مستندی درباره انقلابهای رنگی؛
رسوایی غرب در حمایت از دموکراسی
خردادماه هرسال طی سال های اخیر، ویژگی خاصی دارد؛ خردادماه 88 ماهی است که تعدادی از «قانون گریزان» علیه جمهوریت نظام دست به «شورش» زدند و رای مردم را نپذیرفتند.
به گزارش گلستان24،انقلاب های مخملی یا انقلاب های رنگی از شیوه های براندازی نرم است که هدف آن سر نگون کردن حاکمیت و جابجایی قدرت است و از شیوه مبارزه منفی و نافرمانی مدنی بهره می گیرد.
مبانی نظری انقلاب رنگی در مقاله مشهور جوزف نای نظریه پرداز آمریکایی تحت عنوان «قدرت نرم» در فصلنامه آمریکایی foreign policy در سال 1990 دیدگاه جدیدی را به مخاطبان ارائه کرد که بر اساس آن ایالات متحده ، به جای آنکه از طریق به کارگیری آنچه که قدرت سخت می نامند به انجام کودتا نظامی در کشورهای رقیب اقدام کند، تلاش خود را بر ایجاد تغیرات در کشورهای هدف از طریق تأثیر گذاری بر نخبگان جامعه متمرکز می کند.
بر اساس این نظریه آمریکا با استفاده از دیپلماسی عمومی و قدرت هوشمند (ترکیب قدرت نرم و قدرت سخت افزاری) به برقراری نفوذ در بدنه جامعه هدف کمک می کند.
دلیل اطلاق نام رنگ ها و گل ها بر این رویدادها به استفاده ی مخالفین از یک رنگ یا گل خاص به عنوان نماد مخالفت خود باز می گردد که این اعتراض با استفاده از جریان سازی تبلیغات رسانه های غربی با عنوان پر طمطراق « انقلاب» شناسایی می شوند.
این جریان که عموماً در برابر اعتراض به نتایج انتخابات صورت گرفته است، از ابزارهای گوناگونی برای نمایش تقلب و یا فساد حاکمان استفاده می نماید.
این الگوی تغییر رژیم تاکنون در کشورهای (گرجستان(۲۰۰۳) اوکراین) ۲۰۰۴ و ... رخ داد و در جریان آنها، نوع جدیدی از جابهجایی قدرت سیاسی به شیوهای آرام و مسالمتآمیز جلوهگر شد.
همین الگو در خرداد 1388 در ایران اجرایی شد، اما به شکست انجامید.
خبرنامه دانشجویان ایران به همین بهانه مستندی کوتاه از روند شکل گیری انقلاب های رنگی و ارتباط آن با قضایای سال 88 آمده است:
منبع:خبرگزاری دانشجو
ارسال نظر