وقتی مسابقه رقص مجوز نمایش می یابد!/ شبکه نمایش خانگی و عدم نظارت لازم از سوی نهادهای دولتی

به گزارش گلستان24، چند روزی است پوستر تبلیغاتی مسابقه ای با عنوان «ویترین» در مجاورت فروشگاه ها و موسسات عرضه کالاهای فرهنگی خودنمایی می کند. هنگامی که لوح فشرده این مسابقه را دریافت کرده و تماشا کنید، با مورد حیرت آوری مواجه خواهید شد. در نخستین شماره از این مسابقه ترکیبی که قرار است به طور مرتب ادامه یابد و کاری تقلیدی از برنامه های خارجی است، مواردی دیگر از سری موارد ناهنجار رخ داده در حوزه فرهنگ و هنر خودنمایی می کند که نشانی دیگر از عدم توجه و درایت مسئولان فرهنگی دولت است. در این برنامه که از بخش های مختلفی تقسیم شده است، بخش پایانی این مسابقه اختصاص به انتخاب گروهی رقاص دارد! بله؛ این فضای متشنجی است که روز به روز وضعیت حادتری برای هنر گرانقدر این سرزمین به بار آورده است.

 بدیهی است آن چه در سرلوحه نگاه سازندگان این نوع برنامه ها قرار می گیرد، رسیدن به تجارت از طریق فرهنگ می باشد و برایشان اهمیتی ندارد که چه نگرش و چه نگاهی از طریق آثار تولیدی شان شکل خواهد گرفت و از این رو وظیفه و مسئولیتی مهم بر دوش متولیان دولتی است که با ساز و کارهایی قانونی که در اختیار دارند و حق نظارتی که به گردن گرفته اند، از ورود آثار و محصولات غیرفرهنگی در حوزه فرهنگی جلوگیری کنند. این وظیفه شاید در کشوری دیگر و با نگره هایی آزادانه چندان جایی از اعتبار نداشته باشد اما در سرزمین اسلامی ایران که براساس پایه های معنویت بنا شده و نگاهی استوار به مضامین اخلاق و معرفت اسلامی دارد، نبود ساز و کار مشخص در امر نظارت محصولات تولیدی و عدم وجود برخوردی قاطع از سوی مسئولان فرهنگی نسبت به هنجارشکنان این عرصه مساله ای ناپذیرفتنی است.

اگر نگاهی به محصولات عرضه شده در شبکه نمایش خانگی داشته باشیم، خواهیم دید که حتی آن اندک ممیزی های باری به هر جهت آثار به اکران درآمده در سینما هم در آن رعایت نمی شود و اصلا مشخص نیست که مسئول و نهاد پاسخگو درباره احوال بیمار این شبکه گسترده کیست. شبکه ای که بُعد نظارتی آن به دلیل حجم و گستره بالای مخاطبانش حتی مهم تر و حساس تر از شرایط اکران آثار در سینماها است. اما متاسفانه در برخوردی معکوس این گستردگی فضای توزیع محصولات میان مخاطبان نوعی بی تفاوتی را نزد مسئولان فرهنگی پدید آورده است و بسیاری از آثار مساله دار که شرایط و فرصت اکران را نمی یابند، به راحتی از طریق شبکه نمایش خانگی به دست مردم می رسند که آخرین و تاسف برانگیزترین موردش را با اعطای مجوز به مسابقه «ویترین» شاهد بودیم؛ برنامه ای در ترویج رفتارهای غربی و مشوقانه در انجام حرکات موزون که ادامه ای از سری برنامه های بی قاعده در عرصه فرهنگی و هنری کشور است و در میان غفلت زدگی مسئولان امر به تولید و توزیع درآمده و در انتظار عرضه شماره های بعدی خود است!

مسابقه «ویترین» یا به قول دست اندرکاران برنامه؛ مسابقه «کشف استعداد ایرانی» براساس اطلاعات حاصله دارای 3 مرحله بوده و در فصل اول آن تعداد 20 نفر از طریق فراخوان تعیین شده و و به برنامه فراخوانده می شوند تا در 4 گروه به رقابت بپردازند. اما نکته مهم در این میان وجود انواع برنامه های نامتجانس و نامرتبط با فرهنگ ایرانی در این مسابقه است، چنان که «ویترین»، تبدیل به معجونی از انواع برنامه های خوانندگی، نوازندگی، بازیگری، شعبده بازی، تقلید صدا، حرکات آکروباتیک و غیره شده است. همچنین بخش استعداد خاص این مسابقه گزینه ای متفاوت از بخش های دیگر برای انتخاب رقاص بوده که در نخستین قسمت همراه با رقص 4 نفره گروهی اجرا شد و دست اندرکاران برنامه اجرای حرکات موزون این گروه را در کنار آهنگ محلی قرار داده تا در تعبیری متفاوت از عنوان مسابقه رقص به مسابقه حرکات آئینی تبدیل شود! و در نهایت با ارادت دست اندرکاران و داوران برنامه نسبت به حرکات موزون اجرا شده، در نهایت آن ها جزو برندگان مسابقه قرار گرفتند.

حالا مسابقه «ویترین» به عنوان ویترینی تکمیلی از نادیده گی مسئولان فرهنگی نسبت به پدیده های غربی به شمار می آید. برنامه ای که به بهانه خنثی کردن برنامه های مشابه آن سوی آبی در ایران تولید و با مجوز رسمی از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی جهت پخش در شبکه سینمای خانگی ارائه شده است. اما آیا مدیران وزارت خانه ارشاد و مسئولان نظارت بر عرضه آثار به این مساله توجه ندارند که این برنامه به اصطلاح «کشف استعداد ایرانی» در چه قاعده ای از تفکر جامعه دینی ایران قرار می گیرد؟ آیا انجام یکسری حرکات بیهوده نشانه ای از خلاقیت جوان ایرانی است؟ آیا ارائه چنین آثاری در جامعه رواج تفکر و ترغیب جوانان به رفتارهای غربی نخواهد بود؟ آیا گزینه پیشنهادی متولیان فرهنگ از محصولات فرهنگی و فعالیت های هنری، مشارکت و ثبت نام در این گونه برنامه ها خواهد بود؟ و آیا با ترکیب رقص و آواز می خواهیم شکل تازه ای از عرضه آثار هنری را در جامعه بنا گذاریم؟! سوالاتی که نیاز به پاسخگویی مسئولان دارد و البته ابهامات موجود باقی مانده از شرایط دیروز و اظهارنظرهای پرسش برانگیز متولیان فرهنگ و جناب وزیر در باب آوازخوانی از انواع مختلفش در اذهان جامعه همچنان باقی است! مواردی بسیار از وضعیت نامناسب فرهنگی و هنری کشور در حوزه های مختلف که در گزارشات آتی درباره اش افشاگری خواهیم کرد.

سراج 24