نقدی بر نمایش کمدی “جن حموم دربزنو “/ طنز یا لودگی ؛ خنداندن به چه قیمتی !
شاید مهمترین اشکال به این نمایش این باشد که از لحاظ شکلی و اجرا و محتوا دارای سناریوی ضعیفی است و گاها به دلیل فقر سناریو دست به دامن لودگی شده تا بیننده را به هر وضعیتی بخنداند .
این شبها نمایش کمدی “جن حموم دربزنو” در تالار فخرالدین اسعد گرگانی به روی صحنه می رود و مشتاقانی از سراسر استان و گرگان 10 هزار تومان برای هر بلیط خرج می کنند تا برای دیدن این کمدی مهیج ساعت 18:30 دقیقه عصر در تالار گرد هم بیایند.
به گزارش گلستان 24، این نمایش هنری در نوع خود جالب است و به زعم کارشناسان و فعالان این عرصه توانسته تا حدودی علاقه مندان تئاتر و نمایش مرکز استان را راضی کند و البته سطح این نمایش کمدی را از “ممد خرتو” بالاتر عنوان کردند.
برخی دیگر عقیده دارند این نمایش ها می تواند در یک فرصت گذرانی دو ساعته وقت بیننده را پر بکند تا دقایقی در کنار خانواده و یا دوستان خود از تماشای آن لذت ببرند.
قصه این کمدی هم به نوعی با یکی از معضلات اجتماعی امروز جامعه یعنی خرافات و جن و … گره خورده و می توان نویسندگان آن را در سوژه یابی موفق ارزیابی کرد چون به نوعی این موضوع در بین مردم فراگیری دارد .
از طرفی انتخاب بازیگران هم از لحاظ فاکتورهای مختلفی چون قد ، وزن ، پیر و چوان و نحوه گویش خوب بود چه اینکه این نمایش طنز باز هم با توسل به تمسخر لهجه اصیل گرگانی توانست لبخند را بر لبان مخاطبین خود بنشاند.
اما شاید مهمترین اشکال به این نمایش این باشد که از لحاظ شکلی و اجرا و محتوا دارای سناریوی ضعیفی است و گاها به دلیل فقر سناریو دست به دامن لودگی شده تا بیننده را به هر وضعیتی بخنداند .
خندیدین فی نفسه عیب نیست و در گرانبهایی است که امروزه در کمتر جایی یافت می شود اما به هر قیمتی خندیدن هم درست نیست و باعث بازیابی نادرست مفاهیم ذهنی در مخاطبین می شود .
همچنین توسل به اعضا و جوارح و بیان گفتارهای عامیانه میان دو دوست و “دو محرم” شاید در جلوی این همه مخاطب کار درستی نباشد که البته شاید موجب خندیدن شود ولی پایه های هنر را سست و متزلزل می کند .
چرا که همه این نمایش ها و فیلم هایی که گاها می بینیم نماینده جامعه هنری در بین مردم هستند و قرار است هنر انسان ساز و دغدغه محور باشد تا بتواند جامعه را هدایت کند .
اینجاست که فرق افراد سودجو با هنرمند متعهد و متخصص آشکار می شود . فردی چون رضا عطاران حاضر است بخاطر خنداندن مردم شلوارش را هم پایین بکشد که این سخن با واکنش شدید استاد جمشید مشایخی مواجه می شود که معتقد است که این چه هنری است که می خواهد اینگونه مردم را بخنداند.
با این تعابیر باید بین هنر موثر طنز و کمدی با لودگی حد و مرز قائل شویم وگرنه به این گروه هنری که این همه زحمت کشیدند اجحاف شده و اجحاف بزرگتر در حق آن مخاطبی است که این همه هزینه کرده و دو ساعت از وقتش را گذاشته تا نمایش خوبی ببیند .
محسن سید رحیمی فعال فرهنگی اجتماعی/رادکانا
ارسال نظر