رسالت زنده نگاه داشتن ترانه های قبل انقلابی!

به گزارش گلستان24 ، انقلاب اسلامی ایران قبل از هر چیز انقلابی اسلامی  بوده است؛ به قول فرمایش امام روح الله، انقلاب ما  انفجار نور بود. اما برخی از نفوذهای عمدی و سهوی در فرهنگ و سیاست  به اشکال مختلف صورت گرفت تا این انقلاب را از مسیر خود که همان اسلام و اجرای کامل آن بوده منحرف کنند.  عده ای نوشتند و گفتند و خواندند  که انقلاب اسلامی  انقلاب نان بود، انقلابی برای پول بود و... یا از سوی برخی  قدرتهای دنیا و وابستگان داخلی شان دروغ هایی درباره  انقلاب گفته شده و برخی ناآگاهانه اکاذیب را باور کردند؛ شاید یکی از دلایل چنین فضاهایی، ترور مغزهای متفکر فرهنگی انقلاب باشد که ناخودآگاه  خلأیی بزرگ ایجاد کرد چنانچه  افرادی که نه توانایی فرهنگی داشتند و نه قدرت سیاسی  از سرناچار بر برخی ازمسند ها تکیه زدند  و شاید پدیده آقازادگی  و فسادهایی که در برخی دیده می شود را باید درهمین  خیانت  گروهک تروریستی منافقین جستجو کرد؛ وقتی مهره های اصلی در حوزه های مختلف با فشنگ و خون  کنار زده شدند، نقصان ها بیشتر خود را نشان دادند.

این فراموشی هدف انقلاب، به اشکال مختلف در جامعه اسلامی به خصوص حوزه فرهنگ  خودنمایی می کند.  مثلا  سینما  که باید گفت  تافته جدا بافته ای شده است نه خودش را مکلف به اهداف انقلاب اسلامی می داند و نه در این عرصه حس مسئولیت دارد.  اصلا نمی داند هویتش چیست مسئولانی هم که  در این سالها  بر آن  حکومت کرده اند  توانایی چندانی نداشته اند. به نوعی باید گفت غالب فعالیت های سینمای ایران نه تنها معرف  عناصر هویتی انقلاب اسلامی نیست، بلکه خود عمدا یا سهوا مروج عناصر ضد فرهنگی در جامعه هم شده است  و در یک بی بصیرتی  صرف و جشنواره زدگی عجیب گرفتار آمده  تا جایی که  اگر اثری خارج از چارچوب های ابتذال در این سینما خود نمایی کند  تاره با  حمله منتقدان و روشنفکران  سینمایی هم مواجه می شود!

متاسفانه این موضوع  در رسانه ملی ما هم به اشکال مختلف ظهور و بروز کرده است.  هنوز که هنوز است در کنار سینما، ‌افتخار برخی در تلویزیون،  دوران قبل از انقلاب و بخصوص لمپن های دهه 40 است و به هر بهانه ای که شده از تیزر تبلیغاتی شامپوی سر گرفته تا خاطره گویی در برنامه های شبانه  چند تا بازیگر و سریالهای تاریخی و تله فیلم های معمولی یاد فیلم فارسی های قبل از انقلاب را زنده کنند و  پای داش مشتی های دهه40  را باز کنند. تکه کلام ها و پوشش های مختص به لمپن های دهه 40 یا همان  جاهل ها در برخی فیلم ها و  برنامه ها  حضور پررنگی دارد . از جناب خان عروسک معروف «خندوانه»  گرفته تا  برخی مجریان و مهمانان  صداوسیمایی که حتی ترانه های آن ورآبی ها هم چاشنی ترانه های مبتذل قبل از انقلاب شده است و تکرار و زمزمه می کنند و  متاسفانه به اشکال مختلف از قاب تلویزیون یا همان رسانه ملی شاهد آن هستیم؛ چنانچه  پدر و مادرهایی که قبل از انقلاب را درک  کرده اند  و در آن فضا تنفس نموده اند به راحتی اصل آهنگ ها را از تلویزیون تشخیص می دهند!

اما ای کاش تنها تقلید طوطی وار بود گاهی خود آهنگ های قبل از انقلاب را  که زنان ومردان هرزه گرد  رقاصه  در تلویزیون  قبل از انقلاب می خواندند در اشکال مختلف در تلویزیون جمهوری اسلامی بازخوانی می شود. جناب خان  شاید پیشتاز و احیا کننده این هنجارشکنی تلویزیونی باشد که بهانه عروسک بودن آزادانه هرچه می خواهد می خواند وتشویقش می کنند.

دراین راستا مدتی است برنامه  عروسکی «شکرستان» که از روی کاراکترها و محبوبیت کارتون  شکرستان تولید شده  به همین سبک و سیاق غلط قبل از انقلابی روی آنتن رفته است و یکی از اصول جذاب بودن خود را بازخوانی ترانه ها و تکه کلام های فیلم فارسی ها قرار داده است. به نظر می رسد هویت در صداوسیما آن گونه که باید و شاید مورد  توجه نیست. رقابت با شبکه های ماهواره ای بهانه ای شده است تا هر کس در هر جایی هر چه می خواهد  انجام بدهد  و بعد  عمل خود را توجیه کند.

بازخوانی  ترانه ها وتکه کلام ها و رفتارهای قبل از انقلاب که به دوران  جاهلیت  مشهور است می تواند یک زنگ خطر باشد که نشان می دهد نظارت در صدا وسیما  کم رنگ است  و یا اینکه ناظرین نیز با تکنسین هایی که این نوع نگاه  را در جامعه  در حال ترویج دارند هم رنگ و همخوان شده اند. اینکه به اشکال مختلف فیلم های مبتذل قبل از انقلاب برای جامعه  و نسل کنونی به عنوان  نوستالوژی مطرحی می شود  نشان دهنده قدرت  نرم نفوذ در صداوسیما است.

یادمان باشد تلویزیون به شرطی می تواند  دانشگاه  عمومی باشد  که عوامل و دست اندرکاران  آن نیز فرهیخته و عالم باشند. برنامه ای  مثل «شکرستان»  البته تحت نظارت  سازمان  حوزه هنری است  اما خود سازمان هنری هم کارنامه  کاملا سفیدی ندارد فیلم های توقیفی حوزه هنری نمونه ای از اهمال ورزی های این حوزه است و نمی توان  گفت چون این برنامه از سوی حوزه هنری  است  بدون خطا و نقص باشد.

متاسفانه«شکرستان»  با ترویج  جاهلیت و لمپن های قبل از انقلاب نشان  می دهد آن چنان که پیش از این انتظار می رفت  یک برنامه  کارشناسی شده  برای کودکان ونوجوانان نیست؛ چراکه  این مفاهیم و  رفتارهای ضدفرهنگی  بیشتر تمایلات و علایق سازندگان  را نشان    می دهد تا  کودکان و نوجوانان آن هم نسلی که  اصلا  آن دوران را  درک نکرده اند و کمترین شناختی از آن ندارند  که حالا در قالب یک برنامه برایشان تصویری از جاهل های دهه40 ارائه کرده اند  هرچند  برنامه های کودک ونوجوان عمدتا توسط والدین  آنها و برگترها  همراهی می شود و این مسئله یک زنگ خطر جدی است و بیانگر نفوذ نرم فرهنگی در تلویزیون می باشد که به بهانه  بچه ها  در حال نشر  و نهادینه  کردن آن است.
منبع : فرهنگ نیوز