کدام مرجع نظارت می کند؟
تبلیغ زن سالاری در کوچه پس کوچه های تهران! +عکس
این روزها توانمندسازی زنان به یک کلیدواژه تبدیل شده که از بیخ گوش رئیسجمهور یعنی از دفتر معاونت زنان تا در و دیوار کوچه پسکوچههای شهر را فراگرفته است و پیام مشترکی را به جامعه به ویژه جامعه بانوان مخابره میکند.
این روزها توانمندسازی زنان به یک کلیدواژه تبدیل شده که از بیخ گوش رئیسجمهور یعنی از دفتر معاونت زنان تا در و دیوار کوچه پسکوچههای شهر را فراگرفته است و پیام مشترکی را به جامعه به ویژه جامعه بانوان مخابره میکند.
به گزارش گلستان24، پیام برابری جنسیتی که برای تحمیل خود به فرهنگ بومی کشور ما، مرزهای عدالت جنسیتی را نیز پشت سر میگذارد. یکی از گونههای این انتقال پیام را میتوان در قالب تراکتهای سمینار «قویترین دوره توانمندسازی زنان برای اولین بار در ایران» مشاهده کرد که در و دیوار خیابانهای پرتردد شهر را پوشاندهاند. دورههایی که هر آن چیزی را که یک زن باید بداند، از روی الگوی غریبه و موهومی به مادران امروز و فردای جامعه میآموزد.
پس از اینکه مبانی تفکر زنانه و فمینیستی از چهاردیواری اتاقهای فکر و نشستهای نظریهپردازی و مجامع علمی و دانشگاهی بیرون آمد و وارد ادبیات جامعه شد، بسترهای نوتری برای بروز و ظهور خود و یارگیری جستوجو کرد.
این فاز فعالیت فمینیسم که در غرب به موج آرام این تفکر معروف است، در کشور ما بسترهای مدنی را میجوید. یکی از این بسترها را پیشتر سمینارها و همایشهای موفقیت و ثروتآفرینی و اعتماد به نفس فراهم کردهاند که فضای کارگاهی و آموزشی و القایی دارند و میتوانند در این زمینه بسیار مؤثر باشند. به بیان دیگر، بعد از سمینارهای موفقیت که تعریف مادی و لیبرالی داشتند و در دامن زدن به ایجاد فاصله طبقاتی و اومانیسم حاکم بر روابط جوامع تأثیر داشتند، سالنهای اجتماع شهر شاهد برگزاری سمینارهای زنانهای هستند که هنر زن بودن را به بانوان میآموزند، منتها هنر زن بودن با کدام معیارها و مبانی را کسی پاسخ نمیدهد
در این سمینارها که پیوستگی غیرقابل چشمپوشی با عادیسازی طلاق، جداسازی زن از کانون خانواده، عادیسازی سقط جنین، تنظیم خانواده و اشتغال بانوان دارد، «هر آن چیزی که یک زن باید بداند...» توسط یک زن آموزش داده میشود که هیچ مطالعه یا تحصیلات دانشگاهی مرتبطی با حوزههای جامعه شناختی، روانشناختی، حقوق و نظام خانواده ندارد و در فهرست سوابق علمی و اجراییاش مجموعهای به شرح زیر آمده است: عضو هیئت مدیره سازمان مردمنهاد خانواده موفق با همکاری استانداری تهران با هدف تحکیم بنیان خانواده، فعالیت در حوزه بالا بردن آمار ازدواج و پایین آوردن آمار طلاق، دارای هشت سال سابقه مطبوعاتی و فرهنگی، مدیر روابط عمومی مجله روانشناسی شادکامی، مدیر اجرایی انتشارات فریور، عضو سرای روزنامهنگاران کشور، نویسنده سه عنوان کتاب چاپ شده با نامهای اعتماد به نفس، ارتباط مؤثر، افکار تو از طلاست، ویراستار بیش از 20 عنوان کتاب روانشناسی در انتشارات فریور تحت عناوین منشأ قدرت زنان، قدرت اعتماد به نفس، قدرت کلام، عشق به خدا، 1001 پرسش و پاسخ از مدرک بینالمللی توانمندسازی زنان از ANCCP ایتالیا، مدرک بینالمللی مهارتهای زندگی از ANCCP ایتالیا و IQS انگلستان، مدرک بینالمللی ارتباط مؤثر ANCCP ایتالیا و IQS انگلستان و مدرک بینالمللی اعتماد به نفس ANCCP ایتالیا به عنوان مدارک علمی وی یاده شده است.
سیاست زنانه یا زنانگی در سیاست!
این شخص که تراکتهای تبلیغاتی سمینارش دیوار خیابانهای پرتردد شهر را پر کرده است، محتوای جلسهاش را بر شش محور روابط خاص زناشویی، بازسازی بعد از طلاق، دیالوگ جذاب زنانه، رمز و راز جذابیت، هنر زن بودن و زنان شاد قرار داده است.
اینگونه فعالیتهای زنانه در حالی رو به گسترش در جامعه ارزیابی میشوند که ماهیت آنها دارای ابهامات فراوانی است. از جمله اینکه این سمینار و سمینارهای مشابه از چه مرجعی مجوز میگیرند؟ و کدام مرجع بر محتوای آموزشی و القایی آنها نظارت دارد؟ چنانچه نهادی بر اجرای این سمینارها نظارت دارد، چطور خالی بودن این محتوا از مبانی دینی و فرهنگ بومی ما از چشم ناظران دور مانده است؟ چطور فردی که در زمینههای مرتبط با رشد اجتماعی و روانی بانوان مطالعه علمی و دانشگاهی ندارد و به صرف ادعای داشتن چند مدرک بینالمللی غیردانشگاهی که قابل رهگیری برای مراجع ذیصلاح نیست، درباره سلامت فردی و اجتماعی جامعه بانوان جلسه آموزشی و توجیهی میگذارد؟ یا اصلاً در صورت تأیید مدارک فوق، آیا نسخه توانمندسازی زنان در ایتالیا قابلیت تعمیم به کشور ما و زنان جامعه ما را دارد؟ اساساً برگزاری این همایشها که رایگان هم هستند از کدام نهاد تأمین مالی میشوند؟ کدام شخص حقیقی یا حقوقی برای رضای خدا دست به برگزاری همایشهای خودباوری زنان و تبلیغ برای جذب زنان در فضای مجازی و حقیقی مرتبط با این آموزهها میزند؟ البته تعدادی از جامعهشناسان و سیاستگذاران اجتماعی معتقدند حمایت از برگزاری این همایشها با نمود و سر و صدای زیاد میتواند اهداف تبلیغاتی داشته باشد که حتی از دید برگزارکنندگان آنها نیز دور بماند و وعدههای بر زمین مانده دولت یازدهم در حوزه زن و خانواده زیر این سر و صدا گم شود.
ارسال نظر