گفت‌وگوی اصغر فرهادی با بی‌بی‌سی!
فیلم اصغر فرهادی گل کاشته و این روزها مدام می‌گوید، خوشحالم که مردم شاد هستند، اما در عمل معلوم نیست چرا فرهادی بی‌بی‌سی و رسانه‌ای غیرمردمی را برای مصاحبه خود انتخاب کرده است.
به گزارش گلستان24، فیلم اصغر فرهادی گل کاشته و این روزها مدام می‌گوید، خوشحالم که مردم شاد هستند، اما در عمل معلوم نیست چرا فرهادی بی‌بی‌سی و رسانه‌ای غیرمردمی را برای مصاحبه خود انتخاب کرده است.
متن گفت‌وگوی اصغر فرهادی با تلویزیون بی‌بی‌سی
اصغر فرهادی با اشاره به کسب دو جایزه از جشنواره فیلم کن در مصاحبه با بی‌بی‌سی گفت:
هیجان جایزه برای من عادی شده است اما فرقی که این جایزه با جایزه‌های قبلی دارد؛ این است که یک اتفاق بزرگتر رخ می‌دهد و آن خوشحالی مردم و مخاطبان در ایران است.
خوشحالم که هر جایزه‌ای که گرفتم باعث شد مردم خوشحال شوند و احساس نکنند این جایزه فقط برای فیلمساز است بلکه آن‌ها فکر می‌کنند که جایزه مال خودشان است و انگار من به نمایندگی از آن‌ها جایزه را گرفتم تا به خودشان بدهم.
من آنقدر مهر و محبت از مردم دیدم که غیرقابل باور است و اینکه این جایزه‌ها می‌تواند این ثروت عاطفی بسیار را برای من به‌دست بیاورد، برایم بسیار ارزشمند است.
در فیلم فروشنده مسیری را می‌بینیم که یک آدم از یک انسان مهربان با محیط؛ به یک انسانی که به حریم دیگران تجاوز می‌کند و خشونت نشان می‌دهد؛ طی می‌کند. حال اگر یک آدمی را در فیلم می‌گذاشتیم که اگر خشونتی نشان می‌داد؛ ما شگفت زده نمی‌شدیم؛ نتیجه‌ای نداشت بلکه زمانی اهمیت دارد که یک آدمی که اساساً دور از انتظار است که رفتار خشنی داشته باشد، در انتها رفتار خشونت‌آمیز نشان می‌دهد.
خشونت فقط خشونت فیزیکی نیست، گاهی ما با حرف‌هایمان خشونت را شروع می‌کنیم. گاهی خشونت از سر عصبانیت و زودگذر است و طبیعی است و همه آدم‌ها عصبانی می‌شوند اما خشونتی که ما درباره آن حرف می‌زنیم و در فیلم فروشنده نشان می‌دهیم؛ این است که ما در انجام خشونت کم کم دنبال دلایل قابل قبول بگردیم و بعد به این دلایل ایمان بیاوریم و آنگاه خشونت را انجام بدهیم و در عین آرامش، به دلیل باوری که به خشونت داریم؛ آن را انجام می‌دهیم و فاجعه ایجاد می‌کنیم.
انتهای پیام/
اصغر فرهادی با اشاره به کسب دو جایزه از جشنواره فیلم کن در مصاحبه با بی‌بی‌سی گفت:
هیجان جایزه برای من عادی شده است اما فرقی که این جایزه با جایزه‌های قبلی دارد؛ این است که یک اتفاق بزرگتر رخ می‌دهد و آن خوشحالی مردم و مخاطبان در ایران است.
خوشحالم که هر جایزه‌ای که گرفتم باعث شد مردم خوشحال شوند و احساس نکنند این جایزه فقط برای فیلمساز است بلکه آن‌ها فکر می‌کنند که جایزه مال خودشان است و انگار من به نمایندگی از آن‌ها جایزه را گرفتم تا به خودشان بدهم.
من آنقدر مهر و محبت از مردم دیدم که غیرقابل باور است و اینکه این جایزه‌ها می‌تواند این ثروت عاطفی بسیار را برای من به‌دست بیاورد، برایم بسیار ارزشمند است.
در فیلم فروشنده مسیری را می‌بینیم که یک آدم از یک انسان مهربان با محیط؛ به یک انسانی که به حریم دیگران تجاوز می‌کند و خشونت نشان می‌دهد؛ طی می‌کند. حال اگر یک آدمی را در فیلم می‌گذاشتیم که اگر خشونتی نشان می‌داد؛ ما شگفت زده نمی‌شدیم؛ نتیجه‌ای نداشت بلکه زمانی اهمیت دارد که یک آدمی که اساساً دور از انتظار است که رفتار خشنی داشته باشد، در انتها رفتار خشونت‌آمیز نشان می‌دهد.
خشونت فقط خشونت فیزیکی نیست، گاهی ما با حرف‌هایمان خشونت را شروع می‌کنیم. گاهی خشونت از سر عصبانیت و زودگذر است و طبیعی است و همه آدم‌ها عصبانی می‌شوند اما خشونتی که ما درباره آن حرف می‌زنیم و در فیلم فروشنده نشان می‌دهیم؛ این است که ما در انجام خشونت کم کم دنبال دلایل قابل قبول بگردیم و بعد به این دلایل ایمان بیاوریم و آنگاه خشونت را انجام بدهیم و در عین آرامش، به دلیل باوری که به خشونت داریم؛ آن را انجام می‌دهیم و فاجعه ایجاد می‌کنیم.
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
ارسال نظر