روز چهارم ،روایت نسخه ی مقابله رابین هودی با آقا زاده ها/-اندکی خیانت بد نیست!

به گزارش گلستان 24 ، بدون تردید مهم ترین اثر به نمایش در آمده در 4 امین روز جشنواره ی سی و سوم در کاخ جشنواره فیلم عصر یخبندان مصطفی کیایی بود ،عصر یخبندان روایت زندگی آقا زاده ای دم کلفت است ،که مفاسد اخلاقی فراوانی دارد ،داستان به شکل کشویی روایت می شود و سبک روایت بر جذابیت کار افزوده است بعلاوه بر آن بازی های خوب ،مهتاب کرامتی،فرهاد اصلانی و البته محسن کیایی احتمال موفقیت کار در گیشه را افزایش می دهد.اگر فیلم مورد توجه هیئت داوران قرار بگیرد ،احتمال بردن سیمرغ بهترین بازی گر نقش اول زن توسط مهتاب کرامتی وجود دارد.

اما نکته ی اصلی این است که درون مایه ی عصر یخبندان همان درون مایه ی خط ویژه، کار قبلی کیایی است ،رسیدگی به معضلات و مشکلات جامعه اعم از اقتصادی و اخلاقی به روش رابین هودی!

یعنی دیگر امیدی به ساختار های رسمی برای اصلاح وضع وجود ندارد وبرای بهتر شدن شرایط و مقابله با آقا زاده ها باید راسا وارد شد.البته عصر یخبندان نسبت به آثار قبلی کیایی کاری جسور تر است که کارگردان برای به تصویر کردن جسارت و نترس بودن به جای تغییر بافت داستان و گره ها به سمت تند کردن دیالوگ ها رفته و موارد پرشماری حتی از حیطه ی ادب هم خارج می شودو این قطعا از نقاط ضعف فیلم است که تماشای فیلم را برای جمع های خانوادگی ناممکن می کند .

2-لایه ی دیگر کار کیایی پرداختن به مسئله ی خیانت است ،سوژه ی ای که به نظر می رسد در جشنواره ی سی و سوم در دستور کار برخی فیلم سازان قرار گرفته،و البته این بار پرداختن به خیانت از جنبه ای دیگر، اینکه اندکی خیانت ایرادی ندارد!

مفهومی که دیروز در دو اثر عصر یخبندان و دوران عاشقی (ساخته ی علیرض رئیسیان) و قبل تر در فیلم ارغوان مسئله ی اصلی فیلم سازان بود .مسئله ای که نمی دانیم از سوی سازندگان چه توجیهی دارد اما جالب اینجاست که برخی از این کارهاجزو کارنامه ی بنیاد فارابی هم ست !

3- فیلم «بدون مرز» نخستین ساخته بلند امیرحسین عسگری را می توان از کار های خوب جشنواره ی 33 ام دانست . این فیلم داستان پسری را روایت می‌کند که هر روز برای ماهیگیری به کشتی به گل نشسته‌‎ای در نقطه صفر مرزی پا می‌گذارد وآنجا را به محلی برای آرامش خود تبدیل کرده، اما حضور غریبه‌ای این آرامش به هم می‌زند،این غریبه دختر بچه ای عراقی ست که در پی اشغال کشورش توسط آمریکایی ها و کشته شدن پدر و مادرش توسط سربازان آمریکایی به این سوی مرز می و به کشتی پسر می آید ،روایت نمادین امیر حسین عسگری از روابط مردم ایران و عراق در عصر پسا صدام و مبارزه ی آنها با دشنا اشغال گر آمریکا روایت زنده ای ست .

حتی نتیجه گیری کار یعنی عدم صداقت آمریکایی ها و قابل اعتماد نبودن آنها به روز بودن کار را نشان می دهد،ویژگی فنی اصلی فیلم کم دیالوگ بودن کار است ،که مقداری تماشای فیلم را تخصصی می کند شاید اگر مجموع دیالوگ ها ی گفته شده در فیلم به روی کاغذ بیایید به زحمت ی 2 صفحه می شود .