کدام امر معروف تر و کدام منکر خطرناکتر است؟

گلستان 24 ، امر به معروف و نهی از منکر از واجبات دین ماست که به کرار از سوی مراجع و علما توصیه شده است. اما چیزی که این روزها همه را نگران کرده فراموش شدن این واجب مهم است. واجبی که کمک به استحکام دین اسلام می کند. وقتی در جامعه ای هرکسی هر کار غیر شرعی و اخلاقی که می خواهد بکند و کسی هم نباشد که به او بگوید آقا، خانم، این کاری که شما می کنید خلاف دین و قانون اسلامی ماست، آنوقت دیگر معلوم است که حق ضعفا لگد مال می شود و عده ای قدرتهای تو خالی بدست می آورند. معلوم است که فحشا و مفاسد در جامعه گسترده می شود و به تدریج تیشه بر ریشه ی دینداری مردم می زند. پس باید این روحیه در ما ایجاد بشود که همه دلسوز جامعه خود باشیم و در موقع ضرورت امر به معروف و نهی از منکر کنیم.

اما سوال در روش این کار هم وجود دارد. بنابه به توصیه هایی که رهبر عزیزمان امام خامنه ای در این امر داشتند نکات بسیار ظریفی در این واجب و هدیه الهی وجود دارد که به همه توصیه می شود تا به مطالعه درباره این امر خطیر بپردازند. به عنوان مثال امر به معروف و نهی از منکر باید مستمر باشد، بدین گونه که اولی که گفت پشت سرش یکی دیگر هم برود و دوباره تذکر بدهد و تا نفر بیستم و بیشتر هم همینطور. اینگونه فرد دچار نوعی عذاب وجدان می شود و متوجه کار اشتباهش هم می شود حتی اگر برایش این مسائل هم مهم نباشد این را متوجه می شود که هر کاری که بخواهد نمی تواند در کشوری اسلامی که قوانین اسلامی هم دارد انجام دهد که البته این دسته از افراد انگشت شمارند. مورد دیگر این است که آمرین به معروف و ناهیان از منکر نباید به هیچ وجه وارد فاز درگیری شوند. بلکه باید به همان تذکر لسانی اکتفا کنند و در جواب تندخویی افراد هم نباید چیزی بگویند تا باعث درگیر لفظی و بدنی دو طرف شود. تنبیه بدنی وظیفه مردم نیست و وظیفه دستگاه های دیگریست که مداخله در این امر هم نوعی خلاف قانون است. و موارد دیگر که به خوانندگان توصیه می شود مطالعه کنند و با این واجب همچون دیگر واجبات برخورد شود.

مسئله دیگر این است که واقعا چه کاری ضررش بیشتر است. این مسئله حجاب و پوشش را هم در برمی گیرد اما نباید تصورکنیم که فقط شامل این مسائل می شود. همانگونه که خیلی ها با گفتن امر به معروف و نهی از منکر تنها به یاد بد حجابان می افتند. گاهی در صف نانوایی هم شاهد عدم رعایت نوبت هستیم. این مورد کوچکش است. وقتی به اداره ای مراجعه می کنیم و شاهد بی عدالتی در رسیدگی به پرونده ها هستیم. وقتی برای کار راه انداختن نیاز به پرداخت رشوه است و ما هم بجای اینکه نهی از منکر کنیم برای خلاصی خودمان هم رشوه پرداخت می کنیم. وقتی استاد یا معلمی آنطور که باید تدریس نمی کند. وقتی فروشنده ای کم فروشی، گران فروشی و... می کند، وقتی دانشجویان و دانش آموزانی برای گرفتن نمره بیشتر تقلب می زنند و حق دیگران را ضایع می کنند وقتی مسئولی نماینده مردم در هر سازمانی می شود اما کاری را می کند که به ضرر مردم و کشورش است و ...

همانطور که مشاهده فرمودید جنبه های امر به مروف بسیار گسترده است و اگر از کنار آنها بگذریم ضررهایی متوجه خود ما می شود. چرا که امر به معروف و نهی از منکر جامعه را برای مردمش  به ارمغان می آورد که هر کس آینه دیگریست و حلال مشکلات ریز و درشت کشور.