فیلم «شی راک» نگاهی دوباره به خشونت نهفته در آمریکا
سرپوش رسانه های غربی بر رسوایی‌های اخلاقی آمریکا
فیلم «شی راک» ساخته جدید اسپایک لی در همان عنوان خود طعنه وار با خشونت ذاتی آمریکا برخورد می کند، چرا که «شی راک» معادل لقبی است که به شهر شیکاگو در توصیف تاریخ خشن این شهر زده می شود.
به گزارش گلستان24، تاریخ غرب در دل خود جنایات بسیاری را جای داده است. نسل کشی به شیوه ای مدرن جایی که رنگ، نژاد، طبقه به عنوان دلایلی از غارتگری به حساب می آید. در گذر تاریخ می توان به عینه ردپای خون پایمال شده مهاجران، زنان و رنگین پوستان را ردیابی کرد و در قرن جدید، جنون برخاسته از جهانی سردرگم در تکنولوژیک، هیچ محدوده ای را برای طغیان نگاهش برنمی تابد و شاهد آن هستیم که نوجوانی 12 ساله اقدام به قتل عام تعداد بی شماری از هم کلاسی های خود می کند. حالا ساخت فیلمی توسط اسپایک لی، کارگردان مطرح سینما که خود جزو اهالی تیره پوست بوده و چند اثر انتقادی نسبت به رویه مرسوم آمریکا ساخته است، حواشی بسیاری را موجب شده است.
فیلم «شی راک» ساخته جدید اسپایک لی در همان عنوان خود طعنه وار با خشونت ذاتی آمریکا برخورد می کند، چرا که «شی راک» معادل لقبی است که به شهر شیکاگو در توصیف تاریخ خشن این شهر زده می شود. شهری که آمار بالایی در جرایم مختلف و بزهکاری و خشونت دارد و در فرهنگ عامه به عنوان مهد جنایات بسیار شناخته می شود. اما آینه نمایی حقیقت همیشه تلخی خاص خود را برای تیره روزان در بر دارد و در مدت ساخت فیلم مقامات محلی شهر و شهردار شیکاگو به نحوی خواستار تغییر ساختار اثر و عنوان فیلم شدند و حتی بودجه ای را که می توانست برای تولید اثر تعلق گیرد، ساقط کردند.
این نتیجه کشوری است که خود را سردمدار دموکراسی می داند و با مجسمه برافراشته آزادی خود ادعای حقوق بشری دارد، در صورتی که جنایات بسیار رخ داده در این کشور و بی بند و باری و فساد رایج در آن حقیقت متمایزی را نمایان می سازد. برای نمونه شهر مورد اشاره در فیلم «شی راک» یعنی شیکاگو سال ها است به عنوان لوکیشنی از تباهی و جنایت و نیستی به شمار می آید و به ویژه مناطق جنوبی و غربی این شهر همچنان محل فعالیت دار و دسته‌های آدمکش مسلحی است که کشتارهای بیرحمانه ای در آن به وقوع می پیوندد.
اسپایک لی هم منطقه جنوبی این شهر رابه عنوان مکانی برای روایت پردازی اثر جدیدش برگزیده است. البته کارگردان فیلم هایی چون «مالکوم ایکس» و «ساعت 25» قرار است تلفیقی از ژانرهای موزیکال، کمدی و ملودرام را در اثر خود جای دهد. مساله مهم حمایت برخی از شهروندان شیکاگو در خصوص ساخت فیلم «شی راک» بوده که عنوان کردند این فیلم می تواند نگاهی موثر در کاهش خشونت در این شهر داشته باشد. آن چه هویدا است رسانه های آمریکا علیرغم ذات بلندپروازانه و ادعاهای آزادمنشی و عدالت خواهی هیچ گونه علاقه و یا اختیاری در انعکاس حقایق پیدا و پنهان این کشور جرم خیز ندارند و بایکوت خبری و یا کاهندگی عمق جنایات بر صفحه خبری آن ها مساله ای برنامه ریزی شده برای سرپوشی گستره جنایات رخ داده می باشد.
این مساله به شکلی حادتر در سینمای هالیوود هم رخ می دهد که دست هایی آویزان از صهیونیست های توطئه افکن در آن برجسته می باشد. از این رو آثار مستقلی که نگاهی انتقادی نسبت به سیاست های رایج دارند از هرگونه توجه رسانه ای دور مانده و هیچ جایی در فصل جوایز ندارند و در برابر سرپوش نهادن رسانه های غربی و به خصوص هالیوود از رسوایی های اخلاقی آمریکا، نامزدها و برندگان اسکار را آثار دیکته شده سردمداران غربی برای قهرمان های ساختگی و روایت هایی دروغین از نقش آمریکا در جهان در بر می گیرند که 2 برنده سال های اخیر یعنی فیلم های «تک تیرانداز آمریکایی» و «آرگو» از آن جمله اند. حالا فیلم «شی راک» نگاهی دوباره به خشونت نهفته در آمریکا می دوزد، حقیقتی که هیچ گاه از دیده جهانیان دور نخواهد ماند و به طور حتم این اثر هم جایی میان پیشخوان توجه رسانه های غربی نخواهد داشت.
ارسال نظر