بر فراز قلههای افتخار با پاهای جامانده در بهشت
با پاهای جامانده در بهشت، قلههای بزرگی را فتح کرده است و با ذوق سرشار هنرمندی بین‌المللی است و با این همه افتخار همچنان میدرخشد.
به گزارش گلستان24،داود عامری جانباز 70 درصد برای بسیاری از گلستانیها نام آشنایی نیست، اما به همان اندازه برای خیلی از هنرمندان استانی، ملی و حتی بین‌المللی در عرصه عکاسی نامی آشناست.
گلستان سرشار از هنرمندانی است که اگر چه در آسمان هنر درخشش دارند، اما همچنان در محاق گمنامی هستند، آنها برای بسیاری از ما ناشناس ماندهاند، بزرگانی که به همت بزرگ خود افتخارات بزرگی کسب کرده‌اند.
شاید اینکه یک جانباز 70 درصد بتواند با همه محدودیتها این همه افتخارآفرینی کند برای بسیاری از ما باورکردنی نباشد و تنها می‌تواند درسی باشد از صرف فعل خواستن و داشتن هدفی بزرگ که بسیاری از ما آن را در زندگی گم کردهایم.
*کلاس متمایز جشنواره عکس بیماری‌های خاص در گلستان به نسبت دیگر جشنواره‌ها
وقتی با این هنرمند بزرگ گلستانی همکلام میشوم، نکته مشترک سخنمان جشنواره عکس بیماری‌های خاص تحت عنوان «من زندگی را دوست دارم» است که چند ماهی است در گرگان شروع به کار کرده، از وی میپرسم نظرش راجع به این رقابت هنری چیست؟، این هنرمند عضو فدراسیون جهانی عکاسی گفت: با وجود برگزاری برخی رقابت‌های هنری در زمینه عکاسی در استان، تاکنون گلستان تجربه چنین جشنواره عکسی آن هم در چنین ابعاد و سطحی نداشته است.
داود عامری در گفتوگوی اختصاصی با خبرنگار فارس در گرگان اظهار کرد: نقطه افتراق این جشنواره به نسبت دیگر جشنواره‌های عکاسی، سطح حرفه‌ای آن و حضور داوران بین‌المللی بوده که کلاس این رقابت هنری را از دیگر جشنواره‌ها متمایز کرده است.
وی با تاکید بر توجه به موضوع بیماران خاص در کشور افزود: اصل توجه به بیماری‌های خاص که متاسفانه در جامعه فراگیر شده، از جمله موضوعاتی است که به نظر می‌رسد این جشنواره فرصتی را برای هنرمندان مهیا کرده تا بیشتر به آن توجه کنند.
عامری ادامه داد: باید این حرکت معنوی فراگیر شود و با پذیرش این موضوع که این حرکت انسانی در جهت فرهنگ سلامت است، باید آن را به فال نیک گرفت.
وی خاطرنشان کرد: موقعیت عکاسان هنری و مستند به دلیل فقدان درآمد ثابت نیز ایجاب می‌کند تا در چنین جشنواره‌هایی هنری شرکت کنند.
این هنرمند که دارای نشان درجه دو هنری کشور است، برگزاری این جشنواره در گلستان را فرصتی ارزشمند دانسته و یادآور شد: با توجه به برگزاری جشنواره عکس بیمارهای خاص در گلستان، عکاسان بومی استان فعال شده و انگیزه مناسبی برای حضور قویتر در جشنواره پیدا کرده‌اند.
*گرگان مهد عکاسی کشور است
عامری ادامه داد: برگزاری این جشنواره هنری در گلستان می‌تواند به رشد عکاسان استان کمک کند و مسیر روشنی را برای عکاسی این منطقه در آینده فراهم سازد.
به گفته وی گرگان به عنوان مهد عکاسی کشور مرکزی فعال در عرصه عکاسی است، از زمان مازندران این وضعیت در گرگان حاکم بود و هنرمندان بسیاری از این شهر به کشور و عرصههای بین‌المللی معرفی شده‌اند.
از عامری درباره چگونگی ورود به هنر عکاسی میپرسم، وی اذعان کرد: عکاسی را در نوجوانی از سال 1356 با خرید یک دوربین عکاسی شروع کردم و اولین عکس‌های خود را در «شیرآباد» گرفتم، در مسیر هم کوهنوردی میکردم و توجه به طبیعت بیشترین تصاویر مرا تشکیل میداد.
وی ادامه داد: پس از شروع جنگ و حضور به عنوان داوطلب بسیجی، 70 ماه بین من و هنر عکاسی فاصله افتاد و با توجه به آن که احساس میکردم دوربین مانع از خدمت بهتر در دفاع مقدس است آن را فروختم و به همین جهت عکس زیادی از دوران دفاع مقدس ندارم.
* کسب اولین عنوان برتر در جشنواره سینمای جوان
این هنرمند گلستانی عنوان کرد: از سال 1370 دوباره عکاسی را شروع کردم و در سال 1373 اولین مقام کشوری را به دست آوردم و در جشنواره سینمای جوان در بخش عکاسی تحت عنوان فراغت اول شدم، یادم میآید وقتی این عنوان را به دست آوردم، بالای ابرها بودم و البته اثرم هم روی جلد کتاب جشنواره سینمای جوان هم چاپ شد.
از عامری میپرسم، با این وضعیت معلولیت و شرایط سختی که داشتی، چگونه کنار آمدی، وی گفت: معلولیت ممکن است محدودیت به همراه داشته باشد، اما این محدودیت نباید باعث شود انسان از تلاش روزانه سایر انسانها فاصله بگیرد بلکه باید بیشتر تلاش کند.
وی متذکر شد: کوهنوردی را دوست دارم و می‌توان گفت یک کوهنورد هستم و طی این سال‌ها بارها به قلل دماوند، آرارات ترکیه، کلیمانجارو و دیگر رشته کوههای مرتفع صعود کردم.
عامری با اشاره به موضوع معلولیت به عنوان یک موضوع مورد توجه در برخی از جشنواره‌های هنری در خارج از کشور افزود: در جشنواره عکاسی بین‌المللی «برلین» آلمان وقتی از من راجع به معلولیتم سوال شد، با افتخار گفتم، زمانی که دشمن به کشورم هجوم آورد، از آن دفاع کردم و حتی زمانی که پاهای من قطع شد هم با عصا رفتم و جنگیدم و اکنون هم با همان کشور متخاصم دوستیم و مشکلی نداریم.
وی تصریح کرد: صحبتهای من بر مخاطبانم در نمایشگاه برلین بسیار تاثیرگذار بود و حتی دو گروه پیگیر بودند که یک گالری اختصاصی از آثارم در نمایشگاه برلین برگزار کنند که البته خودم زیاد پیگیر نبودم.
برنده مدالهای متعدد جهانی در جشنواره عکاسی یادآور شد: در زمانی که نیاز بود به جنگ رفتم و وقتی مجروح شدم باز هم ادامه دادم و اکنون نیز سعی می‌کنم با عکس‌های خودم و موفقیتهایی که در دنیا کسب می‌کنم برای کشور افتخارآفرین باشم.
عامری اضافه کرد: اکنون هم وظیفه خود می‌دانم که اقتدار و توانمندی جامعه ایرانی را به سایرین نشان دهم و اعلام کنم که به عنوان یک شهروند ایرانی سعی در معرفی وطنم و به نوبه خود به عنوان یک ایرانی به دنبال افزایش احترام جوامع بین‌المللی به کشورم هستم.
وی با تاکید بر اهمیت خدمت به کشور در هر لباسی تصریح کرد: ما در دفاع مقدس خانوادگی حضور داشتیم، پدر و بردارم مجروح شدند و حتی من در سن نوجوانی در 95 درصد راهپیمایی‌های قبل از انقلاب حضور داشتم و در بطن انقلاب و دفاع مقدس بودم .
عامری در بخش دیگری از این گفتوگو با اشاره به موضوع عکاسی مستند اجتماعی به عنوان یکی از بخشهای جذاب عکاسی گفت: عکاسی در موضوع اجتماعی جذابیت بسیاری دارد وبا وجود پیشرفت تکنولوژی هنوز جذابیت و جایگاه خود را حفظ کرده و امروزه عنصر اصلی رسانه‌های اجتماعی و نشریات را تشکیل میدهد.
وی یادآور شد: چنانچه تصاویر مستند اجتماعی در قالب هنری و با تکیه بر فنون عکاسی کار شود، ماندگاری بیشتری خواهد داشت در حالی که عکس صرفا خبری چنین خاصیتی ندارد.
*سنگر خدمت تغییر یافته، اما هدف افتخارآفرینی برای کشور است
این هنرمند ساکن گرگان با اشاره به تفاوتهای عکاسی خبری با عکاسی هنری و اجتماعی اذعان کرد: کار خبری در حوزه هنری مربوط به زمان خاص و سفارشی است، اما در بحث کار هنری شاخههای متعدد هنری و عکاسی خلاق و ابتکاری را می‌توان اجرایی کرد.
عامری خاطرنشان کرد: کار عکاسی در حوزه مستندسازی سخت است و در جشنواره‌های اخیر هم سعی کردم مفهومگرایی کنم و حتی تصاویری از خودم در حالت‌های خاص گرفتم و به جشنواره ارایه کردم.
وی با تاکید بر اهمیت آموزش در موضوع عکاسی بیان کرد: در بحث آموزش عکاسی هنوز خوب ورود نکرده‌ایم و تنها دوره‌های آموزشی محدودی در این زمینه برگزارکرده‌ایم.
عامری خاطرنشان کرد: قطعا بدون آموزش و اطلاعات فنی زمان زیادی می برد که یک عکاس به بلوغ هنری برسد و اعتلای هنری یک عکاس زمانی اتفاق میافتد که در حال کسب تجربه عکاسی و دانش روز باشد.
*بدون آموزش، عکاس دیر به بلوغ هنری می‌رسد
وی با اشاره دوره گذار عکاسی نگاتیوی به عکاسی دیجیتالی اذعان کرد: در دوران نگاتیو محدودیتهایی وجود داشت اما در حال حاضر با توجه به سرعت انتقال عکس‌های دیجیتالی می‌توان شرایط بهتری را برای عکاسی متصور شد.
این هنرمند گلستانی با اشاره به دلهرههای عبور از عکای نگاتیوی به دوران عکاسی دیجیتال اظهار کرد: این تردید در گذار تکنولوژی طبیعی است و وقتی شما سال‌های سال عکاسی نگاتیو میکنی، طبیعی است که برای ورود به یک شرایطی مانند عکاسی دیجیتال تردید داشته باشی و این چنین موقعیتی برای من هم پیش آمده بود و نگران بودم که اگر به سمت دیجیتال بروم چه خواهد شد.
عامری یادآور شد: شهروندی هستم که برای خودم زندگی می‌کنم و گاهی هم به جامعه توجه می‌کنم، اما از این که افتخارم برای نام و کلیت ایران باشد موجب افتخار است.
*دریافت حدود 20 مدال از جشنواره‌های معتبر عکس بین‌المللی
وی با اشاره به توفیقات ملی و بین‌المللی خود در رشته عکاسی گفت: تاکنون حدود 20 مدال بین‌المللی در رشته عکاسی از حشنوارههای معتبر عکس دنیا کسب کرده‌ام و اخیرا نیز برنده یک روبان افتخار از جشنواره «آرژانتینو» در کشور آرژانتین شدم.
عامری افزود: عضو فدراسیون جهانی عکاسی هستم و دارای مدرک معتبر «artista» هستم و اکنون نیز به دنبال تکمیل پرونده برای دریافت مدرک هنرمند ممتاز از این فدراسیون جهانی هستیم.
وی یادآور شد: در کشور نیز مدرک درجه دو هنری را در سال 1387 از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دریافت کرده‌ام که معادل کارشناسی ارشد هنری است.
این هنرمند ملی با اشاره به وضعیت مالی نه چندان مناسب عکاسان گفت: هزینهکرد عکاسی با آنچه کار میکنیم اصلا برابری نمی کند و می‌توان گفت برای دل خود ماست.
عامری تصریح کرد: تاکنون به دنبال کار اقتصادی از قبال این هنر نبوده ام و بیشتر دوست دارم در فضای هنری باشم، شاید برای خیلیها قابل هضم نباشد اما تصور می‌کنم ممکن است ورود به عرصه اقتصادی مرا از کارهای خلاقانه در عرصه هنر باز دارد.
*میترسم نگاه اقتصادی خلاقیت را از من بگیرد
وی با اشاره به افتخارآفرینی عکاسی در سال جاری اذعان کرد: در عرض یک ماه اخیر سه مدال جهانی کسب کردم، چهارمین مدال مربوط به مسابقات بین‌المللی «آساهی شیمبن»، طلای عکاسی در«عمان» برنز و جشنواره عکس با مشارکت «قطر و اتریش» طلا بود.
عامری خاطرنشان کرد: به دنبال ارائه توانمندی عکاسی کشورم به دنیا هستم و اگر چه بعد اقتصادی عکس می‌تواند یک نفر را خوشحال کند، اما سعی کرده‌ام در بعد ملی و فراملی یک ملت را خوشحال کنم.
درس بزرگ این گفتوگو آن بود که اگر بخواهی میتوانی و هیچ مانعی هم نمیتواند در مقابل همت بلند یک انسانهای بزرگ مقاومت کند.
منبع:فارس
ارسال نظر