مجالی برای قهقهه های توخالی!

ام.اس بهانه ایست برای آن که برخی از مشکلات زناشویی نظیر طلاق عاطفی، خیانتهای زناشویی و ازدواجهای متعدد آسیب شناسی شود. کارگردان سعی کرده این آسیب شناسی را به گونه ای کاملا صریح و بی پرده پوشی انجام دهد و همین است که فیلم را جذاب می کند.

*محصولی کم مایه

وقتی کارگردانی نداند هدفش از فیلمسازی چیست چاره ای ندارد جز تکرار موتیفهای موفقیت آمیز اثر قبلی اش. این آفتی است که "اسرافیل" فیلم جدید آیدا پناهنده را درگیر خود کرده. موتیفهای زن تحت ظلم از سوی مردان و مردانی که خودخواهی آنهاست که آسیبهای فراوانی به زنان وارد می کند پیشتر در فیلم اول پناهنده "ناهید" وجود داشت و حالا همان موتیفها بدون هر گونه نوآوری وارد فضای "اسرافیل" شده است.

ریتم کند فیلم و شخصیت پردازی ناقص کاراکترها و حرکت بر مدار نمادهای گل درشت آزار و اذیت زنان برای دلبری از جشنواره های غربی ضربات جبران ناپذیری را بر پیکره اثر وارد کرده و موجب شده "اسرافیل" بیش از حد درگیر تکرار مکررات نمایانده شود.

بازیهای بی حس و حال هدیه تهرانی و علی عمرانی که حتی نمی توانند لهجه شمالی مرتبط با خاستگاه کاراکترها را ادا کنند مزید علت شده تا "اسرافیل" به محصولی کم مایه بدل شود.

*نقصان؛ وجه ذاتی آدمی

پرهیز از رک گویی و تلاش برای صحبت از مفاهیم سیاسی در لایه های زیرین برای دور ماندن از سانسور ویژگی اصلی "کمدی انسانی" است؛ تازه ترین فیلم محمدهادی کریمی که سوابق نویسندگی هم دارد.

"کمدی انسانی" داستان پناه بردن کارکتری بی نام از چپ به راست و سپس از راست به چپ را روایت می کند؛ آن هم در شرایطی که هیچ کدام از این چپ و راستها آرامش روحش را موجب نمی شود.

فیلم بناست از نقصان آدمی در هر موقعیتی که در آن قرار می گیرد سخن گوید؛ نقصانی که موجب می شود آدمی به دنبال موقعیت تازه تر برای بهبود اوضاع برود اما در نهایت باز هم نقصان است که نصیبش می شود.

"کمدی انسانی" فیلمی است با ریتمی کند شاید برای درک مفاهیم فلسفی زیرلایه اثر و برای همین میتوان آن را در شمار آثاری دانست که در گذر زمان درک شود.

*کمدی بی مغز

"گشت2" تلاش سعید سهیلی برای امتداد شوخیهای "گشت ارشاد" در جهت سود مالی هنگفت است. فیلم همه چیز دارد؛ از شوخی های کوچه بازاری گرفته تا موسیقی گل درشت و طعنه های اروتیک که توسط سه کاراکتر اصلی خلق می شود.

سهیلی در جهت خنده گرفتن از مخاطب هیچ مانعی پیش روی خود نگذاشته و حتی در جایی از صدای باد گلو برای خنده گرفتن سود می جوید!فیلم یک کمدی بی مغز تمام عیار است که فقط ساخته شده برای خنداندن و کارگردان هم ابایی ندارد از اینکه به صراحت از هدفش برای تولید محصولی تجاری سخن گوید. با این حال نکته اینجاست که اگر در دنباله سازی به فکر اصلاح رویه‌ها نباشیم و حرکت روبه جلو را مدنظر قرار ندهیم دیری نمی گذرد آلوده در تکرار مکررات می شویم.

"گشت2" هم پر از تکرار است و هرچند کوشیده شده مبتنی با یک ویژگی جدید کاراکتری با بازی پولاد کیمیایی موقعیتهای تازه خلق شود اما کارگردان تا کم می آودد پناه می برد به بداهه پردازی و تکیه کلامهایی که بیشتر به درد سریالهای نودشبی می خورد و همین است که نفس فیلم را می گیرد و آن را به محصولی یک بار مصرف بدل می کند.

*یک فیلم دفاع مقدسی آبرومند

"اشنوگل" را باید جزو غیرمنتظره ترین فیلمهای جشنواره دانست. تنها فیلم دفاع مقدسی جشنواره که واهمه ای از تصویرسازی اتفاقات کوران جنگ ندارد و اتفاقا می کوشد با پرداخت درست و دقیق تصویرساز بخشی از ایثارگریهای غواصان باشد.فیلم در ساختاری شبیه به "سفر به چزابه" از زمان حال شروع شده و با فلاش بکهایی که به گذشته زده می شود تصویرساز جنگ است.

"اشنوگل" اله مانهای مرتبط با گروهک منافقین و خیانتهای آنها در حق رزمندگان را هم تصویرسازی کرده است که این نیز به نوبه خود توانسته در افزودن کارکرد دراماتیک فیلم موثر باشد."اشنوگل" هرچند در تیتراژ ابتدایی خود از واقعی نبودن داستان می گوید اما جای جای فیلم با رخدادهایی مواجهیم کاملا برآمده از حماسه های دفاع مقدس.