از سیاسی کاری جشنواره‌های خارجی تا رویای جشنواره‌ای فیلمسازان داخلی/حمایت دنباله‌دار فیلمسازان توقیفی!/

به گزارش گلستان24، قرار است مروری بر فیلم‌های رضا درمیشیان در موزه سینمای آلمان صورت گیرد. خبری که جدا از حجم پایین بار خبری اش به لحاظ پرداخت از جنبه ای متفاوت جای تحلیل دارد. نگاه مورد نظر از این بابت مورد تامل است که دریابیم چگونه می شود برای جوانی 35 ساله با تنها 3 فیلم بزرگداشت برگزار کنند، داور جشنواره های بین المللی شود و فرش قرمز جشنواره ای معتبر برایش پهن کنند.

مساله مهم در این میان عدم خاص بودن فیلم های درمیشیان به لحاظ فنی و عدم وجود قابلیت های متفاوت سینمایی در آثارش است و این نکته را برجسته می سازد که دلایل فراسینمایی برای تائید و توجه آثار این فیلمساز جوان مدنظر مدیران و دست اندرکاران فستیوال های بین المللی است و این موید نکته ای است که برخی کارشناسان و فیلمسازان شجاع به دنبال بیانش هستند و از این طریق می توان به دریچه های متفاوتی از حقیقت ماجراهای سینمای جشنواره ای و اتفاقات پشت پرده اش نظر افکند.

چندی پیش گفت و گوی بهروز افخمی با «وطن امروز» نمایانگر بخشی مهم از پشت پرده جشنواره های بین المللی بود، آن جا که درباره مهم ترین فستیوال به اصطلاح هنری جهان گفت: «در واقع سینمای اروپا سینمای دگرباش‌هاست. شاید بتوان گفت در همه جای دنیا ۵درصد یا کمتر از ۵درصد چنین فیلم‌هایی را دوست دارند ببینند یا چشم‌اندازی مثل این را دوست دارند که با آن آشنا شوند اما همین ۵ درصد بازار بزرگی است.» با این رویکرد غیر هنری از سوی جشنواره ای مانند کن وضعیت دیگر جشنواره ها کاملا روشن است که چگونه با نگاهی سیاسی برای فیلمسازی متهم صندلی خالی در نظر می گیرند، بساط معرکه هنجارشکنان را فراهم می سازند و فیلمسازی را که با اثر توفیقی اش جنجالی در سینمای ایران به راه انداخته به جشنواره شان دعوت می کنند و این چنین می شود که «عصبانی نیستم» که کنایه ای آشکار به رویکرد دولت گذشته و توهینی آشکار به بسیاری از مقامات نظام است به روشنی در شصت و چهارمین دوره جشنواره «برلین» انتخاب می شود تا عکس یادگاری عوامل فیلمی فتنه گر نمایان شود!

 از این گونه عملکرد سوال برانگیز جشنواره ها بسیار است و همین رضا درمیشیان «عصبانی نیستیم» حالا سر از موزه سینمای آلمان در شهر فرانکفورت در آورده و پیش از این جشنواره زوریخ به دلیل همین نگاه سیاست مابانه فیلم درهای جشنواره را به رویش بازکرده بود!

ما مساله تعجب برانگیز وقتی رخ می دهد که فیلمسازان محبوب جشنواره های سیاسی در داخل هم بدون هیچ گونه مشکلی به راحتی فعالیت خود را ادامه می دهد و حتی مورد لطف و نظر مقامات سینمایی کشورمان قرار می گیرد، چنان که حجت الله ایوبی، مرد اول سینمای دولت یازدهم در پشت صحنه آخرین ساخته فیلمساز توقیفی حاضر می شود تا «لانتوری» پُر حرف و حدیث با نگاه خاطرخواهانه رئیس سازمان سینمایی برخوردار شود و بتواند با همه تیرگی ها و خشونتی که دارد پای به جشنواره سی و چهارم فیلم فجر گذاشته و آماده برای اکران سینماها باشد؛ فیلمی که حتی میزان چرکش داد منتقد خارجی را هم در آورده بود!

«عصبانی نیستم!» داستان دانشجوی ستاره‌ دار و اخراجی دانشگاه است بوده که شروعی برای تاخت و تاز فیلمساز به گفته ها و رفتارهای مسئولان نظام است و «لانتوری» مساله خشونت و اسیدپاشی را بهانه ای برای حمله به وضعیت تلخ و خشونت بار جامعه در نظر می گیرد و کلیپ هایی تصویری که به شکلی بی منطق در لابه لای فیلم می خواهد «دلواپسان» را مورد تمسخر قرار دهد! با این منطق حاکم در آثار درمیشیان و فیلمسازانی از این دست، ماهیت جشنواره های خارجی و جهان فکری مسئولان سینمایی به شکلی روشن عیان خواهد شد تا نشان دهد که رویکرد مسئولان فعلی فرهنگی مانند دهه 60 همچنان جشنواره ای است و جشنواره ها هم سر از معرکه بازان سیاست درمی آورند!

منبع: فرهنگ نیوز