نمایش سیاسی، بین فارس و ترکمن

به گزارش گلستان24، هر کس تصاویر مربوط به تجمعات کاندیداهای مرحله اول یا دوم انتخابات را ببیند، یک تفاوت بارز را مشاهده می کند: استقبال در صحرا و کم استقبالی در مناطق فارس نشین.

بدین معنی که هر کاندیدایی (چه ترکمن و چه فارس)که به ترکمن صحرا می رود، با استقبال مردمی مناسب مواجه می شود ولی نشست ها و نمایش های تبلیغاتی همان کاندیدا در میان مناطق فارس نشین کم رنگ می گردد. نگاهی به کمیت استقبال از سخنرانی دکتر عارف بعنوان نفر اول مردم تهران در یک شهر غیر سیاسی مثل بندرترکمن با شهری که پایگاه اصلاح طلبان استان گلستان می باشد مثل گرگان، موید این امر می باشد.

دو سوال :

-  آیا میتینگ ها و استقبال های مردمی در این دو مناطق نمایش دهنده واقعی میزان رای یک کاندیدا می باشد؟

-  کیفیت مشارکت سیاسی در میان ترکمن ها و فارس ها از چه فاکتورهایی تبعیت می کند؟

سوال اول:

درپاسخ به این سوال که آیا میتینگ ها نشان دهنده میزان واقعی رای یک کاندیدا می باشد باید گفت هم آری و هم نه. (نقل است که از یکی پرسیدند کدام را با فتح کاف می نویسند یا کسر کاف؟ طرف مقابل جواب داد هیچ کُدام). در باب مانحن فیه، سابقه استقبال از کاندیداهای قبلی مرحله اول نشان داده است که به موج جمعیت هایی که در استقبال های سیاسی تبلیغاتی وجود دارد، نمی توان اعتماد کرد. بسیاری از عزیزان ترکمن و فارس بودند که میتینگ های تبلیغاتی آنها از دو نفر اول راه یافته به مرحله دوم، باشکوه تر نشان می داد اما آنچه که از دل مردم بیرون آمد، ورای این تصورات سیاسیون بوده است.

دلیل دوم اینکه میتینگ های سیاسی می تواند برای سیاسیون واجد معنای خاص له یا علیه یک نفر باشد ولی مردم عادی، اعتبار ذاتی برای این میتینگ ها قائل نیستند. غالبا میتینگ های سیاسی عرصه ای برای نمایش دادن غیر واقعی محبوبیت یک سیاستمدار بوده است. شما این موضوع را در سفرهای استانی برخی از شخصیت های ملی می توانید مشاهده کنید.

اما در مورد سوال دوم:

فاکتورها و متغیرهای زیادی در نحوه مشارکت سیاسی ترکمن ها و فارسها وجود دارد. این منطقه جدای از ایران نیست. مردم ایران ورای این میتینگ های سیاسی همچنان پایبند به برخی شاخص های غیر سیاسی در برآوردهایشان از شخصیت های سیاسی هستند. شاید میتینگ های سیاسی بتواند بخش کوچکی را تحت تاثیر قرار دهد.اما چند نکته در مورد کیفیت مشارکت ترکمن های عزیز وجود دارد:

-   ترکمن های عزیز در طول سال های پس از انقلاب، مشارکت خود در انتخابات را جدی تر از فارس ها گرفته اند. این امر بدلایل مختلف از جمله مذهبی، قومی و و احساس اقلیت بودن می باشد.

-  ترکمن ها با توجه به انسجام ایلی، همچنان به چسبندگی های ایلی و قومی پایبندند. برخی از قوم گرایان ترکمن با سوء استفاده از این متغیر تلاش می کنند با تعریف صحنه مشارکت سیاسی غرب استان بعنوان یک جبهه جنگ، به بازی دوگانه هم ایل من – دشمن ایل من، دامن بزنند.

-  چهره نسبتا ناشناخته یک کاندیدا و ورود آن از موانع بسیار بلند علیرغم حضور فحولی مانند جلال ایری ، بهانه خوبی است تا جمعیتی برای شنیدن سخنان او جمع شوند. این ناشناختگی توجه می آورد ولی لاجرم این توجه منجر به حمایت نخواهد شد.

-  این موضوع را حتی در مورد حمایت برخی از شخصیت ها از یک کاندیدا می توان مشاهده کرد. یکی از کاندیداهای دوره هشتم در غرب استان نقل می کرد که یکی از شخصیت های منطقه، در حمایت از من سخنرانی می کرد و برای کمپین انتخاباتی من شام و ناهار مفصل داده بود. بعدا شنیدم که در جریان انتخابات از فرد رقیب من حمایت کرد اما بعدها از خواهر زاده او شنیدم که رای او در روز انتخابات نه به من و نه به رقیب من، بلکه به شخص ثالث بود. غرض از آوردن این داستان نه مذمت یک حرکت سیاسی است بلکه توجه بیشتر به مردم عادی و نه سیاسیون حرفه ای از سوی کاندیداها بود.