیگری از علاقه بی اندازه ادیان دیگر به امام حسین(ع)، کربلا و قیام بی نظیر عاشورا است.

اما چه ویژگی در قیام امام حسین ادیان دیگر را مجذوب خود کرده است؟

سرکی کروک، کشیش پنجاه ساله مسیحی که چندی پیش به سفر کربلا و زیارت اباعبدالله مشرف شده است، در این باره می گوید:  سال هاست آرزوی سفر به شهر کربلا و زیارت حرم مطهر امام حسین (علیه السلام) را داشتم. من نیز همچون بسیاری از مسیحیان شیفته امام حسین علیه السلام هستم و ایشان را دوست دارم. امام حسین علیه السلام انسانی است که بخاطر سعادت انسان ها و دفاع از حقوق مظلومان از جان خود و خانواده خود گذشت. لذا ما برخی از محبین امام حسین علیه السلام از کشورهای (روسیه) و (اکراین) تصمیم گرفتیم در غالب هیئتی به این مکان مقدس مشرف شویم.

بزرگان مسیحی، شخصیت های تاثیر گذار در تاریخ، علما و دانشمندان ادیان مختلف امام حسین(ره) و راه ایشان را یکی از مسیرهای سعادت معرفی کرده اند. سخنان بسیاری از علمای مسیحی و دانشمندان ادیان مختلف این روزها در تاثیری که بر حضور ادیان در راهپیمایی اربعین دارد، مشهود است.

جرج جرداق دانشمند و ادیب مسیحی یکی از کسانی است که سالهای فراوان عمرخود را در پژوهش و تالیف در حوزه اسلام گذرانده است. او سال پیش از دنیا رفت. این دانشمند برجسته جملات فراوانی درباره امامت شیعه دارد. وی درباره قیام امام حسین(ع) می گوید:  وقتی یزید، مردم را تشویق به قتل امام حسین(ع) و مأمور به خون‌ریزی می‌‌کرد، آنها می‌گفتند: چه مبلغی به ما می‌دهی؟ امّا انصار حسین(ع) به او گفتند: ما با تو هستیم و اگر هفتاد بار کشته شویم، باز می‌خواهیم در رکابت جنگ کنیم و کشته شویم.

انتون بارا دیگر دانمشند مسیحی در کتابش -الحسین(ع) فی الفکر المسیحی- ضمن پرداختن به اسباب و علل قیام سیدالشهداء(ع) بارها از شخصیت عظیم و دست¬نیافتنی سید و سالار شهیدان(ع) سخن به میان آورده است. در قسمتی از این کتاب، او ضمن برشمردن اوصافی از شخصیت والای امام حسین(ع) چنین می نویسد:شمع فروزان اسلام: حسین(ع) راه رهایی را برای میلیونها مسلمان روشن کرد مسیر حرکت و گام برداشتن را به آنان شناساند و آنان را از افتادن در گودال ضلالت و سقوط در دام گناه و خفت برحذر داشت. با پرتو نور همیشه درخشان خود، راه حق را پیش چشم آنان آشکار کرد و نشانه¬های ترس و تنهایی را از این راه زدود و از آن پس انسانهای مؤمن، با بهره-گیری از نور شمعی که او با سوختن خود در سرزمین کربلا برافروخت و تا آنگاه که خداوند اراده کند پرفروغ خواهد ماند، از این راه عبور خواهند کرد.

او در جای دیگر نیز گفته است: اگر حسین از آنِ ما بود، در هر سرزمینی برای او بیرقی بر می‌افراشتیم و در هر روستایی برای او منبری برپا می‌کردیم و مردم را با نام حسین به مسیحیّت فرا می‌خواندیم.

مسیو ماربین -دانشمند و محقق آلمانی-  درباره ی امام حسین(ع) و قیام جاودانه¬اش، همچنین علل قیام آن حضرت(ع) و نتایج آن به طور مفصل سخن رانده است که خلاصه آن چنین است:

حسین بن علی(ع) -نوه محمد(ص)، که از دختر محبوبش فاطمه(س) متولد شده- تنها کسی است که در چهارده قرن پیش در برابر حکومت جور و ظلم قد علم کرد. در فرزند علی(ع)، همه اخلاق و صفاتی که در دوران حکومت عرب پسندیده و قابل احترام بود، مشاهده می شد. حسین(ع) شجاعت و دلاوری را از پدر خود به ارث برده بود و به احکام و دستورات اسلام تسلطی کامل داشت.....

موضوعی را که نمیتوان نادیده گرفت این است که حسین(ع) اولین شخص سیاستمداری بود که تا به امروز، احدی سیاستی به مؤثری سیاست او اتخاذ ننموده است. زمانی که بنی امیه- دشمن کینه توز اسلام- در مقام هتک حرمت به اسلام برآمدند حسین(ع) سکوت را جایز ندانسته به طور جدی و علنی علیه بنی امیه و حکومت وقت قیام کرد و آل ابی-سفیان و یزیدیان را به رسوایی و نابودی کشانید. او علناً و آشکارا می¬گفت: من در راه حق و جهت امر به معروف قیام خواهم کرد و کمترین تردیدی ندارم که در این راه کشته خواهم شد. من قیام خواهم کرد اگر چه جان خود و عزیزانم را در این راه از دست بدهم. او به گفته¬اش عمل کرد؛ عملی که هیچ¬گاه در دنیا سابقه نداشته و نخواهد داشت که شرحش از حد ایجاز ما خارج است.

دکتر "آنطوان ضو"  از شخصیتهای تاثیر گذار و رئیس دبیرخانه کمیته اسقف های مارونی  است. او درباره فرهنگ حسینی می گوید: و اما درباره امام حسین، آن مرد بزگوار که در راه رهایی از ظلم و ستم و تحقق عدالت به شهادت رسیدند، مردی که در راه یاری حق و برادری و محبت به شهادت رسیده اند، این مرد بزرگوار در راه دفاع از حقوق همه انسانها به شهادت رسیده اند، بنابراین باید بگوییم که امام حسین امام مسلمین و امام مسیحیان و در اصل امام انسانها هستند، ایشان امام فقیران و امام مستضعفان و امام شکنجه دیدگان هم هستند، ما برای آن مردی که آن همه ظلم و ستم به خود دیده اند و این همه شکنجه ،اتهام و خیانت را تحمل کردند احترام خاصی قائل هستیم و ایشان را تعظیم و تحسین می کنیم، ایشان از دیدگاه ما به شهادت واقعی دست پیدا کرده اند، شهید واقعی که نه به خدا و نه به انسان ها به خاطر شهادتش منت نمی گذارد، ایشان خود را قربانی دیگران کرده اند، و این همان نقطه مشترک بین امام حسین و حضرت مسیح است.

علما و دانشمندان مسیحی، زرتشتی و دیگر ادیان به حسب مطالعات و پژوهش های فراوان با امام حسین(ع) آشنایی پیدا کرده اند و روش تعالی بخش ایشان را همواره به پیروان ادیان توصیه کرده اند. شاید یکی از رموز حضور چند صد هزارنفری افراد از ادیان و مذاهب مختلف در راهپیمایی اربعین، درسهایی باشد که علمای این ادیان از آزادگی برای پیروانشان گفته اند.

سراج 24